Η εταιρεία COUGAR είναι Γερμανικής προέλευσης και ιδρύθηκε το 2007. Η κατασκευή κουτιών PC και τροφοδοτικών (PSU’s) ήταν από τα πρώτα πράγματα με τα οποία ξεκίνησε, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει εισέλθει ενεργά στον όλο και πιο απαιτητικό κόσμο του gaming, παρουσιάζοντας μας αρκετά σχετικά περιφερειακά προϊόντα: ποντίκια, πληκτρολόγια καθώς και σετ ακουστικών. Έχοντας λοιπόν στα χέρια μας ένα από τα προϊόντα της COUGAR, το Hybrid Mechanical Gaming 450K πληκτρολόγιο, προχωράμε στην παρουσίαση και αξιολόγηση του.

 

Χαρακτηριστικά

 

Τα χαρακτηριστικά του 450K παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.

 

 

Όπως βλέπετε από τον παραπάνω πίνακα το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο υποστηρίζει την anti-ghosting τεχνολογία, πιο συγκεκριμένα 6RKO, δηλαδή μπορεί να αναγνωρίσει το πάτημα μέχρι και έξι πλήκτρων ταυτόχρονα. Το θέμα είναι όμως ότι δεν έχει τη δυνατότητα αυτή για όλα τα πλήκτρα του αλλά για μόνο 26, με τα περισσότερα εκ των οποίων να βρίσκονται στην αριστερή πλευρά του πληκτρολογίου. Επίσης διαθέτει τρία χρώματα (τα οποία δεν μπορούν να ανατεθούν όμως σε κάθε πλήκτρο ξεχωριστά) και υποστηρίζει επίσης μακροεντολές. Το 450Κ δε διαθέτει ξεχωριστά πλήκτρα μακροεντολών και ούτε και ξεχωριστά πλήκτρα για τον έλεγχο εφαρμογών πολυμέσων . Μέσω του πλήκτρου FN και σε συνδυασμό με τα F9-F12 καθώς και με τα PRT SC, SCR LK και PAU BRK πλήκτρα μπορείτε να ελέγξετε όλες τις εφαρμογές αναπαραγωγής οπτικοακουστικού υλικού.

 

 

Η παραπάνω εικόνα δείχνει μεταξύ άλλων τα πλήκτρα που υποστηρίζουν 6RKO.

 

 

Ένα σχεδιάγραμμα των διακοπτών του 450K παρέχεται από την Cougar, αλλά δεν εξηγεί λεπτομερώς τη λειτουργία τους και επιπλέον δε δείχνει ξεκάθαρα τη δομή τους. Πάντως σύμφωνα με την εταιρία η αντοχή των συγκεκριμένων υβριδικών διακοπτών αγγίζει τα 20 εκατομμύρια κλικ, τη στιγμή που οι καθαρόαιμοι μηχανικοί διακόπτες φτάνουν και ξεπερνούν τα 50 εκατομμύρια.

 

Συσκευασία & Περιεχόμενα

Η συσκευασία είναι λιτή και αρκετά ανθεκτική, οπότε και είναι ικανή να προστατέψει το πληκτρολόγιο που βρίσκεται εντός της. Στο μπροστινό μέρος της υπάρχει μια φωτογραφία του 450Κ με το φωτισμό ενεργό.

 

Στο πίσω μέρος της συσκευασίας βρίσκουμε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικές με το προϊόν, καθώς και πληροφορίες, μαζί με φωτογραφίες που καθιστούν σαφή κάποια χαρακτηριστικά που η Cougar θέλει να προσέξουμε, όπως είναι οι υβριδικοί μηχανικοί διακόπτες αλλά και ότι το 450Κ είναι ανθεκτικό στα υγρά (splash proof).

 

Στο εσωτερικό του κουτιού, το πληκτρολόγιο προστατεύεται επαρκώς αν και θα θέλαμε να υπήρχε και ένα αφρώδες υλικό που να καλύπτει το πάνω μέρος του.

 

Το εγχειρίδιο χρήσης που συνοδεύει το πληκτρολόγιο είναι αρκετά λιτό.

 

Κάτω από το φακό

Οι διαστάσεις του πληκτρολογίου είναι πολύ μαζεμένες και το καθιστούν ιδανικό για μικρά γραφεία (ή για γραφεία με λιγοστό χώρο διαθέσιμο για το πληκτρολόγιο). Το σχέδιο του είναι απλό αλλά διαχρονικό. Επίσης το 450Κ είναι κατασκευασμένο σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από σκληρό πλαστικό και ζυγίζει ένα περίπου κιλό.

 

Το έμπροσθεν μέρος είναι μαύρου χρώματος, με το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονται τοποθετημένα τα 104 πλήκτρα να έχει ματ φινίρισμα. Στο επάνω μέρος του πληκτρολογίου έχει τοποθετηθεί το λογότυπο της εταιρίας και στο πίσω μέρος βλέπουμε να κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα.

 

Ο σχεδιασμός του 450K παραπέμπει σε ένα πολύ απλό μοντέλο αλλά τουλάχιστον είναι αρκετά εργονομικός. Για όσους δεν αναζητούν κάτι εξεζητημένο, αλλά επιθυμούν ένα υβριδικό πληκτρολόγιο, το 450Κ πιστεύουμε ότι θα τους καλύψει. Εδώ να αναφέρουμε επίσης ότι βρήκαμε και μια τρανταχτή λειτουργική διαφορά σε σχέση με άλλα πληκτρολόγια. Στο 450Κ το πλήκτρο των Windows βρίσκεται στη δεξιά πλευρά αντί για την αριστερή, όπου συνήθως βρίσκεται. Αυτό σίγουρα θα ξενίσει αρκετούς από εσάς, τουλάχιστον αρχικά.

 

Τα πλήκτρα έχουν κανονικό ύψος αλλά υπάρχει μεγαλύτερη απόσταση -κενό- από τη βάση του πληκτρολογίου. Η απόσταση μεταξύ των πλήκτρων είναι η συνηθισμένη, κάτι που συμβάλει σε ένα μικρό σχετικά διάστημα προσαρμογής για το χρήστη.

 

Το καλώδιο είναι μαύρου χρώματος και δεν είναι braided όπως υποστηρίζει η Cougar αλλά κανονικό. Τουλάχιστον είναι αρκετά λεπτό και εύκαμπτο και το μήκος του αγγίζει τα 1,8 μέτρα. Δε χρειάζεται ένα πληκτρολόγιο να έχει ενισχυμένο καλώδιο αλλά ούτε και να είναι το συγκεκριμένο καλώδιο κατασκευασμένο από κάποιο εξωτικό άλλο υλικό, για να είναι λειτουργικό. Μη ξεχνάμε επίσης ότι όσο περισσότερο προσθέτουμε σε λεπτομέρειες/πολυτέλειες, τόσο ανεβαίνει και το κόστος. Αυτό που σίγουρα μας ενδιαφέρει είναι η απόδοση και η ποιότητα κατασκευής. Δυστυχώς, μέσα στη συσκευασία δεν υπήρχε στήριγμα για τον καρπό, κάτι που μας έλειψε από την πρώτη στιγμή αλλά ούτε και έξτρα (ανταλλακτικά) πλήκτρα.

 

Υπάρχουν επτά Multi-Media πλήκτρα, ενώ τον ρυθμό polling rate μπορούμε να τον ορίσουμε από τέσσερα διαφορετικά πλήκτρα που βρίσκονται στο επάνω μέρος του πληκτρολογίου και κυμαίνεται ανάμεσα σε 125Hz-1000Hz.

 

Οι διακόπτες του έχουν σφραγισθεί τόσο καλά που καθιστούν το 450Κ αδιάβροχο (μην το βυθίσετε σε νερό πάντως για να το διαπιστώσετε).

 

Τα μακρουλά πλήκτρα σταθεροποιούνται με τη χρήση χοντρού σύρματος και των ανάλογων εγκοπών. Αυτό μπορεί να τους προσφέρει αρκετά καλή ισορροπία αλλά η αφαίρεση και η τοποθέτηση τους δεν είναι και μια τόσο απλή διαδικασία.

 

Στο κάτω μέρος του πληκτρολογίου υπάρχουν δύο αναδιπλούμενα ποδαράκια, καθώς και μια ετικέτα που αναγράφει το σειριακό αριθμό, τη χώρα κατασκευής και τον αριθμό μοντέλου καθώς και τις απαιτήσεις σε τροφοδοσία. Σε αυτή την πλευρά έχουν τοποθετηθεί επίσης επτά συνολικά ελαστικές (anti-slide) επιφάνειες, με τις δύο να βρίσκονται στα αναδιπλούμενα ποδαράκια.

 

Σε γενικές γραμμές υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, όπως είναι κάποια προγραμματιζόμενα πλήκτρα, μακροεντολές, καθώς και τρία διαφορετικά προφίλ. Με τρία πλήκτρα εναλλάσσουμε τα ισάριθμα προφίλ λειτουργίας, του πληκτρολογίου. Πατώντας το Fn + F1/M1- F2/M2 - F3/M3 εναλλάσσουμε τα τρία διαφορετικά προφίλ. Επίσης μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τρία διαφορετικά χρώματα φωτισμού (back light) για τα πλήκτρα, κόκκινο, πράσινο και κίτρινο και μπορούμε να ορίσουμε και τη συνεχόμενη εναλλαγή ανάμεσά τους. Με το Fn+F4 (brightness) καθορίζουμε το επίπεδο φωτεινότητας. Τέλος, με την on-board memory μπορούμε να αποθηκεύσουμε μέχρι και τρία προφίλ λειτουργίας.

 

Στο Εσωτερικό

Όπως συνηθίζουμε σε κάθε δοκιμή, κάναμε φύλλο και φτερό το πληκτρολόγιο για να δούμε τι κρύβει στο εσωτερικό του. Η όλη διαδικασία ήταν σχετικά εύκολη αν και υπήρχαν αρκετές κρυφές βίδες, τις οποίες εντοπίσαμε όμως γρήγορα.

 

Η μικρή πλακέτα στο πάνω δεξί μέρος του πληκτρολογίου (στο εσωτερικό του), φιλοξενεί ένα SinoWeatlh SH68F88P επεξεργαστή (MCU), ο οποίος ελέγχει όλες τις λειτουργίες του 450K. Όπως βλέπετε, περιμετρικά της πλακέτας υπάρχει μια ελαστική τσιμούχα η οποία την προστατεύει από το νερό, σε περίπτωση που αποφασίσετε να δοκιμάσετε την αδιαβροχοποίηση του πληκτρολογίου.

 

Μερικές κοντινές φωτογραφίες της πλακέτας.

 

Το πίσω μέρος των πλήκτρων καλύπτεται από μια πλαστική επιφάνεια. Δεν τολμήσαμε να την αφαιρέσουμε για να μην καταστρέψουμε τους διακόπτες.

 

Λειτουργικότητα και Λογισμικό (UIX)

Οποιαδήποτε παραμετροποίηση πραγματοποιηθεί, που περιλαμβάνει, μακροεντολές, remapping και την προσαρμογή των διαφόρων βασικών ρυθμίσεων του πληκτρολογίου μέσα στη UIX εφαρμογή, αποθηκεύεται στο 450Κ, μιας και το τελευταίο διαθέτει on board μνήμη. Έτσι ακόμη και αν μεταφέρετε το 450Κ σε άλλον υπολογιστή οι ρυθμίσεις δε χάνονται.

 

 

Τα εφέ φωτισμού που υποστηρίζει το 450Κ είναι λιγοστά σε σχέση με κορυφαία μηχανικά πληκτρολόγια, αλλά πιστεύουμε ότι θα καλύψουν το μέσο χρήστη.

 

 

Σε σχέση με άλλες εφαρμογές που έχουμε χειριστεί στο παρελθόν και χρειάστηκε να εξοικειωθούμε, η UIX ήταν προσιτή και κατανοητή παρέχοντας μερικές βασικές επιλογές για απλή καθημερινή χρήση. Παράλληλα η ίδια εφαρμογή παρέχει και λίγο πιο προχωρημένες επιλογές που έχουν να κάνουν με την αυτόματη εκκίνηση προγραμμάτων καθώς και καταγραφή μακροεντολών.

 

 

Να σημειώσουμε ότι το εγχειρίδιο χρήσης είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστικό και η ίδια η εφαρμογή παρέχει μερικά tips για τις λειτουργίες. Παρόλα αυτά, παρατηρήσαμε ότι αρκετές από τις εντολές - οδηγίες είναι στη Γερμανική γλώσσα. Δε μπορέσαμε να βρούμε τρόπο εναλλαγής με κάποια άλλη γλώσσα όπως την Αγγλική.

 

 

Μετρήσεις

 

Προτού ξεκινήσουμε αυτή την ενότητα ας εξηγήσουμε πρώτα μερικούς από τους όρους που θα συναντήσετε πιο κάτω.

 

Ghosting: Αναφέρεται σε πιθανό πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί όταν επιλέξετε ορισμένους συνδυασμούς πλήκτρων, τριών ή περισσοτέρων, το οποίο μπορεί να προκαλέσει την ενεργοποίηση ενός επιπλέον που δεν έχετε εσείς επιλέξει/πατήσει (αυτό είναι το πλήκτρο φάντασμα/ghost).

 

Key Rollover: Αναφέρεται στον αριθμό πλήκτρων των οποίων το ταυτόχρονα πάτημα μπορεί να αναγνωριστεί από το πληκτρολόγιο. Μερικά πληκτρολόγια υποστηρίζουν NKRO (n-key rollover), δηλαδή απεριόριστα ταυτόχρονα πατήματα πλήκτρων, ενώ άλλα MKRO (multi-key rollover) όπου ένας αριθμός μόνο, ταυτόχρονα πατημένων πλήκτρων, υποστηρίζεται.

 

Actuation Force: Είναι η δύναμη που απαιτείται για το πάτημα και την ενεργοποίηση ενός πλήκτρου. Μετράτε τόσο σε Newton (cN) όσο και σε γραμμάρια πίεσης(gr). Όλα τα αποτελέσματα των μετρήσεων μας θα παρατίθενται σε cN.

 

Ghosting / Key roll-over test #1

 

Για την πρώτη μας δοκιμή επισκεφτήκαμε την παρακάτω σελίδα, όπου υπάρχει ένα πρόγραμμα το οποίο και μπορεί να δοκιμάσει την roll-over δυνατότητα του κάθε πληκτρολογίου.

 

 

Στη συγκεκριμένη δοκιμή διαπιστώσαμε ότι το 450K δεν υποστηρίζει μόνο 6RKO στα 26 πλήκτρα τα οποία καλύπτονται από αυτή την τεχνολογία, αλλά 26RKO. Με λίγη βοήθεια πατήσαμε και τα 26 αντίστοιχα πλήκτρα ταυτόχρονα και όλα αναγνωρίστηκαν κανονικά. Αντιθέτως, τα υπόλοιπα δεν υποστηρίζουν την Ν-key rollover τεχνολογία οπότε και το ταυτόχρονα πάτημα περισσότερων από δύο τις περισσότερες φορές δεν αναγνωρίζεται από το πληκτρολόγιο/σύστημα.

 

Ghosting / Key roll-over test #2
Το Aqua's KeyTest γράφτηκε από έναν Κορεάτη και ο πρωτεύον σκοπός του είναι να ελέγχει αν όλα τα πλήκτρα λειτουργούν σωστά. Εκτός από αυτό όμως μπορεί να ελέγξει για ghosting, καθώς και για την υποστήριξη n/m-key rollover.

 

 

Για άλλη μια φορά τα αποτελέσματα του KeyTest επιβεβαίωσαν τα αντίστοιχα του προγράμματος της Microsoft. Απλά τρέχουμε και τα δύο προγράμματα για να είμαστε απόλυτα σίγουροι για την ακρίβεια των αποτελεσμάτων καθώς και για την επαλήθευση αυτών.

 

Output Noise
Όλες οι μετρήσεις ήχου πραγματοποιήθηκαν με ένα CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger, το οποίο είχε προηγουμένως ρυθμιστεί (calibrated) με έναν επαγγελματικών προδιαγραφών Bruel & kjaer Type 4231 calibrator. Ο περιβάλλον θόρυβος (ambient) στο εργαστήριο μας κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας ήταν κάτω από 20 dBA και όλες οι μετρήσεις θορύβου έγιναν με το sound meter να βρίσκεται σε απόσταση ενός μέτρου, από την πηγή θορύβου.

 

 

Τα απλά πλήκτρα παράγουν πολύ χαμηλό θόρυβο ο οποίος κυμαίνεται αρκετά κάτω από τα 50 dBA. Δεν ισχύει το ίδιο όμως για τα πλήκτρα "spacebar" και "enter" τα οποία είναι αρκετά θορυβώδη και ευθύνονται για τα 53 dBA της μέγιστης τιμής που μετρήσαμε.

 

Actuation Force
Για τη μέτρηση της πίεσης/δύναμης που πρέπει να ασκήσουμε στα πλήκτρα για την ενεργοποίηση τους χρησιμοποιήσαμε ένα δυναμόμετρο (force gauge) ακριβείας της εταιρίας Chatillon, πιο συγκεκριμένα το Ametek DFS-002. Η βάση που φιλοξενεί το δυναμόμετρο είναι η Chatillon-Ametek MT-150H.

 

 

Οι υβριδικοί διακόπτες του 450K είναι τύπου "tactile", αλλάζει δηλαδή η συμπεριφορά τους με το που ενεργοποιηθεί ο διακόπτης και απαιτούν μικρότερη δύναμη για το περαιτέρω πάτημα τους. Τα απλά πλήκτρα ξεκινούν με μόλις 12cN πίεσης και το μέγιστο που μετρήσαμε ήταν 70cN, στην ενεργοποίηση τους. Συνεχίζοντας να πιέζουμε το πλήκτρο κατεβαίνουν μέχρι τα 23cN σταδιακά και στη συνέχεια προς το τέλος της διαδρομής η δύναμη πίεσης πρέπει να αυξηθεί για να τερματίσει το πλήκτρο. Αυτό βοηθά στο να μην τερματίζουν εύκολα τα πλήκτρα οπότε και μειώνεται ο θόρυβος τους.

 

Επειδή το πλήκτρο "Enter" έχει διαφορετική συμπεριφορά από τα υπόλοιπα αποφασίσαμε να το μετρήσουμε. Στο συγκεκριμένο η αρχική δύναμη για την πίεση του είναι γύρω στα 15cN και για την ενεργοποίηση του απαιτούνται 52cΝ. Στη συνέχεια η δύναμη πίεσης μειώνεται στα 16cN μέχρι να αρχίσει να παίρνει πάλι ανοδική πορεία. Όπως καταλάβατε, το συγκεκριμένο πλήκτρο είναι αρκετά πιο ελαφρύ από τα υπόλοιπα, γιαυτό και παράγει υψηλότερο θόρυβο. Δεύτερο πιο θορυβώδες πλήκτρο είναι το space-bar, το οποίο έχει λίγο πιο βαριά αίσθηση από το enter.

 

Ηχογράφηση
Για να σας δώσουμε μια ιδέα περί του θορύβου που παράγουν οι διακόπτες του K95 RGB, ηχογραφήσαμε ένα typing session με τη βοήθεια ενός Sony PCM-10.

 

 

Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης ηχογραφήσαμε κάτω από τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και μερικά άλλα πληκτρολόγια.

 

 

 

 

 

 

 

Χρήση - Καθημερινές εργασίες & Gaming καταστάσεις

 

Το μικρό μέγεθος και η νορμάλ σχεδίαση το κάνουν ευκολοδούλευτο αλλά η κάπως αυξημένη διαδρομή των διακοπτών αυξάνει λίγο το χρόνο προσαρμογής. Η UIX εφαρμογή είναι αρκετά εύκολη αλλά και λειτουργική ταυτόχρονα. Λόγο της απλότητας της, δε χρειάζεται να μελετήσετε αρκετά για να τη χρησιμοποιήσετε, τη στιγμή που αντίστοιχο λογισμικό άλλων πληκτρολογίων απαιτεί μέρες ίσως και βδομάδες για την εκμάθηση του (βλέπε Corsair CUE). Βέβαια στην απλότητα του UIX συμβάλουν και οι μειωμένες δυνατότητες φωτισμού του 450K.

 

Για συνθήκες γραφείου και σύνταξη κειμένων το 450Κ αποδείχτηκε ιδιαίτερα ικανοποιητικό μιας και οι διακόπτες του έχουν καλή αίσθηση και ταυτόχρονα δεν κάνουν και πολύ θόρυβο. Το μόνο πρόβλημα όμως ήταν η έλλειψη στηρίγματος για τον καρπό, κάτι που θα ήθελαν χρήστες που περνούν πολλές ώρες πληκτρολογώντας. Βέβαια ένα προστατευτικό καρπού θα αύξανε και την τιμή, κάτι που προφανώς ήθελε να αποφύγει η Cougar.

 

 

Τρέξαμε και το καθιερωμένο TypeRacer τεστ, στο οποίο μπορεί να μην βάλαμε φωτιά στα χρονόμετρα αλλά τα πήγαμε αρκετά καλά σε γενικές γραμμές. Με λίγη εξάσκηση τις 70-80 λέξεις το λεπτό πιστεύουμε ότι τις έχουμε άνετα πάντως.

 

 

Δεν ασχοληθήκαμε αρκετά με το gaming κομμάτι κατά το διάστημα που είχαμε το πληκτρολόγιο στην κατοχή μας, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά οι διακόπτες έχουν αρκετά καλή αίσθηση και δείχνουν να μπορούν να ανταπεξέλθουν αρκετά άνετα σε γρήγορα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Το μόνο που μας "χαλάει" αρκετά είναι η υποστήριξη NKRO για μόνο 26 πλήκτρα, κάτι που σίγουρα θα προβληματίσει τους σοβαρούς gamers, οπότε αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία καλύτερα να επενδύσετε σε κάτι ακριβότερο/καταλληλότερο με πλήρη υποστήριξη NKRO. Επίσης προσέξαμε ότι για κάποιο περίεργο λόγο ο συνδυασμός των δύο shift και του Χ πλήκτρου δε λειτουργεί, παρόλο που το ένα εκ των δύο πλήκτρων shift υποστηρίζεται από τη λειτουργία NRKO. Μόνο με το X πλήκτρο πάντως συμβαίνει αυτό.

 

Τελικό Συμπέρασμα

 

Η COUGAR ξεκίνησε με τροφοδοτικά για υπολογιστές και επεκτάθηκε τελευταία σε μία από τις πιο περιζήτητες και ταχεία εξελισσόμενες κατηγορίες, αυτή του gaming. Εταιρείες όπως η Logitech, Corsair και Razer εξέλιξαν, μαζί με τους αντίστοιχους κατασκευαστές πάντοτε, δικούς τους μηχανικούς διακόπτες και τώρα η Cougar προσπαθεί να μπει σε αυτό το club, με υβριδικούς όμως διακόπτες. Οι διακόπτες της Cougar βασίζονται σε πλαστική μεμβράνη η οποία σε συνδυασμό με έναν μηχανισμό κάνει αρκετά καλά τη δουλειά της, στο να μιμείται τους μηχανικούς διακόπτες. Το μόνο που αναρωτιόμαστε είναι η αντοχή των συγκεκριμένων διακοπτών στο πέρασμα του χρόνου. Η συνολική ποιότητα δείχνει αρκετά καλή για ένα πληκτρολόγιο που χρησιμοποιεί κατά κόρον πλαστικά υλικά και η "anti-splash" προσθήκη είναι σίγουρα ένα χαρακτηριστικό που καλό θα ήταν να υπήρχε σε όλα τα πληκτρολόγια.

 

Με την πρώτη ματιά το 450Κ δεν εντυπωσιάζει λόγω της ιδιαίτερα απλοϊκής εμφάνισης του. Στη συνέχεια όμως, για την ακρίβεια μετά από 1-2 ώρες, το συνήθισα και αποφάσισα να το κρατήσω στο γραφείο μέχρι την επόμενη εναλλακτική (ή το επόμενο review). Οι περισσότερες λειτουργίες είναι άμεσα προσβάσιμες και εκτελέσιμες από το πληκτρολόγιο, με σύντμηση και συνδυασμό πλήκτρων, κάτι που θα χαροποιήσει πολλούς χρήστες που δε θέλουν να μπλέξουν με εφαρμογές και γενικά με έλεγχο μέσω λογισμικού.

 

Η απουσία RGB φωτισμού μπορεί να στεναχωρήσει μερικούς, αλλά καλό θα ήταν να αναλογιστούν πότε πραγματικά χρειάστηκε να αξιοποιηθεί ή χρησίμευσε κάπου η γκάμα των εκατομμυρίων χρωμάτων που προσφέρουν οι RGB διακόπτες, με εξαίρεση βέβαια την περίοδο των Χριστουγέννων όπου και μπορείτε να μετατρέψετε το πληκτρολόγιο και το ποντίκι σας (αν έχει και αυτό τη δυνατότητα RGB lightning) σε χριστουγεννιάτικο ντεκόρ. Με απλούς συνδυασμούς πλήκτρων μπορείτε να φέρετε το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο στα μέτρα σας χωρίς να κουραστείτε διαβάζοντας εκτενή εγχειρίδια χρήσεων.

 

Εν κατακλείδι, αν θέλετε ένα "τύπου μηχανικό" πληκτρολόγιο με αρκετές δυνατότητες το οποίο δεν απαιτεί να εντρυφήσετε σε τόμο οδηγιών χρήσης, αλλά ούτε και να ξοδέψετε ένα σκασμό λεφτά για να το αποκτήσετε τότε αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία στο 450Κ. Δεδομένης της τιμής του, που μετά βίας αγγίζει τα 60€, το 450Κ δείχνει να είναι μια τίμια επιλογή μιας και καταφέρνει και συνδυάζει ιδανικά την υψηλή λειτουργικότητα με την καλή ποιότητα κατασκευής. Σίγουρα δε διαθέτει την εμφάνιση άλλων κορυφαίων πληκτρολογίων, αλλά κοστίζει κατά πολύ λιγότερο. Διαθέτει τρεις διαφορετικούς χρωματισμούς: κόκκινο, πράσινο και κίτρινο που κατά τη γνώμη μου είναι αρκετοί για έναν τυπικό χρήστη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πληκτρολόγιο είναι αυτό που χρησιμοποιούμε περισσότερο σε έναν υπολογιστή, μαζί με το ποντίκι, θα πρέπει να αναρωτηθείτε τι πραγματικά χρειάζεστε περισσότερο, την εμφάνιση και τα πολλά χρώματα ή την υψηλή λειτουργικότητα σε μια λογική τιμή.

 

To 450Κ της Cougar κοστίζει 60€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 23%) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα που εντόπισα είναι τα παρακάτω:

 

Πλεονεκτήματα

• Αρκετά καλή τιμή για Hybrid πληκτρολόγιο
• Ποιότητα κατασκευής
• Υβριδικά πλήκτρα
• Αδιάβροχη (splash-proof) σχεδίαση
• Χαμηλός θόρυβος
• Λογισμικό UIX
• LED φωτισμός τριών χρωμάτων
• Τρία διαθέσιμα προφίλ
• Διαθέτει μνήμη για αποθήκευση των προφίλ

Μειονεκτήματα

• Δεν υπάρχει πρόβλεψη για προστατευτικό καρπών
• Μόνο 26 πλήκτρα με anti-ghosting τεχνολογία (6RKO)

 

Σύνταξη: Erasmia394, crmaris
Επιμέλεια κειμένου: crmaris, Γιάννης Καραγιάννης

Ολοένα και λιγότεροι φορητοί υπολογιστές εξοπλίζονται πλέον με οδηγούς οπτικών μέσων και μια παρόμοια κατάσταση επικρατεί ακόμη και στους σταθερούς υπολογιστές. Η σημαντική πτώση τιμών των σκληρών δίσκων και ο άπλετος αποθηκευτικός χώρος όπως και οι ανεβασμένες ταχύτητες διαμεταγωγής δεδομένων μέσω διαδικτύου έχει μετατρέψει τα οπτικά μέσα σε μια όχι και τόσο αναγκαία τεχνολογία. Παρόλα αυτά, ένας από τους πιο ασφαλής τρόπους αποθήκευσης δεδομένων είναι οι οπτικοί δίσκοι μιας και η αστοχίες υλικού στους σκληρούς δίσκους δεν είναι κάτι το σπάνιο, ακόμη και στις μέρες μας. Επίσης οι λύσεις αποθήκευσης που προσφέρει το σύννεφο (cloud) μπορεί να είναι αρκετά ασφαλείς, αλλά δεν προσφέρονται για μεγάλο όγκο δεδομένων και επιπλέον δε διαθέτουν την ίδια ασφάλεια ενάντια σε υποκλοπές (hacking) με ένα τοπικά αποθηκευμένο αντίγραφο.

Οι τιμές των blu-ray δίσκων έχουν πέσει σε λογικές τιμές πλέον αν και δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τoυς blue-ray οδηγούς, των οποίων οι τιμές παραμένουν σχεδόν σταθερές τα τελευταία χρόνια. Ένας blu-ray δίσκος (BD) μονής στρώσης (single-layer) προσφέρει 25 GB χώρο αποθήκευσης ενώ ένας διπλής στρώσης (double-layer) έχει τη διπλάσια χωρητικότητα, δηλαδή 50 GB. Το πρότυπο blu-ray υποστηρίζει και δίσκους πολλαπλών στρώσεων, οπότε και η χωρητικότητα μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 500 GB ανά δίσκο, μελλοντικά.

Δεδομένου ότι η πληθώρα των χρηστών σήμερα διαθέτει περισσότερους από έναν υπολογιστές, για παράδειγμα έναν φορητό και έναν σταθερό, η καλύτερη λύση στην περίπτωση που επιθυμεί κάποιος να αποθηκεύει δεδομένα και σε οπτικά μέσα είναι να αγοράσει έναν εξωτερικό οδηγό. Με αυτό τον τρόπο μπορεί εύκολα και γρήγορα να συνδέει τον blu-ray drive σε όποιον υπολογιστή θέλει χωρίς περιορισμούς μιας και η σύνδεση γίνεται μέσω μιας θύρας USB.

Στη σημερινή δοκιμή θα εξετάσουμε έναν φορητό οδηγό blu-ray της Sandberg. H τελευταία είναι μια Ιταλική εταιρία η οποία ιδρύθηκε το 1985 και διαθέτει μια πλούσια γκάμα προϊόντων τα οποία καλύπτουν αρκετές κατηγορίες, από περιφερειακά υπολογιστών μέχρι προϊόντα που έχουν να κάνουν με κινητά τηλέφωνα, προϊόντα ήχου και διάφορα καλώδια σύνδεσης συσκευών.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά, Συσκευασία και Παρελκόμενα

Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του Sandberg οδηγού παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.



Το drive απαιτεί δύο συνδέσεις USB, μία για την επικοινωνία με το σύστημα και μία για την τροφοδοσία του. Βλέπετε μια κοινή USB θύρα δεν μπορεί να δώσει το απαιτούμενο ρεύμα λειτουργίας για το συγκεκριμένο drive, οπότε πρέπει να συνδεθεί σε δύο ταυτόχρονα για να λειτουργήσει σωστά.

Το πρότυπο διασύνδεσης δεν είναι το γρήγορο USB 3.0, αλλά το κοινό πλέον USB 2.0. Αυτό δεν περιορίζει σημαντικά τις ταχύτητες εγγραφής μιας και η θύρα USB 2.0 μπορεί να φτάσει και τα 60 MB/s ρυθμό μεταφοράς δεδομένων ενώ η εγγραφή σε 6x ταχύτητα ενός BR-D μεταφράζεται σε 27 MB/s.

Η τιμή του προϊόντος είναι αρκετά τσουχτερή, αν και κυμαίνεται στα ίδια περίπου επίπεδα με τον ανταγωνισμό. Η εγγύηση πάντως είναι πολύ μεγάλη μιας και φτάνει τα πέντε χρόνια κάτι που δείχνει την αξιοπιστία του συγκεκριμένου drive καθώς και την εμπιστοσύνη της Sandberg στα προϊόντα της. Θα πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι τα προγράμματα που χρησιμοποιήσαμε αναγνώρισαν το συγκεκριμένο drive ως Matshita BD-MLT UJ230AS. Με μια αναζήτηση στον ιστό βρήκαμε ότι ο συγκεκριμένος οδηγός χρησιμοποιείται από πολλούς επώνυμους κατασκευαστές (Sony και Toshiba) στους φορητούς υπολογιστές τους, οπότε και λογικά θα είναι άκρως αξιόπιστος.



Η συσκευασία είναι αρκετά μικρή. Στο μπροστινό μέρος της υπάρχει μια φωτογραφία του προϊόντος και στο κάτω μέρος υπάρχουν μερικά εικονίδια βαθμολογιών από διάφορους ιστότοπους, παντελώς άγνωστους τουλάχιστον σε εμάς.



Στο πίσω μέρος του κουτιού η Sandberg προσφέρει μια σύντομη περιγραφή των δυνατοτήτων του προϊόντος σε πάρα πολλές γλώσσες, περιλαμβανόμενης και της Ελληνικής. Κάτω από τις περιγραφές βρίσκουμε μερικές λίστες οι οποίες παραθέτουν τα περιεχόμενα του κουτιού, τις προδιαγραφές του προϊόντος και τις υποστηριζόμενες ταχύτητες ανάγνωσης και εγγραφής σε διάφορα οπτικά μέσα. Σε αυτή την πλευρά ένα μικρό εικονίδιο αναφέρει και την πενταετή εγγύηση, η οποία είναι ένα από τα πιο δυνατά προτερήματα του συγκεκριμένου προϊόντος.



Τα περιεχόμενα του κουτιού δεν προστατεύονται επαρκώς, οπότε αν η συσκευασία έχει ένα δύσκολο ταξίδι τότε πιθανών να μην παραλάβετε το προϊόν σε καλή κατάσταση. Κατά τη γνώμη μας η Sandberg θα έπρεπε να συσκευάσει καλύτερα ένα προϊόν το οποίο κοστολογεί πάνω από 100 ευρώ.



Στη συσκευασία θα βρείτε μόνο τα απολύτως απαραίτητα: δύο καλώδια για την τροφοδοσία και για τη σύνδεση του οδηγού με το σύστημα καθώς και ένα εγχειρίδιο χρήσης. Καλό θα ήταν να παρεχόταν και κάποιο λογισμικό εγγραφής, έστω και αν αυτό ήταν δοκιμαστική (trial) έκδοση.

Κάτω από το Φακό

Οι διαστάσεις είναι πολύ μικρές οπότε και το drive μπορεί να μεταφερθεί εύκολα μαζί με τον φορητό υπολογιστή σας, η να τακτοποιηθεί κάπου πάνω στο γραφείο.


Στο μπροστινό μέρος υπάρχει ένα μικρό κουμπί για την εξαγωγή του δίσκου καθώς και ένα ενδεικτικό LED λειτουργίας.



Στο πίσω μέρος βρίσκουμε την υποδοχή USB καθώς και την υποδοχή για την τροφοδοσία. Πιστεύουμε ότι η Sandberg θα έπρεπε να προμηθεύσει και ένα μικρό τροφοδοτικό, έτσι ώστε να περιορίσει τις συνδέσεις με το κύριο σύστημα σε μόνο μία.



Στο κάτω μέρος του οδηγού τέσσερα ελαστικά ποδαράκια εξασφαλίζουν την καλή του στήριξη σε οποιαδήποτε επιφάνεια.

Σύστημα Δοκιμής και Μεθοδολογία
Το κύρια υποσυστήματα που απαρτίζουν το σύστημα, στο οποίο πραγματοποιήθηκαν οι δοκιμές (εγγραφές), φαίνονται παρακάτω.




Τα δισκάκια που χρησιμοποιήσαμε για τις δοκιμές μας φαίνονται παραπάνω. Για τις ανάγκες των δοκιμών χρησιμοποιήσαμε δύο προγράμματα, το Nero Burning Rom και το Nero DiscSpeed.

Read/Burn Tests

Για αρχή δοκιμάσαμε να διαβάσουμε ένα blu-ray του εμπορίου. Η ταχύτητα ανάγνωσης δεν μπορούμε να πούμε ότι μας εντυπωσίασε.


Στην ανάγνωση DVD-R το drive τα πήγε καλύτερα.

Ήρθε η ώρα να περάσουμε στις εγγραφές. Αρχικά δοκιμάσαμε την εγγραφή ενός BD-R το οποίο γεμίσαμε με δεδομένα.


Δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα κατά τη διάρκεια της εγγραφής των δεδομένων μέσω του Nero Burning Rom και όπως βλέπετε και από την παραπάνω εικόνα, η εγγραφή ήταν άψογη. Η ταχύτητα εγγραφής ήταν 4x.


Πραγματοποιήσαμε και μια εγγραφή μέσω του Nero DiscSpeed, αυτή τη φορά σε ένα DVD-R. Η μέση ταχύτητα εγγραφής κυμάνθηκε στα 6x.

Συμπεράσματα


Για κάποιον που επιθυμεί να πραγματοποιεί εγγραφές τόσο σε DVD-R όσο και σε BD-R η καλύτερη λύση είναι η αγορά ενός φορητού οδηγού, ο οποίος προσφέρει υψηλή λειτουργικότητα μιας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περισσότερους από έναν υπολογιστές χάρης στην USB διασύνδεση. Ομολογώ ότι την εταιρία Sandberg δεν τη γνώριζα αλλά με μια σύντομη αναζήτηση βρήκα τα προϊόντα της σε ένα μεγάλο κατάστημα, το οποίο δε συνεργάζεται όμως με το γνωστό skroutz.gr. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερα καλή εντύπωση είναι η μεγάλη εγγύηση που παρέχει η εν λόγω εταιρία στα προϊόντα της, κάτι που αντανακλά την εμπιστοσύνης της σε αυτά.

Η τιμή του συγκεκριμένου blu-ray drive σίγουρα δεν είναι χαμηλή, αλλά είναι στα ίδια επίπεδα με τον ανταγωνισμό. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα, τόσο σε εγγραφές όσο και σε αναγνώσεις δεδομένων από διάφορα οπτικά μέσα. Σε περίπτωση που έχετε κάποια ιδιαίτερα ευαίσθητα δεδομένα και θέλετε να τα αποθηκεύσετε σε ένα πιο σίγουρο μέσο, σε σχέση με κάποιον σκληρό δίσκο, πιστεύω ότι ο οπτικός οδηγός της Sandberg αποτελεί μια αξιόλογη πρόταση. Αρκεί να έχετε δύο ελεύθερες θύρες USB στον υπολογιστή σας, κάτι που πιστεύω ότι δε θα αποτελέσει πρόβλημα για τους περισσότερους από εσάς, εκτός και αν διαθέτετε κάποιο ultrabook με λιγοστό αριθμό σχετικών θυρών. Ιδανικά πάντως θα μπορούσαν να προσφέρουν και ένα μικρό τροφοδοτικό για το εν λόγω προϊόν, στην περίπτωση που κάποιοι χρήστες θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν μια μόνο θύρα USB.

To USB Mini Blu-Ray Burner της Sandberg κοστίζει 89,90€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 23%) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω:

Πλεονεκτήματα

• Φορητότητα
• Αξιόπιστη λειτουργία
• Εγγύηση
• Διαστάσεις
• Αρκετά ποιοτική κατασκευή
• Αναγνωρίζεται αυτόματα από τα Windows

Μειονεκτήματα

• Τιμή
• Απαιτεί δύο συνδέσεις USB
• Δεν παρέχεται μια θήκη για την εύκολη μεταφορά τόσο του drive όσο και των καλωδίων του
• Η προστασία που παρέχει η συσκευασία δεν είναι και τόσο καλή

Σύνταξη: crmaris
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης

Μέχρι στιγμής είχαμε την τύχη να δούμε δύο λύσεις υδρόψυξης από τη γκάμα της Rajintek και συγκεκριμένα από τη σειρά Triton όμως έλειπε ένα ακόμη μοντέλο, το οποίο είναι μάλλον και το πιο εντυπωσιακό. Έτσι λοιπόν μετά από τις Triton 140 & 280, το παζλ ολοκληρώνεται με την έλευση της Triton 360 η οποία αποτελεί την αιχμή του δόρατος της εταιρείας σε ό,τι αφορά την παροχή ολοκληρωμένων all-in-one λύσεων κλειστού κυκλώματος.

Με σημαντικά μεγαλύτερες διαστάσεις από τα δύο άλλα μοντέλα και βέβαια αισθητά βελτιωμένες προδιαγραφές η εν λόγω υδρόψυξη δεν απευθύνεται τόσο στο ευρύ κοινό όσο κυρίως σε ένα συγκεκριμένο σύνολο power users & enthusiasts που έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις αλλά και τη δυνατότητα να δαπανήσουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό. Σύμφωνα με την εταιρεία η Triton 360 έχει τοποθετηθεί σε ένα ιδιαίτερα ελκυστικό σημείο έναντι του άμεσου ανταγωνισμού της τόσο σε ό,τι αφορά την τιμή της όσο και τις επιδόσεις.

Όλα αυτά όμως θα τα δούμε στη συνέχεια της παρουσιασής μας, η αρχή της οποίας θα γίνει όπως πάντα με την παράθεση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

 

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία & παρελκόμενα
Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της υδρόψυξης που θα μας απασχολήσει στο πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής:

 

Ακολουθούν δύο συγκεντρωτικά γραφήματα στα οποία θα δούμε που τοποθετείται η Triton 360 αναφορικά με το κόστος της και το υποστηριζόμενο TDP σε σχέση με τις ψύκτρες που έχουμε δοκιμάσει κατά το παρελθόν.

 

 

H Triton 360 έρχεται σε μια αρκετά μεγάλου μεγέθους, μακρόστενη συσκευασία η οποία διαθέτει μια ιδιαίτερα πρακτική χειρολαβή και παρουσιάζει διάφορες φωτογραφίες του μοντέλου που υπάρχει στο εσωτερικό της σε διάφορες μάλιστα χρωματικές εκδοχές.


Αυτό που είδαμε παραπάνω, αποδεικνύεται πολύ γρήγορα πως είναι "περιτύλιγμα" της συσκευασίας η οποία στην πραγματικότητα είναι αυτή που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία.


Ανοίγοντας τη συσκευασία βλέπουμε το μπλοκ της υδρόψυξης, το μεγαλύτερο μέρος των σωληνώσεων καθώς και τους τρεις ανεμιστήρες επιμελώς τακτοποιημένους στο εσωτερικό της. Το ψυγείο βρίσκεται τοποθετημένο ακριβώς από κάτω.

Το πρώτο σετ από τα παρελκόμενα της Triton 360 αποτελείται από διάφορες βίδες, το blackplate και τη βάση πάνω στην οποία θα βιδωθεί λίγο αργότερα το μπλοκ.

Η Triton 360 συνοδεύεται ακόμη από ένα εγχειρίδιο οδηγιών καθώς και ένα μικρό φακελάκι με θερμοαγώγιμη πάστα, η οποία αν και λίγη επαρκεί τουλάχιστον τρεις με τέσσερις εφαρμογές.


Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με τα τρία διαφορετικά χρώματα που συνοδεύουν την υδρόψυξη της σημερινής μας δοκιμής και τα οποία μπορούν να τοποθετηθούν στο ψυκτικό υγρό για να προσαρμόσουν το χρώμα του στις προτιμήσεις του κατόχου.

Κάτω από το φακό

Κάπου εδώ, πριν περάσουμε στην εγκατάσταση και στις δοκιμές τις οποίες αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, θα τοποθετήσουμε την Triton 360 κάτω από το φωτογραφικό φακό για πάρουμε μια εικόνα τόσο του όγκου της αλλά και του σχεδιασμού της. Ωστόσο θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως στο σχεδιαστικό κομμάτι όπως αναφέραμε ήδη και από τον πρόλογο δεν περιμένουμε ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις από τα μικρότερα μοντέλα τα οποία έχουμε δει σε προηγούμενες παρουσιάσεις.


Ξεκινάμε με μια γενική φωτογραφία της υδρόψυξης. Με την πρώτη ματιά ο όγκος της είναι προφανής και είναι σαφές πως πριν προχωρήσετε στην αγορά της θα πρέπει να έχετε βεβαιωθεί πως σίγουρα μπορεί να χωρέσει με κάποιο τρόπο στο κουτί σας.


Οι δύο μικρές πλευρές του ψυγείου. Οι σωλήνες στη μια από αυτές είναι διάφανοι όπως και ακριβώς και στα δύο μικρότερα μοντέλα.


Στις δύο μεγαλύτερες πλευρές υπάρχουν οπές για την στήριξη τριών ανεμιστήρων, οι οποίοι παρέχονται από την εταιρεία και θα τους δούμε στη συνέχεια.


Από μια άλλη οπτική γωνία.

Μεταξύ της επιφάνειας στήριξης των ανεμιστήρων και των fins του ψυγείου υπάρχει ένα μικρό διάκενο το οποίο διασφαλίζει ότι οι βίδες δεν θα ακουμπήσουν με κανένα τρόπο κάποιο τμήμα που δεν πρέπει.


Περνώντας στο μπλοκ βλέπουμε πως στην κάτω πλευρά του, δηλαδή στην επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με τον επεξεργαστή υπάρχει το ένα προστατευτικό αυτοκόλλητο με τη γνωστή προειδοποιητική σήμανση πάνω του. Παράλληλα όπως σε όλα τα μοντέλα της σειράς Triton, έτσι και εδώ το μπλοκ προσαρμόζεται πολύ εύκολα πάνω στο socket με τη χρήση μόνο δύο βιδών, ενώ και η εγκατάσταση του retention kit είναι ιδιαίτερα απλή και εύκολη.


H αντλία, η οποία όπως είναι αυτονόητο βρίσκεται ενσωματωμένη μέσα στο μπλοκ/δεξαμενή, τροφοδοτείται από το sleeved καλώδιο που βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία.


H πάνω πλευρά του μπλοκ έχει όπως και στις άλλες εκδόσεις μαύρο χρώμα. Εκεί συνδέονται οι δύο σωλήνες ενώ υπάρχει και η δυνατότητα αφαίρεσης ή συμπλήρωσης του ψυκτικού υγρού από το καπάκι που υπάρχει στη γωνία. Από εκεί γίνεται και ο χρωματισμός του υγρού χρησιμοποιώντας τα χρώματα που παρέχει η εταιρεία και είδαμε λίγο νωρίτερα.


Η πάνω πλευρά της μιας εκ των δύο βιδών που κρατούν το μπλοκ σταθερά πάνω στο socket.


Στην μια από τις πλευρές του μπλοκ υπάρχει ένα αυτοκόλλητο, το οποίο έχουμε ξαναδεί, και το οποίο μας προτρέπει εφόσον προετοιμάσουμε την υδρόψυξη να την δοκιμάσουμε εκτός συστήματος για περίπου μισή ώρα ώστε να βεβαιωθούμε ότι είναι ασφαλής για χρήση και δεν υπάρχει οποιαδήποτε διαρροή που θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά.


Στο κάτω μέρος του μπλοκ βλέπουμε την επινικελωμένη βάση χαλκού. Η λείανση της είναι κυριολεκτικά άψογη, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει μέχρι τώρα η εταιρεία σε όλα τα προϊόντα της που έχουν περάσει από τα χέρια μας.


Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η Triton 360 συνοδεύεται από τρεις ανεμιστήρες τους οποίους βλέπουμε από όλες τις πλευρές.


Τα καλώδιο τροφοδοσίας κάθε ανεμιστήρα είναι sleeved όπως ακριβώς και της αντλίας.



Η παρούσα ενότητα κλείνει με μερικές φωτογραφίες από την Triton 360 έτοιμη πλέον για να λειτουργήσει καθώς έχουν εγκατασταθεί πάνω της και οι τρεις συνοδευτικοί ανεμιστήρες. Η εγκατάστασή τους είναι αναμενόμενα εύκολη και δεν απαιτεί περισσότερα από 2-3 λεπτά. Ο υποψήφιος κάτοχος ωστόσο θα πρέπει στις ήδη μεγάλες διαστάσεις του ψυγείου να συνυπολογίσει και την αύξηση του πάχους λόγω των ανεμιστήρων πριν από την εγκατάσταση στο εσωτερικό του, εκτός κι αν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει εξωτερική εγκατάσταση.

Σύστημα δοκιμών και μεθοδολογία μετρήσεων

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

 

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.


Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγουν οι ανεμιστήρες θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με την μεθοδολογία που αναφέραμε παραπάνω.

 

 

 

 

 

 

 

Με ακριβότερη τιμή από όλες τις λύσεις που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής η Triton 360 καταφέρνει να τοποθετηθεί στην κορυφή της λίστας σε κάθε μέτρηση που πραγματοποιήσαμε δείχνοντας πως είναι μια λύση εξαιρετικά αποδοτική και πετυχαίνει αυτό για το οποίο έχει σχεδιαστεί. Εδώ βέβαια θα πρέπει να σημειώσουμε, αν και πιθανώς είναι αυτονόητο, πως με αυτή την τιμή και τα χαρακτηριστικά δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα λιγότερο.

Έτσι λοιπόν αν κάποιος αναζητεί μια λύση η οποία θα αποδώσει τα μέγιστα κάτω από ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες και θα διατηρήσει τον επεξεργαστή σε ασφαλείς θερμοκρασίες ακόμη και σε υψηλές συχνότητες με ανεβασμένη τάση λειτουργίας τότε η Triton είναι μια από τις προτάσεις που σίγουρα θα πρέπει να λάβει υπόψη. Ωστόσο οι συγκεκριμένες επιδόσεις, έρχονται με το αντίστοιχο τίμημα το οποίο δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στην αρκετά ψηλή τιμή (η οποία παραμένει βέβαια ελαφρώς χαμηλότερα από προτάσεις άλλων εταιρειών σε αυτή την κατηγορία) αλλά και στο κομμάτι του θορύβου.

Στις μετρήσεις θορύβου λοιπόν η Triton 360 σημειώνει το μεγαλύτερο "σκορ" που έχουμε καταγράψει ποτέ, με 47.5 db(A) με τους τρεις ανεμιστήρες να δουλεύουν στο φουλ και η μέτρηση να πραγματοποιείται από απόσταση ενός μέτρου. Με τους ανεμιστήρες βέβαια συνδεδεμένους στο PWM κύκλωμα της μητρικής και εντός κάποιου κουτιού σίγουρα θα είναι ελάχιστες (έως μηδαμινές) οι φορές που ο θόρυβος θα φτάσει στα δικά μας επίπεδα μετρήσεων, ωστόσο η λειτουργία του κυκλώματος θα είναι πάντα λίγο ή πολύ αισθητή.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ μια ακόμη παρουσίαση από το Insomnia.gr και η Triton 360 επιστρέφει στη συσκευασία της έχοντας κατακτήσει επάξια την κορυφή στη λίστα των μετρήσεων την οποία ωστόσο μοιράζεται με ένα άλλο μοντέλο το οποίο αν και πολύ φθηνότερο και ταυτόχρονα πολύ μικρότερο σε μέγεθος καταφέρνει να έχει την ίδια περίπου απόδοση όχι μόνο στα χαρτιά (250W TDP) αλλά και στην πραγματικότητα.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε πως η εταιρεία πέτυχε το σκοπό της, ο οποίος δεν ήταν άλλος από το να δημιουργήσει ένα προϊόν που μπορεί να λειτουργήσει με κορυφαίες επιδόσεις ακόμη και κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Ωστόσο θα πρέπει να ενδεχομένως να αναθεωρήσει σε ένα βαθμό την τιμολογιακή πολιτική καθώς στη λίστα μας υπάρχουν άλλα δύο προϊόντα με παραπλήσιες επιδόσεις και σημαντικά χαμηλότερη τιμή, εκ των οποίων η Noctua NH-D15S δεν συνοδεύεται και από απολύτως κανένα κίνδυνο πρόκλησης βλάβης (λόγω πχ διαρροής) ή διακοπής λειτουργίας. Αξίζει βέβαια εδώ να σημειώσουμε πως σε σχέση με άλλα μοντέλα τριπλού ψυγείου έχει μια από τις χαμηλότερες (αν όχι τη χαμηλότερη) τιμές.

Κλείνοντας λοιπόν ας δούμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στην Raijintek Triton 360 κατά το διάστημα της ενασχόλησής μας με αυτή:

Πλεονεκτήματα:

• Κορυφαίες επιδόσεις
• Εξαιρετική ποιότητα κατασκευής
• Αθόρυβη αντλία
• Εξαιρετικά εύκολη εγκατάσταση παρά τον μεγάλο όγκο του κυκλώματος
• Συνοδεύεται από μια σπάτουλα για την σωστή εφαρμογή της θερμοαγώγιμης πάστας
• Διάφανοι σωλήνες και συνοδευτικά χρώματα για την προσαρμογή του ψυκτικού υγρού
• Ενδεικτικό LED λειτουργίας

Μειονεκτήματα:

• Υψηλό κόστος για επιδόσεις που ο ανταγωνισμός έχει πετύχει να προσφέρει με σημαντικά χαμηλότερο κόστος
• Θορυβώδης λειτουργία στο 100% των ανεμιστήρων

Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η Raijintek Triton 360 είναι:

 

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Μετά από αρκετό καιρό ανεβαίνει και πάλι στο πάγκο δοκιμών του Insomnia.gr ένα κουτί προερχόμενο αυτή τη φορά από το στρατόπεδο της Silverstone. Πρόκειται για το Silverstone Precision PS13, μια πρόταση της εταιρείας στο χώρο των μικρών κουτιών το οποίο σύμφωνα με τη Silverstone συνδυάζει καλή ποιότητα κατασκευής, προσιτή τιμή αλλά και διάφορα εξαιρετικά χρήσιμα χαρακτηριστικά, τα οποία ενδεχομένως θα υπερκαλύψουν τις ανάγκες ενός μέσου χρήστη που ψάχνει μια οικονομική αλλά όχι "φθηνιάρικη" λύση για να φιλοξενήσει το σύστημά του.

Το εν λόγω κουτί κυκλοφορεί μόνο σε μαύρο χρώμα αλλά σε δύο διαφορετικές εκδόσεις εκ των οποίων η μία διαθέτει και πλαϊνό παράθυρο, έρχεται με έναν προεγκατεστημένο ανεμιστήρα και ταυτόχρονα διαθέτει αρκετές θέσεις για επιπλέον ανεμιστήρες εφόσον αυτοί κριθούν απαραίτητοι από τον χρήστη. Παράλληλα η εταιρεία έχει προνοήσει για την τοποθέτηση φίλτρων σκόνης σε διάφορα καίρια σημεία ενώ δεν λείπει και ένα αρκετά εύχρηστο front panel με θύρες USB 3.0.

Ας μην σας κουράζουμε όμως άλλο με τα εισαγωγικά και σας περάσουμε στην παρουσίαση του κουτιού μας, η οποία θα ξεκινήσει όπως πάντα με σύντομη παρουσίαση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

 

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία & παρελκόμενα

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αναλυτικά, τα βασικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά του κουτιού που θα μας απασχολήσει το πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής:

 

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ακόμη πως η προτεινόμενη από την εταιρεία τιμή λιανικής πώλησης του PS13 είναι 37.5€ (συμπ.ΦΠΑ). Στην ελληνική αγορά δεν έχει εμφανιστεί ακόμη, παρόλο που στο εξωτερικό η κυκλοφορία του έχει ξεκινήσει κανονικά και έτσι ο μόνος τρόπος να το πάρει κάποιος από Ελλάδα είναι μέσω του Amazon. Ωστόσο η εταιρεία μας ενημέρωσε πως καταβάλει προσπάθειες ώστε να ξεκινήσει επίσημα η διάθεσή και στη χώρα μας.


Το Silverstone PS13, έρχεται σε μια συσκευασία από σκληρό χαρτόνι, η οποία πάνω της έχει ένα κάποια σκίτσα του κουτιού που υπάρχει στο εσωτερικό, μια σύντομη περιγραφή σε διάφορες γλώσσες, απούσης της ελληνικής, καθώς και ένας πίνακας με τις βασικές τεχνικές του προδιαγραφές.


Ανοίγοντας τη συσκευασία βλέπουμε πως το κουτί μας βρίσκεται προστατευμένο μεταξύ δύο κομματιών από φελιζόλ και εντός μιας πλαστικής σακούλας, όπως άλλωστε και η συντριπτική πλειοψηφία των κουτιών που έχουμε δει μέχρι στιγμής.


Το PS13 ακόμη εντός των προστατευτικών υλικών έχοντας μόλις βγει από την συσκευασία του.


Η παρούσα ενότητα κλείνει σε αυτό το σημείο με μια ματιά στα λιγοστά παρελκόμενα του κουτιού, τα οποία δεν περιλαμβάνουν τίποτα περισσότερο από τα απολύτως απαραίτητα. Διάφορες βίδες για την στερέωση τροφοδοτικού και περιφερειακών, το απαραίτητο συνοδευτικό εγχειρίδιο καθώς και ένα αυτοκόλλητο με το ανάγλυφο λογότυπο της εταιρείας.

Φωτογραφίες

Κάπου εδώ μπορούμε πλέον να βγάλουμε το κουτί μας από τα προστατευτικά ώστε να το τοποθετήσουμε κάτω από το φωτογραφικό φακό για να δούμε τις λεπτομέρειές του.


H πρόσοψη του κουτιού, η οποία όπως και όλο το υπόλοιπο κουτί, είναι μαύρου χρώματος έχει ιδιαίτερα λιτό σχεδιασμό. Παραδόξως απουσιάζει παντελώς κάποια ενσωμάτωση του λογοτύπου της εταιρείας και έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η εταιρεία το παρέχει σε αυτοκόλλητο μαζί με τα παρελκόμενα του κουτιού. Ένα μεγάλο μέρος της πρόσοψης, όπως βλέπουμε είναι διάτρητο για την είσοδο αέρα στο εσωτερικό και παράλληλα λειτουργεί και ως φίλτρο σκόνης με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένο.


Μια πιο κοντινή ματιά στις λεπτομέρειες της πρόσοψης. Αριστερά υπάρχουν δύο θύρες USB 3.0 καθώς και υποδοχές για βύσματα ήχου, ενώ δεξιά βλέπουμε τα πλήκτρα ενεργοποίησης και επαναφοράς (reset) του συστήματος καθώς και δύο ενδεικτικά LED.


To PS13 πάλι από μπροστά αλλά από λίγο διαφορετική οπτική γωνία.


Πριν φύγουμε από την πρόσοψη, θα ρίξουμε μια ματιά ακόμη στην ιδιαίτερη διαμόρφωση του σημείου από το οποία ο αέρας εισέρχεται στο εσωτερικό του κουτιού.


Περνάμε στην αριστερή πλευρά, η οποία όπως βλέπουμε είναι και αυτή διάτρητη. Εδώ μπορούμε προαιρετικά, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό να εγκαταστήσουμε έως και δύο ανεμιστήρες όπως άλλωστε είδαμε και στον πίνακα των τεχνικών χαρακτηριστικών.


Στην πίσω πλευρά εντοπίζουμε μια ακόμη θέση για εγκατάσταση ανεμιστήρα, ενώ βλέπουμε πως το τροφοδοτικό τοποθετείται σε αυτή την έκδοση στο πάνω μέρος, κάτι που είχαμε αρκετό να δούμε τόσο από την Silverstone όσο και από τις άλλες εταιρείες.


Στην πλευρά αυτή, ενώνονται με το κυρίως σώμα του κουτιού οι δύο πλευρικές λαμαρίνες με δύο χειρόβιδες η κάθε μια.


Κάθε πλευρική λαμαρίνα διαθέτει από μια ιδιαίτερα πρακτική , αν και σχετικά μικρή, χειρολαβή για την ευκολότερη αφαίρεση και επανατοποθέτησή της.


Στο κάτω μέρος, υπάρχουν επτά λαμάκια για τις PCI & PCI-e κάρτες επέκτασης εκ των οποίων οι 6 είναι όμοιες και η μια ξεχωρίζει. Αυτή που ξεχωρίζει είναι και η μοναδική που μπορεί να τοποθετηθεί ξανά στη θέση της ακόμη και αν αφαιρεθεί. Οι υπόλοιπες παρότι μεταλλικές και αυτές, είναι μιας χρήσεως και πραγματικά εδώ δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να κατανοήσουμε το σκεπτικό της εταιρείας.

Η δεξιά πλευρά είναι απόλυτα λιτή και δεν υπάρχει ουσιαστικά κάτι να δούμε εδώ.


Μεταφερόμαστε στην αθέατη, κάτω πλευρά του κουτιού, όπου μεταξύ άλλων παρατηρούμε ακόμη μια θέση για εγκατάσταση ανεμιστήρα, από την οποία ωστόσο απουσιάζει κάποιο φίλτρο σκόνης το οποίο ειδικά για τη συγκεκριμένη θέση θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο (ακόμη και αν δεν χρειαστεί να μπει ανεμιστήρας).


Μια κοντινή ματιά στα ποδαράκια από σκληρό πλαστικό πάνω στα οποία βασίζεται το Silverstone PS13.


Η εσοχή που βλέπετε παραπάνω, όπως θα δούμε και λίγο αργότερα λειτουργεί πρακτικά ως χειρολαβή για την αφαίρεση της πρόσοψης.


Κάπου εδώ είναι πλέον η ώρα να περάσουμε σιγά σιγά στο εσωτερικό, η περιήγηση στο οποίο ξεκινάει από την αριστερή πλευρά, από όπου και θα γίνουν αργότερα όλες οι ενέργειες και χειρισμοί για την εγκατάσταση του συστήματος. Με μια πρώτη ματιά αυτό που τραβάει την προσοχή μας δεν είναι άλλο από το αρκετά πλατύ μεταλλικό τμήμα που βρίσκεται δεξιά. Όπως θα δούμε και στην πορεία, αν και δε του φαίνεται, θα αποδειχθεί χρήσιμο με πολλούς τρόπους.


Μια κοντινή ματιά σε μερικά από τα καλώδια που στην συνέχεια θα συνδεθούν πάνω στη μητρική.


Κοιτώντας στο εσωτερικό της πλευράς που έχουμε ανοίξει από την άλλη πλευρά, βλέπουμε πως στο τμήμα που βρίσκεται ουσιαστικά πίσω από την πρόσοψη βρίσκεται ο ένας και μοναδικός προεγκατεστημένος ανεμιστήρας του κουτιού.


Μια πιο κοντινή ματιά στον ανεμιστήρα που είδαμε παραπάνω.


Στην πίσω πλευρά αφαιρώντας την αντίστοιχη πλαϊνή λαμαρίνα, βλέπουμε ένα ευμεγέθες cut out για τη μητρική καθώς και μια ακόμη μακρόστενη οπή για την όδευση καλωδίων. Ωστόσο ο χώρος ανάμεσα στο σκελετό του κουτιού και την πλευρική λαμαρίνα είναι ιδιαίτερα περιορισμένος, οπότε ενδεχομένως ανάλογα και με το τι θα εγκαταστήσετε στο εσωτερικό ίσως να μην μπορέσετε να την εκμεταλλευτείτε στο έπακρο. Επίσης η ύπαρξη ενός grommet θα ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη αλλά η απουσία του δεν θα λέγαμε ότι αποτελεί οβαρη έλλειψη


Περνάμε στην πρόσοψη, η αφαίρεσης της οποίας είναι πολύ εύκολη και δεν απαιτείται ιδιαίτερη δύναμη για να βγει. Στην παραπάνω φωτογραφία μπορείτε να δείτε το εσωτερικό της, στο οποίο μάλιστα υπάρχει και ένα αφαιρούμενο φίλτρο σκόνης.


Το φίλτρο που προαναφέραμε έχοντας βγει από τη θέση του.


Μια κοντινή ματιά στην πίσω πλευρά των πλήκτρων ενεργοποίησης καθώς και την πλακέτα των θυρών USB και των βυσμάτων ήχου.


Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με μια φωτογραφία από τμήμα του κουτιού που βρίσκεται πίσω από την πλαστική που πρόσοψη που αφαιρέσαμε προηγουμένως. Έτσι βλέπουμε τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα καθώς και τη μια επιπλέον κενή θέση που υπάρχει. Επίσης βλέπουμε πως το ένα εκ των δύο φατνίων 5.25" είναι καλυμμένο με ένα μεταλλικό τμήμα (το οποίο εφόσον αφαιρεθεί δεν μπορεί να τοποθετηθεί ξανά) ενώ το άλλο όχι.

Εγκατάσταση συστήματος

Έχοντας πλέον πάρει μια σαφή εικόνα τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό του Silverstone PS13, μπορούμε πλέον να ξεκινήσουμε τη διαδικασία της εγκατάστασης του συστήματος στο εσωτερικό του.


Ξεκινάμε με μια μικρή προεργασία η οποία δεν είναι άλλη από την τοποθέτηση των αποστατών πάνω στους οποίους θα πατήσει η μητρική του συστήματός μας. Παρότι το PS13 υποστηρίζει περισσότερους του ενός τύπους μητρικών δεν υπάρχει κάποια σήμανση για το ποιες θέσεις πρέπει να χρησιμοποιήσουμε σε κάθε περίπτωση.


Σειρά παίρνει το λαμάκι του πίσω Ι/Ο panel της μητρικής, η τοποθέτηση του οποίου φυσικά είναι υπόθεση λίγων μόνο δευτερολέπτων.


H τοποθέτηση του τροφοδοτικού είναι και αυτή αρκετά εύκολη και γρήγορη. Θα σας προτείναμε ωστόσο εάν έχετε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε κάποιο modular ή έστω semi modular τροφοδοτικό καθώς υπάρχει ελάχιστος χώρος για τη διαχείριση καλωδίων, πόσο μάλλον εάν αυτά δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν. Επίσης καλό θα ήταν να έχετε συνδέσει στο τροφοδοτικό τα απαραίτητα καλώδια πριν το βάλετε στο κουτί γιατί και πάλι ο χώρος για προσθαφαιρέσεις είναι λιγοστός.


Ακολουθεί η εγκατάσταση της μητρικής, πάνω στους αποστάτες που τοποθετήσαμε προηγουμένως και στη συνέχεια ο επεξεργαστής μαζί με τις μνήμες.


Το cut out στο πίσω μέρος του κουτιού, αποδεικνύεται αρκετά μεγάλο και για να ακριβολογούμε, φαίνεται πως μάλλον είναι ένα από τα πιο καλοσχεδιασμένα που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό καθώς διευκολύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τους όποιους χειρισμούς μπορεί να απαιτηθούν.


O SSD τοποθετείται πανέξυπνα πάνω στο μεταλλικό τμήμα που βρίσκεται στα δεξιά. Έτσι εκτός του ότι καταλαμβάνει ελάχιστο χώρο είναι και τελείως κρυμμένος.


Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο τοποθετείται και ο σκληρός δίσκος 3.5 ιντσών.


Το μεγαλύτερο ίσως στοίχημα του κουτιού είναι η υποστήριξη μεγάλων καρτών γραφικών. Προς μεγάλη μας έκπληξη στο εσωτερικό του κατάφερε να χωρέσει ακόμη και η θηριώδης Radeon HD5970. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι καταφέραμε να την τοποθετήσουμε δεν θα καταφέρουμε και να τη χρησιμοποιήσουμε καθώς η εταιρεία δεν έχει προνοήσει να αφήσει χώρο για τα βύσματα τροφοδοσίας εάν αυτά βρίσκονται στο πλάι και όχι στο πίσω μέρος της κάρτας. Έτσι λοιπόν εάν σκοπεύετε να αποκτήσετε το συγκεκριμένο κουτί και ταυτόχρονα έχετε και μια μεγάλη κάρτα γραφικών ρίξτε πρώτα μια ματιά στις διαστάσεις της και στη θέση των βυσμάτων τροφοδοσίας ώστε να μην έρθετε αντιμέτωποι με δυσάρεστες εκπλήξεις.


Μετά την τοποθέτηση κάρτας γραφικών είναι ευκαιρία να ρίξουμε και μια ματιά στην πίσω πλευρά όπου η εταιρεία έχει ένα βάλει ειδικό λαμάκι μέσω των οποίων ασφαλίζουν οι διάφορες κάρτες επέκτασης.


Mε τη σύνδεση των καλωδίων τροφοδοσίας της μητρικής αλλά και των σκληρών δίσκων φαίνεται και μια ακόμη χρησιμότητα του μεταλλικού τμήματος πάνω στο οποίο εγκαταστήσαμε πριν λίγο τον SSD αλλά και τον σκληρό δίσκο 3.5 ιντσών. Αυτή δεν είναι άλλη από το ότι μπορούμε πίσω του να κρύψουμε επιμελώς τον μεγαλύτερο όγκο των καλωδίων και έτσι να εξασφαλίσουμε ένα ιδιαίτερα θετικό αποτέλεσμα (ειδικά στη περίπτωση που επιλέξουμε την έκδοση με πλαϊνό παράθυρο) ακόμη και παρά την έλλειψη χώρου ή οπών για διαχείριση.


Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με μια φωτογραφία από την πίσω πλευρά του κουτιού όπως φαίνεται τώρα που έχει εγκατασταθεί όλο το απαραίτητο hardware. Έτσι λοιπόν, συνδέουμε την ψύκτρα, κλείνουμε τα πλαϊνά και όλα είναι έτοιμα για να περάσουμε σε μερικές τυπικές μετρήσεις.

Σύστημα δοκιμής και μεθοδολογία μετρήσεων

Το hardware, το οποίο είδαμε και παραπάνω, που τοποθετήσαμε στο Raijintek Styx ήταν το εξής:

 

 

Στο σύστημα που εγκαταστήσαμε μετρήσαμε τις θερμοκρασίες του επεξεργαστή σε idle και full load. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν δύο φορές: με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.2 GHz) και υπερχρονισμένο στα 4.0 GHz. Επίσης λάβαμε μετρήσεις θερμοκρασίας και από τον σκληρό δίσκο και των SSD.
Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε το ντεσιμπελόμετρο (sound meter) μας το οποίο στήθηκε σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από το κουτί. Εδώ μετρήσαμε το θόρυβο που παράγεται από τους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες του κουτιού όταν αυτοί δουλεύουν στο 100% των στροφών τους.

Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενες παρουσιάσεις, μετράμε μόνο τους ανεμιστήρες του εκάστοτε κουτιού ώστε να έχουμε ένα αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης μεταξύ των διαφόρων κουτιών που περνούν από τα χέρια μας, καθώς το hardware που εγκαθίσταται σε αυτά είναι φυσικό να ποικίλει ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε χρήστη.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με την μεθοδολογία που αναφέραμε παραπάνω:









Μπορεί να έχει μόνο έναν ανεμιστήρα, αλλά το το PS13 κατάφερε να διατηρήσει τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το σκληρό δίσκο και τον SSD στο καλύτερο δυνατό επίπεδο θερμοκρασιών ενώ και ο επεξεργαστής δεν ζεστάθηκε ιδιαίτερα. Το γεγονός αυτό αν λάβουμε υπό και το πόσους ακόμη ανεμιστήρες μπορούμε να προσθέσουμε στο εσωτερικό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε εγκατεστημένου συστήματος μπορούμε με ένα μικρό έξτρα κόστος (άλλωστε και το κουτί από μόνο του δεν είναι ιδιαίτερα ακριβό) να διατηρήσουμε εύκολα τις θερμοκρασίες του εσωτερικού στα επιθυμητά επίπεδα.

Στο κομμάτι του θορύβου η μέτρηση, για έναν και μοναδικό ανεμιστήρα, δεν είναι σίγουρα ιδανική όμως στην καθημερινότητα και υπό κανονικές συνθήκες είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που ο θόρυβος θα φθάσει σε τέτοιο επίπεδο που θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα. Ωστόσο ακόμη και το χειρότερο δυνατό σενάριο που αφορά τη δική μας δοκιμή δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί κακό.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ πλησιάζει πλέον προς το τέλος της μια ακόμη παρουσίαση από το Insomnia.gr και το Silverstone Precision PS13 κατεβαίνει από τον πάγκο δοκιμών έχοντας αφήσει στον γράφοντα ιδιαίτερα θετικές εντυπώσεις καθώς προσφέρει αρκετά και κυρίως σημαντικά χαρακτηριστικά καθώς και άριστη ποιότητα κατασκευής σε μια ιδιαίτερα ελκυστική τιμή.

Με αρκετά ευρύχωρο εσωτερικό παρά τις γενικά μαζεμένες του διαστάσεις μας προσφέρει τη δυνατότητα να εγκαταστήσουμε στο εσωτερικό του ακόμη και μια ογκωδέστατη κάρτα γραφικών όπως η Radeon HD5970, αν και ταυτόχρονα όπως έχουμε ήδη αναφέρει υπάρχει το σημαντικό μειονέκτημα πως δεν έχει γίνει καμία πρόβλεψη για κάρτες που τροφοδοτούνται από το πλάι και όχι από πίσω.
Παράλληλα μπορεί λόγω των μικρών διαστάσεων να μην υπάρχει κάποια ουσιαστική δυνατότητα για τη διαχείριση των καλωδιώσεων του τροφοδοτικού, ωστόσο με το μεταλλικό τμήμα πάνω στο οποίο εγκαθίστανται στα αποθηκευτικά μέσα. o χρήστης μπορεί να τα κρύψει επιμελώς έχοντας ταυτόχρονα ικανοποιητική ροή αέρα στο εσωτερικό η οποία δεν συναντά ιδιαίτερα εμπόδια.

Ας συνοψίσουμε λοιπόν όλα όσα είδαμε παραπάνω καταγράφοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε κατά τη δοκιμή του Silverstone PS13:

Πλεονεκτήματα:

• Ποιότητα κατασκευής
• Ελκυστική τιμή
• Ευρύχωρο εσωτερικό
• Δυνατότητα εγκατάστασης ακόμη και πολύ μεγάλων καρτών γραφικών
• Έξυπνα σχεδιασμένος τρόπος εγκατάστασης δίσκων που ταυτόχρονα κρύβει αποτελεσματικά τα καλώδια
• Παρουσία φίλτρων σκόνης
• Δυνατότητα προσθήκης πολλών ανεμιστήρων
• Αισθητικά άνω του μετρίου σχεδιασμός και ιδιαίτερα εύχρηστο front panel.

Μειονεκτήματα:

• Πέρα από το μεταλλικό τμήμα που κρύβει τα καλώδια δεν υπάρχει κανένας τρόπος ουσιαστικής διαχείρισής τους
• Δεν υπάρχει δυνατότητα να λειτουργήσουν μεγάλες κάρτες γραφικών που τροφοδοτούνται από το πλάι.

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με όλα τα παραπάνω η βαθμολογία που αποσπά το Silverstone Precision PS13 είναι:



Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Η Logitech είναι Ελβετικής προέλευσης και ιδρύθηκε το 1981. Η κατασκευή διαφόρων περιφερειακών για PC, προϊόντων σχετικών με τον ήχο και μηχανημάτων προβολής βίντεο, ήταν από τα πρώτα πράγματα με τα οποία ξεκίνησε, ενώ τα τελευταία χρόνια η εταιρεία, έχει εισέλθει ενεργά στον όλο και πιο απαιτητικό κόσμο του gaming, παρουσιάζοντας μας αρκετά περιφερειακά προϊόντα gaming όπως είναι τα ποντίκια, πληκτρολόγια και άλλα.

Έχουμε λοιπόν στα χέρια μας ένα από τα προϊόντα της Logitech, το gaming mouse G502 Proteus Spectrum RGB το οποίο είναι ο απόγονος του G502 Proteus Core που είχαμε δοκιμάσει στο παρελθόν. Η κυκλοφορία του ανακοινώθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2016. Με προσθήκη RGB φωτισμού αλλά με όλα τα προϋπάρχοντα χαρακτηριστικά, το ανανεωμένο G502 διαθέτει όλα τα φόντα για να αντιμετωπίσει τον ικανό ανταγωνισμό.


Εισαγωγή


Εμφανισιακά το G502 είναι αρκετά μοντέρνο, διαστημικό θα χαρακτηρίζαμε, λόγω των διαφόρων γεωμετρικών σχημάτων που έχουν συμπεριληφθεί στον σχεδιασμό του, αλλά ταυτόχρονα θυμίζει αρκετά και τα κλασσικά ποντίκια κυρίως λόγω του συνολικού σχεδιασμού αλλά και των διαστάσεών του. Έχουν συμπεριληφθεί αρκετές γωνίες και μοιάζει να κατέχει τα βασικά πλήκτρα χρήσης. Το χρώμα του είναι μαύρο και λοιπές λεπτομέρειες που υπάρχουν, έχουν τονιστεί με μαύρες γυαλιστερές λωρίδες κατασκευασμένες από πλαστικό καθώς και ίδιας υφής πλήκτρα. Παρατηρώντας αρχικά τη λιτή χάρτινη συσκευασία εντοπίζουμε τις δύο φωτιζόμενες ζώνες με RGB φωτισμό καθώς και τα χαρακτηριστικά του ποντικιού τα οποία φυσικά και παίζουν τον κυρίαρχο και πρωταρχικό ρόλο στην αγορά του gaming ή καθημερινής χρήσης ποντικιού, για το οποίο θα καταβάλουμε και κάποιο σημαντικό χρηματικό τίμημα.

Το αγοραστικό κοινό, λόγω της μεγάλης γκάμας προϊόντων στην αγορά, έχει γίνει πολύ απαιτητικό και επιλεκτικό ταυτόχρονα. Οι ανάγκες διαμορφώνονται αναλόγως με τα παιχνίδια ή την καθημερινή χρήση του κάθε χρήστη. Όταν δε ο υποψήφιος αγοραστής πλησιάσει σε ένα φυσικό κατάστημα ή ακόμη και ηλεκτρονικό (διαδικτυακό) κατάστημα στην τελική τον πρώτο λόγο θα έχει το χρηματικό ποσό που θέλει/μπορεί να διαθέσει ο καθένας. Παρόλα αυτά, τα χαρακτηριστικά του κάθε ποντικιού θα παίξουν και αυτά τον ρόλο τους, ειδικά αν ο αγοραστής είναι απαιτητικός και ξέρει τι ψάχνει.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά


Τα χαρακτηριστικά του G502 RGB είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά του προηγούμενου μοντέλου. Το μόνο που αλλάζει είναι ο RGB φωτισμός. Ο αισθητήρας είναι ο κορυφαίος PixArt PWM3366, ο οποίος υποστηρίζει μέχρι και 12.000 DPI, μια ανάλυση εξωπραγματικά υψηλή.

Το μόνο που χαλάει την πολύ καλή εικόνα των χαρακτηριστικών είναι η υπέρ-υψηλή τιμή διάθεσης του συγκεκριμένου προϊόντος, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Ένα ποσό που ξεπερνά τα 100 ευρώ είναι πάρα πολύ υψηλό ακόμη και για ένα από τα καλύτερα ποντίκια που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά.

Συσκευασία - Περιεχόμενα

Η μικρή συσκευασία προσφέρει επαρκής προστασία. Μέσα σε αυτήν πέραν από το προϊόν θα βρείτε και το εγχειρίδιο χρήσης, ένα δισέλιδο φυλλάδιο, το οποίο παρέχει πληροφορίες για την τοποθέτηση των έξτρα βαρυδίων τα οποία θα δούμε πιο κάτω. Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες θα πρέπει να επισκεφτείτε την ιδιαίτερα κατατοπιστική επίσημη ιστοσελίδα (site) της Logitech.

Η πιο κάτω φωτογραφία δείχνει το κουτί με τα βαρύδια.





Τα βαρύδια είναι μαγνητικά και τοποθετούνται στις ειδικές υποδοχές που βρίσκονται στο κάτω μέρος του ποντικιού.

G502 RGB - Περιγραφή


Το μήκος του ποντικού είναι αρκετά μεγάλο και οι διαστάσεις του είναι 132mm x 75mm x 40mm (LxWxH). Από μόνο του έχει αρκετό βάρος το οποίο αγγίζει τα 121 γραμμάρια οπότε τα έξτρα βαρύδια δεν τα κρίναμε αναγκαία (αν και τα τοποθετήσαμε για να διαπιστώσουμε την αίσθηση και με αυτά). Επίσης, θα το θέλαμε, προσωπικά τουλάχιστον, λίγο πιο υπερυψωμένο στο πίσω μέρος. Το επάνω μέρος του ποντικιού είναι από σκληρό πλαστικό, ενώ τα πλαϊνά σημεία είναι σχεδόν καλυμμένα από καουτσούκ. Το καουτσούκ ξεκινά από το πίσω μέρος, σχεδόν από τη μέση του ποντικιού και καταλήγει στην αριστερή πλευρά στο πλήκτρο DPI Shift.



Στο κάτω μέρος του G502 βλέπουμε το ματάκι του αισθητήρα καθώς και τις επιφάνειες ολίσθησης (pads).



Στην αριστερή πλευρά βρίσκουμε τα πλήκτρα ενώ στη δεξιά πλευρά δεν υπάρχει κανένα. Αυτό, μαζί με το σχήμα σημαίνουν ότι το συγκεκριμένο ποντίκι απευθύνεται μόνο σε δεξιόχειρες.

Η αριστερή πλευρά του ποντικιού προεκτείνεται προς τα έξω για να στηρίζει τον αντίχειρα που προεξέχει. Στη δεξιά πλευρά, το καουτσούκ ξεκινάει σχεδόν από το μέσο της πλευράς και εκτείνεται προς το εμπρός μέρος του ποντικιού. Βλέπουμε επίσης διάφορα σημεία στα οποία, έχουν τοποθετηθεί γυαλιστερές λωρίδες πλαστικού. Το πλαστικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το ποντίκι, καθαρίζεται εύκολα με ένα υγρό μαντιλάκι, εκτός όμως από τα σημεία που υπάρχει το καουτσούκ όπου και χρειάζεται αρκετή προσπάθεια, ενώ τα μοναδικά σημεία που μπορούμε να πούμε ότι γλιστράνε είναι το αριστερό και δεξί κλικ καθώς και το κέντρο του ποντικιού.



Τα πλήκτρα είναι κατασκευασμένα από διακόπτες Omron, με την Logitech να εγγυάται για τους μηχανικούς διακόπτες των βασικών πλήκτρων είκοσι εκατομμύρια κλικ (ξεκινήστε το μέτρημα). Στην αριστερή πλευρά του ποντικιού βρίσκουμε πέντε πλήκτρα. Τα πλήκτρα που υπάρχουν γενικώς και τα οποία αναφέρουμε ξεκινώντας από το επάνω μέρος του ποντικιού προς τα κάτω είναι τα εξής: αριστερό και δεξί στο μπροστά μέρος, τα οποία είναι κατασκευασμένα από σκληρό πλαστικό και χρειάζεται λίγη δύναμη για να τα πιέσεις, δύο πλήκτρα τετράγωνο-κάτι σαν σχεδιασμός, πίσω από τη ροδέλα, δύο πλήκτρα ένα για αύξηση DPI και ένα για μείωση, ένα για εμπρός και ένα για πίσω σελίδα, καθώς επίσης και το πλήκτρο DPI Shift.



Η ροδέλα είναι μεταλλική και θυμίζει αρκετά ρόδα μηχανής. Το πρώτο πλήκτρο πίσω από τη ροδέλα, είναι για να εναλλάσσουμε το scrolling ανάμεσα σε δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι να κυλάει η ροδέλα συνεχόμενα (hyper fast scroll - κύλιση υψηλής ταχύτητας) και ο δεύτερος είναι να γυρνάει ανά track, δηλαδή ανά κάθε πτυχή της ροδέλας (κίνηση ακριβείας). Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη χρησιμότητα του συγκεκριμένου πλήκτρου, αφού στα έγγραφα θέλουμε να «τρέχει» το ποντίκι, ενώ στα παιχνίδια θέλουμε ακρίβεια. Όπως και να έχει, πιστεύουμε πως όλοι έχουμε αυτό που θέλουμε με αυτή την επιλογή που προσφέρεται.

Το ακριβώς επόμενο πλήκτρο που βρίσκεται πίσω από το Hyperfast Scroll, είναι για την εναλλαγή ανάμεσα σε τρία προφίλ. Το συγκεκριμένο ποντίκι επιτρέπει την εναλλαγή μεταξύ των τριών προφίλ DPI από το συγκεκριμένο πλήκτρο το οποίο το πιέζετε προς τα κάτω, ενώ επανέρχεται στην αρχική του θέση όταν το αφήσετε. Βρίσκετε στην ακτίνα δράσης του δείκτη της δεξιάς παλάμης. Πρέπει να λυγίσετε το δείκτη προς τα μέσα ώστε να μπορέσετε να πιέσετε το συγκεκριμένο πλήκτρο. Δεν είναι η πιο βολική θέση κατά τη γνώμη μας, αλλά μετά από λίγο καιρό το συνηθίσαμε.

Ο οπτικός σένσορας που έχει επιλεγεί, είναι ένας από τους πιο δυνατούς που έχουμε συναντήσει. H PixArt με τη Logitech δημιούργησαν τον PMW3366 ο οποίος είναι ένας Class1 LED οπτικός αισθητήρας και αποδίδει στο μέγιστο 12000 DPI, με 1000Hz (1ms) ρυθμό ανανέωσης (zero acceleration). H μέγιστη ταχύτητα αγγίζει τα 300 ips και η μέγιστη επιτάχυνση είναι στα 40G. Τα DPI μπορούμε να τα εναλλάσσουμε ακόμη και ανά διαστήματα των 50 για μεγαλύτερη ακρίβεια, καθώς και να ενεργοποιήσουμε ή να απενεργοποιήσουμε την επιτάχυνση-acceleration (Enhanced Pointer Precision). Από ότι παρατηρήσαμε η ταχύτητα είναι πραγματική. Επίσης, παρατηρήσαμε τον Clock Tuning σένσορα ο οποίος είναι διαθέσιμος με τον PMW3366 στα ποντίκια της Logitech και τους επιτρέπει να «πιάνουν» υψηλότερες ταχύτητες.



Το G502 διαθέτει καλώδιο βέλκρο, ενισχυμένο (braided), υψηλής ποιότητας, με μήκος που φτάνει τα 1.83 μέτρα. Το καλώδιο είναι πολύ εύκαμπτο και όταν λυγίζει επανέρχεται στην αρχική του θέση σχεδόν αμέσως. Επιπρόσθετα το βάρος του ποντικιού είναι στα 121 γραμμάρια (4.268 ounces) ενώ υπάρχει δυνατότητα προσαρμογής του χρησιμοποιώντας τα πέντε παρεχόμενα βαρύδια. Το βάρος καθενός από αυτά αγγίζει τα 3,6 γραμμάρια και συνολικά όλα τα βαρίδια μαζί ζυγίζουν 18 γραμμάρια.

Επιπλέον, συμπεριλαμβάνεται και η αποκλειστική τεχνολογία της Logitech με την ονομασία GTM DeltaZeroTM . Η συγκεκριμένη τεχνολογία μειώνει τη σχέση ανάμεσα σε ταχύτητα και ακρίβεια, κοινώς γνωστή και ως «mouse acceleration» φέρνοντας έτσι καλύτερα αποτελέσματα ως προς τη στόχευση. Φυσικά για να επιτευχθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα πρέπει να ρυθμιστούν πολλές μεταβλητές που πρέπει να ρυθμιστούν καταλλήλως και αυτό το έχει φροντίσει η Logitech με τις διάφορες ρυθμίσεις που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μέσα από την εφαρμογή της.



RGB φωτισμός


Το ποντίκι έχει δύο RGB ζώνες φωτισμού από ισάριθμες λυχνίες LED με 16,8 εκατομμύρια διαφορετικούς χρωματισμούς, οι οποίες είναι πλήρως παραμετροποιήσιμες από τον χρήστη μέσα από το λογισμικό που θα εγκαταστήσουμε, το LGS (Logitech Gaming Software). Όλα τα gaming περιφερειακά της Logitech που πιθανών να διαθέτετε, πέραν του ποντικιού, μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους όσον αφορά τον RGB φωτισμό από την προαναφερόμενη εφαρμογή. Υπάρχουν διάφορα εφέ φωτισμού τα οποία μπορούμε και να εφαρμόσουμε είτε ατομικά σε κάθε συσκευή είτε συνολικά.

Από ψηλά φαίνεται η μία ζώνη φωτισμού η οποία είναι το γράμμα G που αντιστοιχεί στην ονομασία του G502, η οποία καλύπτεται εντελώς όμως, όταν ακουμπήσετε την παλάμη σας στο ποντίκι, ενώ η δεύτερη ζώνη φωτισμού, βρίσκεται στο πλάι και αριστερά, ενδιάμεσα από τα δύο πλήκτρα αυξομείωσης DPI καθώς και των δύο πλήκτρων αλλαγής σελίδας. H ζώνη φωτισμού που βρίσκεται στο αριστερό μέρος, αποτελείται από τρεις γραμμές, και φωτίζεται, αναλόγως την επιλογή DPI που θα έχετε πραγματοποιήσει. Για παράδειγμα, αν έχετε επιλέξει το πρώτο από τα τρία προφίλ, φωτίζεται η μία εκ των τριών γραμμών. Αν έχετε επιλέξει το δεύτερο προφίλ φωτίζονται δύο γραμμές και αν έχετε επιλέξει το τρίτο προφίλ, φωτίζονται και οι τρεις γραμμές.

Λειτουργικότητα – Λογισμικό

Η ανταπόκριση είναι πολύ καλή στα παιχνίδια χάρη στο παραμετροποιήσιμο βάρος, ενώ καθώς υπάρχουν και έξτρα ρυθμίσεις έχουμε στην τελική, καλύτερη απόδοση. Η ταχύτητα και η ακρίβεια κινήσεων, είναι σίγουρα ένα από τα χαρακτηριστικά που παρέχει με μεγάλη άνεση και ευκολία το συγκεκριμένο ποντίκι, σε οποιαδήποτε επιφάνεια το δοκιμάσαμε.



Αρχικά πάντως, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι δε μας πήγαινε καλά στο συγκεκριμένο ποντίκι. Δεδομένου της τιμής του αλλά και των πωλήσεων του προηγούμενου μοντέλου αποφασίσαμε να τεστάρουμε όλες τις ρυθμίσεις που υπήρχαν στο λογισμικό που «κατεβάσαμε» από το διαδίκτυο μήπως και βρίσκαμε τελικά τι δε μας «καθόταν» καλά. Μόλις πραγματοποιήσαμε την πρώτη ρύθμιση που ήταν η αναγνώριση του mousepad (surface tuning) που χρησιμοποιούμε, το ποντίκι μεταμορφώθηκε και έγινε ένα με το χέρι μας. Ήταν ίσως η πιο εντυπωσιακά γρήγορη και εύκολη μεταμόρφωση έως τώρα!



Σε καθημερινή χρήση το G502 αποδείχτηκε παραπάνω από αξιόπιστο, εύκολο στην οποιαδήποτε αλλαγή DPI, ρύθμιση χρωματισμών, ταχύτητας, φόρτωση προγραμμάτων καθώς και μακροεντολών.

Το ποντίκι αναγνωρίζεται από συσκευές που έχουν εγκατεστημένα τα Windows 7, 8 και 10. Παρόλο όμως που αναγνωρίζεται άμεσα από το PC σας, θα χρειαστεί να συνδεθείτε στο διαδίκτυο ώστε να εγκαταστήσετε το λογισμικό της εταιρείας. To LGS (Logitech Gaming Software) παρέχει έναν πολύ μεγάλο αριθμό επιλογών όπως προσαρμογή DPI, δημιουργία μακροεντολών, εφέ φωτισμού, αναγνώριση επιφάνειας (surface tuning), καθώς και λοιπές λειτουργίες (θα αναφέρουμε αποσπασματικά παρακάτω) οπότε και θα πρέπει να “κατεβάσετε” και να το εγκαταστήσετε στον υπολογιστή σας.



Οποιαδήποτε παραμετροποίηση κάνουμε μέσα στην εφαρμογή, αποθηκεύεται είτε στο ποντίκι το οποίο έχει on-board μνήμη που σημαίνει ότι ακόμη και αν μεταφέρετε το ποντίκι σε άλλον υπολογιστή οι ρυθμίσεις θα υφίστανται οπουδήποτε, είτε στο PC. Η επιλογή γίνεται από την αρχική σελίδα της εφαρμογής ανάμεσα σε «On board memory» ή «Automatic Game Detection». Η πρώτη επιλογή ορίζει την αποθήκευση αλλαγών στο ποντίκι ενώ η μεν δεύτερη στο PC. Η διαφορά των δύο είναι ότι στην πρώτη επιλογή, το ποντίκι πάει βόλτα όπου πάτε εσείς, με όλες σας τις ρυθμίσεις, (LAN parties κ.α) και μερικά πλήκτρα συνδυάζονται ώστε η αποθήκευση των δεδομένων στο ποντίκι να γίνει ευκολότερη . Στη μεν δεύτερη επιλογή η οποία είναι η καλύτερη επιλογή για δυνατούς παίκτες που θέλουν διαφορετικά προφίλ να είναι αυτοματοποιημένα για διαφορετικά παιχνίδια (Per Game profile) στο PC τους, τα πλήκτρα σετάρονται σε δύο διαφορετικές κατηγορίες, ώστε να υπάρχει περισσότερος έλεγχος, ιδιαιτέρως στα παιχνίδια με πολλούς παίκτες.



Σε σχέση με λοιπές εφαρμογές που έχουμε χειριστεί στο παρελθόν και χρειάστηκε να εξοικειωθούμε, η LGS ήταν αρκετά προσιτή, γρήγορη και κατανοητή, κυρίως χάρη στις εικόνες και στα κουτιά που ήταν οργανωμένες οι λειτουργίες. Τοποθετώντας το δείκτη του ποντικιού επάνω στις εικόνες βλέπουμε πληροφορίες. Έτσι θα λέγαμε ότι υπάρχει ένα διαδραστικό περιβάλλον. Παρέχονται μερικές βασικές επιλογές για απλή καθημερινή χρήση, ενώ βρίσκουμε και αρκετά πιο προχωρημένες, όπως φόρτωση προγραμμάτων καθώς και εισαγωγή μακροεντολών.

Απόδοση (Jitter - LoD – Enotus)


Τα επίπεδα jitter (αστάθειας) του σένσορα του G502 είναι πολύ μικρά και στην ουσία οι ατέλειες στα παραπάνω σχεδιαγράμματα ευθύνονται περισσότερο στην αστάθεια του δικού μας χεριού παρά στην αστάθεια του υλικού. Βλέπετε με πάνω από 4000 DPI ανάλυση ακόμη και η μικρότερη κίνηση του ποντικιού μεταφράζεται σε μια κατά πολύ μεγαλύτερη κίνηση για το δείκτη, οπότε και η σχεδίαση στο paint δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο.

Lift Off Distance – LoD

Με μια σύντομη δοκιμή διαπιστώσαμε ότι ο οπτικός αισθητήρας του G502 δε λειτουργεί στο ύψος ούτε ενός CD/DVD, δηλαδή το LoD του είναι μικρότερο από 1.2 mm. Μια τόσο μικρή τιμή LOD αποτελεί μόνο πλεονέκτημα φυσικά, καθιστώντας το ως ένα gaming ποντίκι, ειδικά στα "γρήγορα" παιχνίδια.

Enotus Mouse Test



Το G502 Proteus Spectrum στο Enotus δείχνει την ιδιαίτερα υψηλή ανάλυση που προσφέρει ο αισθητήρας του. Όσον αφορά την ανάλυση και την ακρίβεια σύμφωνα με το Enotus είναι από καλό ως άριστο.

Συνοψίζοντας


H Logitech συνεργάστηκε με την PixArt για την κατασκευή ενός από τους κορυφαίους οπτικούς σένσορες (ίσως ο καλύτερος που κυκλοφορεί σήμερα) ο οποίος εκτός από τα καταγεγραμμένα χαρακτηριστικά στα χαρτιά προσφέρει και στην πραγματικότητα πολύ μεγάλη ακρίβεια, ταχύτητα αλλά και πολύ καλή αίσθηση, κρατώντας αναλλοίωτη την καλή φήμη του προγόνου του και συνεχίζοντας επάξια την κληρονομιά του ονόματος G502 Proteus.
Για παίκτες που απολαμβάνουν τα γρήγορα παιχνίδια θα κατακτήσει επάξια μια θέση πάνω στο γραφείο τους. Το G502 Proteus Spectrum RGB διαθέτει υψηλή ποιότητα κατασκευής με μηχανικούς διακόπτες για τα κύρια κουμπιά του, μεταλλική ροδέλα και ανθεκτικό κέλυφος.

Η εφαρμογή LGS είναι εύκολη και κατανοητή, προσφέροντας πολλές επιλογές ενώ στο σύνολο λειτουργιών η Logitech έχει καλύψει όλες σχεδόν τις ανάγκες, ακόμη και απαιτητικών χρηστών.

Ένα θέμα που μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα είναι το βάρος του και άλλο ένα, είναι η τιμή του συγκεκριμένου προϊόντος που αγγίζει τα 80$ στο εξωτερικό, με το αν θα κυκλοφορήσει εν τέλει στην Ελλάδα να είναι άξιο απορίας (το βρήκαμε σε ένα μόνο κατάστημα με τιμή άνω των 100 ευρώ!) Για περιφερειακά που τα δουλεύουμε συνεχώς όμως, (π.χ. πληκτρολόγιο, ποντίκι και οθόνη) πιστεύουμε ότι αξίζει η επένδυση ενός σημαντικού χρηματικού ποσού ακόμη και αν αυτό είναι αρκετά υψηλό ειδικά για τα σημερινά δεδομένα, αρκεί βέβαια να ανταποκρίνεται και το εκάστοτε προϊόν στα λεφτά που κοστίζει. Η προσθήκη RGB φωτισμού για κάποιους που ήδη είναι χρήστες του G502 Proteus Core δεν είναι πάντως ένα ισχυρό κίνητρο ώστε να προμηθευτούν το νεώτερο μοντέλο, μιας και η μόνη διαφορά μεταξύ του προηγούμενου G502 και του καινούριου είναι στην ουσία τα RGB LEDs.

Tα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα που εντοπίσαμε είναι τα παρακάτω:

Πλεονεκτήματα:

● Κορυφαίος αισθητήρας (PMW3366) με πολύ υψηλή ανάλυση που θα βολέψει σε 4Κ οθόνες, ο οποίος διαθέτει επίσης πολύ μεγάλη ακρίβεια
● 12000 DPI μέγιστη ανάλυση με δυνατότητα ρύθμισης στη στιγμή (on the fly)
● Χαμηλό Lift Off Distance
● Ποιοτική κατασκευή με αντιολισθητικές πλευρικές επιφάνειες
● Δυνατότητα calibration (surface tuning) ανάλογα με το mousepad
● Καλή αίσθηση στο χέρι
● Πλήθος (10) προγραμματιζόμενων κουμπιών
● Μηχανικοί διακόπτες υψηλής αντοχής για τα κύρια κουμπιά
● Λογισμικό που προσφέρει πολλές δυνατότητες, για να φέρετε το ποντίκι στα μέτρα σας
● Μπορείτε να προσθέσετε επιπλέον βαρίδια για να το προσαρμόσετε στις ανάγκες σας

Μειονεκτήματα:

● Αρκετά μεγάλο βάρος
● Τσιμπημένη τιμή

Σύνταξη: erasmia394
Επιμέλεια κειμένου: crmaris, Γιάννης Καραγιάννης

Αν και κατα καιρούς έχουμε δει λύσεις υδρόψυξης από διάφορες μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο, σήμερα έχουμε την ευκαιρία να εξετάσουμε για πρώτη φορά μια από τις προτάσεις που παρέχει η γνωστή στους περισσότερους από εμάς, ΝΖΧΤ. Η ΝΖΧΤ έχει εμπνευστεί την ονομασία του εν λόγω προϊόντος, αλλά και ολόκληρης της σειράς από το γνωστό ενδεχομένως θρυλικό θαλάσσιο τέρας της νορβηγικής μυθολογίας, Kraken, θέλοντας βέβαια να υπονοήσει μεταξύ άλλων και το πόσο μεγάλες είναι οι δυνατότητες του.

Πρόκειται λοιπόν για την ΝΖΧΤ Kraken X61, ένα κλειστό κύκλωμα υδρόψυξης 280mm, που μπορεί σύμφωνα με την εταιρεία να παρέχει κορυφαίες επιδόσεις σε συνδυασμό με άρτια ποιότητα κατασκευής και το πλεονέκτημα του να μην υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη για οποιαδήποτε συντήρηση σε βάθος χρόνου. Παράλληλα, με το συγκεκριμένο μοντέλο, η εταιρεία έγινε η πρώτη που ενσωμάτωσε σε λύση τέτοιου είδους αντλία μεταβλητής ταχύτητας ενώ έχει μεριμνήσει και για την πιθανότητα εγκατάστασης σε μεγάλα κουτιά καθώς οι σωλήνες που έχουν ενσωματωθεί έχουν μήκος σχεδόν μισό μέτρο.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι μας επιφυλάσσει η πρώτη μας συνάντηση με την NZXT και την Kraken X61 μέσα από την παρουσίαση που ακολουθεί και η οποία όπως πάντα θα αρχίσει με την παράθεση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία και παρελκόμενα

 

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα τεχνικά χαρακτηριστικά της υδρόψυξης που θα μας απασχολήσει στο πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής:

Σε ό,τι αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά, αξίζει να προσθέσουμε πως η εταιρεία παρέχει δωρεάν στους χρήστες και μια μικρή αλλά εξαιρετικά βολική εφαρμογή παρακολούθησης και παραμετροποίησης μέσα από τα Windows της υδρόψυξης, με την ονομασία CAM, για την οποία θα δούμε περισσότερες λεπτομέρειες λίγο παρακάτω.

Ακολουθεί ένα συγκριτικό διάγραμμα κόστους όπου βλέπουμε που ακριβώς πλασάρεται η Kraken X61 σε σχέση με τα άλλα μοντέλα που έχουν περάσει από τα χέρια μας μέχρι στιγμής.

Μπορεί ακόμη να μην έχουμε ούτε την παραμικρή ιδέα για τις επιδόσεις της ωστόσο με το "καλημέρα" η Kraken X61 κατακτάει μια πρωτιά η οποία δεν είναι άλλη από αυτή του ακριβότερου μοντέλο που έχουμε δει μέχρι στιγμής. Με την χαμηλότερη τιμή στην ελληνική αγορά να ξεκινάει από τα περίπου 170€ το λιγότερο που μπορούμε να απαιτούμε είναι να επαληθευτούν οι ισχυρισμοί της εταιρείας για κορυφαίες επιδόσεις, χαρακτηριστικά και ποιότητα κατασκευής.

Ο γνωστός πίνακας σύγκρισης του recommended TDP λείπει αυτή τη φορά καθώς η εταιρεία δεν ανακοινώνει ούτε στη ιστοσελίδα της ούτε κάπου αλλού την ακριβή τιμή του και έτσι η τοποθέτηση στο διάγραμμα δεν θα ήταν καθόλου εύστοχη. Ωστόσο μπορούμε σας μεταφέρουμε με επιφύλαξη πως σύμφωνα με διάφορες αναφορές που υπάρχουν στο διάδικτυο το TDP της Kraken X61 είναι περίπου 230-250W.



Το Kraken X61, έρχεται σε μια μέσου μεγέθους συσκευασία η οποία παρέχει πληθώρα πληροφοριών και μας προϊδεάζει σε μεγάλο βαθμό για το προϊόν που βρίσκεται στο εσωτερικό της καθώς πέρα από τα χαρακτηριστικά του, διαθέτει και κάποιες φωτογραφίες.


Ανοίγοντας τη συσκευασία βλέπουμε πως η υδρόψυξη και τα παρελκόμενα της είναι τοποθετημένα σε ένα πλαίσιο από σκληρό χαρτόνι.


Για την καλύτερη προστασία τους όλα τα κομμάτια βρίσκονται μέσα σε πλαστικά σακουλάκια ενώ το ψυγείο έχει μια έξτρα προστασία από ένα λεπτό χαρτόνι.


To συνοδευτικό εγχειρίδιο οδηγιών είναι εξαιρετικά λιτό και περιέχει μόνο την απολύτως απαραίτητη καθοδήγηση για την εγκατάσταση της υδρόψυξης στο σύστημα. Μάλιστα, παραλείπεται εντελώς για κάποιο ανεξήγητο λόγο το κομμάτι που αφορά την εγκατάσταση σε συστήματα AMD. Οι κάτοχοι τέτοιων συστημάτων παραπέμπονται λακωνικά στην ιστοσελίδα του προϊόντος ώστε να κατεβάσουν από εκεί τις σχετικές οδηγίες.


Τα διάφορα σετ βιδών για κάθε περίπτωση.


H παρούσα ενότητα κλείνει με μια φωτογραφία από τα δύο μεταλλικά εξαρτήματα που χρειάζονται για την εγκατάσταση του μπλοκ. Σε επεξεργαστές Intel χρησιμοποιείται το αριστερό ως backplate ενώ σε AMD CPUs το αριστερό το οποίο βιδώνει πάνω στο μπλοκ και έπειτα στις υποδοχές της μητρικής.

Παραδόξως μεταξύ των παρελκομένων δεν εντοπίσαμε πουθενά έστω και την παραμικρή ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας κάτι που μας κάνει να υποθέσουμε πως είναι από το εργοστάσιο τοποθετημένη πάνω στο μπλοκ. Ωστόσο σε αυτό το κόστος η παράλειψη αυτή είναι αρκετά σημαντική, ιδίως τη στιγμή που σε όσα μοντέλα του ανταγωνισμού έχουμε δει υπάρχει τουλάχιστον ένα μικρό φακελάκι αν όχι σωληνάριο.

Κάτω από το φακό

Πριν περάσουμε στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι της παρουσίασής μας θα τοποθετήσουμε την Kraken X61 κάτω από το φωτογραφικό φακό για να πάρουμε μια πιο καλή εικόνα του τι ακριβώς έχει δημιουργήσει η ΝΖΧΤ.


Ξεκινάμε με μια γενική φωτογραφία της υδρόψυξης όπου βλέπουμε ένα τμήμα του ψυγείου, του μπλοκ καθώς και των σωληνώσεων.


Το ψυγείο αν και πλατύ, είναι ελαφρώς στενότερο από άλλες προτάσεις που κινούνται σε αυτή την κατηγορία.


Από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες για να πάρουμε μια καλύτερη εικόνα της πυκνότητας των πτερυγίων του ψυγείου.


Πάνω στο ψυγείο μπορούν να τοποθετηθούν έως και τέσσερις (4) ανεμιστήρες 140mm , οι δύο εκ των οποίων παρέχονται από την εταιρεία και είναι κατασκευασμένοι από την ίδια.


Οι σωλήνες είναι και αυτοί αρκετά λεπτοί και τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη σύνδεσή τους με το ψυγείο δεν μπορούν να αφαιρεθούν.


Περνώντας στο μπλοκ, πάνω στο οποίο βρίσκεται φυσικά και η αντλία του κυκλώματος εντοπίζουμε ένα αυτοκόλλητο το οποίο μας προειδοποιεί να συνδέσουμε οπωσδήποτε την αντλία στην τροφοδοσία ρεύματος πριν ενεργοποιήσουμε το σύστημά μας.


Κάτω από το αυτοκόλλητο αυτό υπάρχει το λογότυπο της εταιρείας το οποίο είναι φωτιζόμενο όπως και οι κυκλικές γραμμές που το περιβάλλουν. Επίσης, όπως βλέπουμε δεν υπάρχει κάποιο σημείο στο οποίο μπορεί να επέμβει ο χρήστης κάτι που σημαίνει πως η Kraken Χ61 δεν χρειάζεται κανενός είδους συντήρηση.


Μέσα από το συνοδευτικό λογισμικό μπορούμε όχι μόνο να προσαρμόσουμε το χρώμα του φωτισμού αλλά και τον τρόπο λειτουργίας του, αν για παράδειγμα θα ανάβει συνεχόμενα ή αν θα αναβοσβήνει επαναλαμβανόμενα.


Μεταφερόμαστε στην πίσω πλευρά του μπλοκ όπου όπως βλέπουμε οι σωλήνες δεν μπορούν να αφαιρεθούν ούτε και από εδώ, καθώς άλλωστε δεν υπάρχει και κάποιος λόγος. Ωστόσο έχουν τη δυνατότητα μερικής περιστροφής, κάτι που σίγουρα θα διευκολύνει σημαντικά την εγκατάσταση εντός οποιουδήποτε κουτιού.


Η βάση του μπλοκ έρχεται από εργοστάσιο καλυμμένη με ένα σκληρό πλαστικό ενώ υπάρχει ήδη εφαρμοσμένη θερμοαγώγιμη πάστα, όπως είχαμε αρχικά υποθέσει.


Κάτι που μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ο ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός καλωδίων που ξεκινούν από την αντλία αντί του ενός απλού καλωδίου τροφοδοσίας που βρίσκουμε στα περισσότερα (αν όχι όλα) τα μοντέλα. Έτσι λοιπόν, έχουμε ένα καλώδιο που συνδέεται σε USB 2.0 header της μητρικής, ένα καλώδιο SATA για την τροφοδοσία των ανεμιστήρων, 4 υποδοχές σύνδεσης ανεμιστήρων καθώς και ένα 3-pin καλώδιο τροφοδοσίας της αντλίας. Μέσω αυτής της συνδεσμολογίας ο χρήστης μπορεί να έχει τον απόλυτο έλεγχο του κυκλώματος ψύξης μέσα από τα Windows και να παρακολουθεί πέραν όλων των άλλων ακόμη και τη θερμοκρασία του ψυκτικού υγρού.


Μια κοντινή ματιά στο ένα από τα τέσσερα σημεία όπου το μπλοκ βιδώνει για να ασφαλίσει στο socket του επεξεργαστή.



Οι δύο ανεμιστήρες που συνοδεύουν την ψύκτρα έρχονται με μαύρο πλαίσιο και λευκά πτερύγια. Ιδιαίτερα θετικό είναι το γεγονός πως στις υποδοχές για τις βίδες η εταιρεία έχει τοποθετήσει λαστιχένια επένδυση για την αποφυγή τυχόν παραγόμενων κραδασμών από τη λειτουργία τους.



Η εγκατάσταση των ανεμιστήρων είναι φυσικά πολύ εύκολη και καθόλου χρονοβόρα και έτσι μας χωρίζουν μόλις λίγα βήματα από την εγκατάσταση του κυκλώματος στο σύστημα δοκιμών και το πρώτο boot.

Λογισμικό - NZXT CAM

Πριν περάσουμε στην αξιολόγηση των επιδόσεων αξίζει να αφιερώσουμε λίγο χρόνο ώστε να δούμε μερικά screenshots από το λογισμικό ελέγχου της Kraken X61. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως η εφαρμογή αυτή, η οποία έχει την ονομασία CAM, είναι δωρεάν ωστόσο δεν έρχεται σε κάποιο cd μαζί με την υδρόψυξη, αλλά ο χρήστης πρέπει να την κατεβάσει εφόσον το επιθυμεί από την ιστοσελίδα της εταιρείας.


Ξεκινώντας, θα πρέπει σημειώσουμε πως το CAM μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε είτε ως guest είτε κάνοντας εγγραφή (μπορεί να γίνει και μέσω social media account) όπου εκεί μπορείτε να κρατήσετε ιστορικό στατιστικών ακόμη και για περισσότερα του ενός συστήματα. Στην καρτέλα Dashboard βλέπουμε πληθώρα πληροφοριών για το σύστημά μας καθώς και για το κύκλωμα υδρόψυξης (θερμοκρασίες επεξεργαστή και υγρού, ταχύτητες ανεμιστήρων και αντλίας κλπ). Η καρτέλα αυτή χωρίζεται σε τρεις υποκατηγορίες (Basic, Advanced & Expanded) όπου ανάλογα με την επιλογή μας μπορούμε να έχουμε όσο αναλυτικές πληροφορίες χρειαζόμαστε.



Στην καρτέλα Kraken υπάρχουν πληροφορίες για την εγκατεστημένη υδρόψυξη αλλά και πολλές δυνατότητες παραμετροποίησης της. Πέρα από την προσαρμογή του φωτισμού μπορούμε να επιλέξουμε κάποιο από τα 3 προφίλ λειτουργίας ή να θέσουμε τις δικές μας; προτιμήσεις στο Manual.

Σύστημα δοκιμών, μεθοδολογία μετρήσεων και monitoring software

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.



Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγουν οι ανεμιστήρες θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με τη μεθοδολογία που αναφέραμε παραπάνω :

 

Σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της στο κομμάτι των θερμοκρασιών, η Kraken κατάφερε πράγματι να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς της ΝΖΧΤ και έχοντας και την βοήθεια των δύο εξαιρετικά αποδοτικών όπως φάνηκε ανεμιστήρων της, πλασαρίστηκε μεταξύ των κορυφαίων μοντέλων σε όλο το εύρος των δοκιμών μας.
Παράλληλα οι ανεμιστήρες στο 100% των στροφών τους αποδείχθηκαν ελαφρώς πιο ήσυχοι από τους αντίστοιχους της Deepcool και ελάχιστα πιο θορυβώδεις από τον έναν ανεμιστήρα της Raijintek Triton 140, γεγονός που ερμηνεύεται αρκετά θετικά. Ο λόγος είναι φυσικά πως πρόκειται για το πιο δυσμενές σενάριο, στο οποίο σπάνια θα χρειαστεί να φτάσει κάποιος και για την καθημερινή χρήση, αν λάβουμε υπόψη τις εξαιρετικές δυνατότητες που μας δίνει το CAM αλλά και τη γενικά ανεπαίσθητη λειτουργία της αντλίας, τότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως η συγκεκριμένη υδρόψυξη θα μας απασχολήσει μάλλον λιγότερο από τα υπόλοιπα στοιχεία του συστήματός μας.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ έρχεται πλέον η στιγμή να απενεργοποιήσουμε το σύστημα δοκιμών και η ΝΖΧΤ Kraken X61 θα επιστρέψει στη συσκευασία της αφού κατάφερε όμως να μας αφήσει θετικές εντυπώσεις από την επαφή που είχαμε μαζί του.

Με το εν λόγω προϊόν η ΝΖΧΤ μας έδειξε πως δεν είναι τυχαία η καταξίωση που έχει λάβει η σειρά Kraken καθώς κατάφερε να πετύχει πολύ καλές επιδόσεις τόσο στον τομέα των θερμοκρασιών όσο και στο πολύ ευαίσθητο κομμάτι του παραγόμενου θορύβου. Συνδυάζοντας ταυτόχρονα εξαιρετικά ποιοτική κατασκευή, maintenance-free λειτουργία και ιδιαίτερα απλή και σύντομη εγκατάσταση με το λογισμικό ελέγχου CAM, αντίστοιχο του οποίου δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε μέχρι στιγμής μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως η Kraken X61 θα μπορέσει να καλύψει ολοκληρωμένα και με επιτυχία, τις ανάγκες ακόμη και των πιο απαιτητικών χρηστών.

Όλα αυτά ωστόσο έρχονται με ένα ιδιαίτερα σημαντικό τίμημα, το οποίο δεν είναι φυσικά άλλο από το πολύ υψηλό κόστος απόκτησης το οποίο μπορεί σίγουρα να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα. Ωστόσο είναι πολύ σημαντικό εδώ να διευκρινίσουμε πως οποιοσδήποτε αποφασίσει να διαθέσει το απαιτούμενο ποσό για να αποκτήσει την ΝΖΧΤ Kraken X61 θα έχει το κεφάλι του ήσυχο για πολλά χρόνια τόσο από απόψη λειτουργικότητας όσο και από την άποψη των επιδόσεων που μπορεί να προσφέρει.

Κλείνουμε λοιπόν τη σημερινή μας παρουσίαση συνοψίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στην NZXT Kraken X61 κατά την ενασχόλησή μας με αυτή.

Πλεονεκτήματα:

• Εξαιρετικές επιδόσεις
• Κορυφαία ποιότητα κατασκευής
• Δεν χρειάζεται κανενός είδους συντήρηση σε βάθος χρόνου
• Το λογισμικό ελέγχου είναι ακριβέστατο και με εξαιρετικές δυνατότητες
• Αθόρυβη αντλία
• Εξαετής εγγύηση

Μειονεκτήματα:

• Πολύ υψηλό κόστος απόκτησης
• Δεν συνοδεύεται ούτε από τη στοιχειώδη ποσότητα επιπλέον θερμοαγώγιμης πάστας, πράγμα απαράδεκτο για την τιμή της.

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η NZXT Kraken X61 είναι :

 

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Aπό την Raijintek έχουμε δει κατά καιρούς διάφορα προϊόντα όπως για παράδειγμα κουτιά ή λύσεις all-in-one υδρόψυξης. Το τελευταίο πακέτο που έφτασε στην πόρτα του εργαστηρίου μας ήταν μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη καθώς μέσα υπήρχε η τελευταία πρόταση της εταιρείας στον τομέα της ψύξης που δεν είναι άλλη από DIY kit υδρόψυξης με την ονομασία Atlantis.

Πιστή στην "παράδοση" να δίνει ονόματα στα προϊόντα της μέσα από την ελληνική μυθολογία, το σημερινό προϊόν, ή για την ακρίβεια σύνολο προϊόντων, υπόσχεται πολύ καλές επιδόσεις και δυνατότητα ψύξης όχι μόνο του επεξεργαστή, όπως στα συνηθισμένα all-in-one μοντέλα, αλλά και της κάρτας γραφικών όπως και των VRM του συστήματός μας. Για το λόγο αυτό, στο εν λόγω κιτ περιλαμβάνεται μια πολύ ισχυρή αντλία αλλά και τρία διαφορετικά water blocks τα οποία και μας έστειλε η εταιρεία. Παράλληλα ο χρήστης που θα αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το σημερινό kit έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ δύο δοχείων υγρού με χωρητικότητα 200 ή 400 ml (εμείς λάβαμε το δεύτερο) τα οποία μάλιστα κυκλοφορούν σε διάφορα χρώματα.

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία και παρελκόμενα

Η Atlantis έχει την ιδιαιτερότητα του ότι δεν πωλείται ως ενιαίο κιτ αλλά ο χρήστης μπορεί να επιλέξει ποια κομμάτια θα αγοράσει ανάλογα με τις ανάγκες του. Για το λόγο λοιπόν αυτό θα σας παραθέσουμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του κάθε part ξεχωριστά μέσα από τους πίνακες που ακολουθούν.

Στην ελληνική αγορά αν και τα παραπάνω δεν είναι ευρέως διαθέσιμα, καταφέραμε εντούτοις να τα εντοπίσουμε σε κάποια καταστήματα. Ενδεικτικά οι τιμές τους έχουν ως εξής:

CPU Block: 80.9€
GPU Block: 57.8€
VRM Block: 39.8€
Αντλία: 80.4€
Δοχείου ψυκτικού υγρού: 45.5€ (100mm) / 52.8€ (205mm)

Στην σημερινή μας παρουσίαση δεν θα παραθέσουμε τον γνωστό πίνακα σύγκρισης του υποστηριζόμενου TDP καθώς η δυνατότητα της συγκεκριμένης λύσης ποικίλει ανάλογα με το ψυγείο που θα επιλέξει ο χρήστης. Εμείς, όπως θα δούμε και παρακάτω, χρησιμοποιήσαμε το ψυγείο της Raijintek Triton 360.




Tόσο η δεξαμενή του κυκλώματος όσο και η αντλία έρχονται σε δύο μικρές συσκευασίες στο εξωτερικό των οποίων υπάρχουν φωτογραφίες ώστε ο χρήστης να έχει πλήρη εικόνα πριν προχωρήσει στην αγορά.


Τα δύο προϊόντα που είδαμε παραπάνω συνοδεύονται αμφότερα από ένα κοινό εγχειρίδιο οδηγιών το οποίο σύντομα αλλά και απολύτως κατανοητά επεξηγεί τον τρόπο με το οποίο πρέπει να τα συνδέσουμε.



Τα μπλοκ, σε αντίθεση με την αντλία και τη δεξαμενή, έρχονται σε τρεις πανομοιότυπες συσκευασίας οι οποίες έχουν πάνω κάποιες κοινές φωτογραφίες και στην πίσω πλευρά τρεις μικρούς πίνακες με ορισμένα από τα πιο σημαντικά τεχνικά χαρακτηριστικά. Ο μόνος διαχωρισμός, με τον οποίο κιόλας μπορούμε να καταλάβουμε ποιο βρίσκεται σε κάθε συσκευασία είναι το εκάστοτε τικαρισμένο checkbox που βρίσκεται στη πίσω πλευρά κάθε κουτιού.



Τα παρελκόμενα του CPU block αποτελούνται από ένα backplate για επεξεργαστές Intel, retention kit για επεξεργαστές AMD, ένα μικρό φακελάκι με θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για 3-4 χρήσεις, διάφορα σετ βιδών καθώς και ένα κλειδί για το σφίξιμο των ρακόρ που μας έχει στείλει ξεχωριστά η εταιρεία.


Kλείνουμε την παρούσα ενότητα με κάποια ακόμη παρελκόμενα τα οποία αποτελούνται από δύο σφιγκτήρες κάποιες βίδες και ένα μεταλλικό έλασμα το οποίο χρησιμεύει στην στήριξη του block που προορίζεται για την ψύξη των VRM.

Φωτογραφίες

Προτού περάσουμε στο στάδιο της σύνδεσης του κυκλώματος και κατ'επέκταση των μετρήσεων, δεν θα μπορούσαμε να μην δούμε ορισμένες φωτογραφίες του κάθε προϊόντος ξεχωριστά για να πάρουμε μια καλύτερη εικόνα του τι ακριβώς έχει δημιουργήσει αυτή τη φορά η Raijintek.


Ξεκινάμε με δύο φωτογραφίες του δοχείου στο οποίο τοποθετείται το υγρό που κυκλοφορεί στο κύκλωμα. Στη δεύτερη υπάρχουν δύο μαύρες βίδες οι οποίες λίγο αργότερα θα δώσουν τη θέση τους σε δύο σωλήνες.


Εδώ βλέπουμε την κάτω πλευρά του δοχείου. Αφαιρώντας την βίδα που διακρίνεται στην αριστερή εικόνα, η δεξαμενή θα βιδωθεί πάνω στην αντλία όπως ακριβώς μας υποδεικνύεται στο εγχειρίδιο.


Σειρά για την αντλία να τοποθετηθεί κάτω από το φωτογραφικό φακό, η οποία θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως είναι ιδιαίτερα ισχυρή καθώς η ταχύτητά της, σύμφωνα με την εταιρεία μπορεί να φτάσει έως και τα 480 λίτρα ανά ώρα. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης η συντριπτική πλειοψηφία των αντλιών που ενσωματώνονται στις διάφορες all-in-one λύσεις κλειστού κυκλώματος μετα βίας ξεπερνούν τα 130-140 λίτρα ανα ώρα. Επίσης, το σημείο που βλέπουμε στις παραπάνω φωτογραφίες είναι αυτό το οποίο συνδέεται με τη δεξαμενή.


Η τροφοδοσία της αντλίας πραγματοποιείται μέσω της μητρικής από ένα 3-pin βύσμα. Παράλληλα η εταιρεία για να δώσει στο χρήστη ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία έχει προσθέσει και ένα ποτενσιόμετρο με το οποίο μπορούμε να προσαρμόσουμε χειροκίνητα την ταχύτητά της ανάλογα με το φορτίο του συστήματός μας ή/και το πόσα στοιχεία του έχουμε συνδέσει στο κύκλωμα ψύξης.


Η έξοδος της αντλίας.


Σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο, η βάση της αντλίας μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί απλά ξεβιδώνοντας τις 4 βίδες που τη συγκρατούν.



Περνώντας στο μπλοκ που προορίζεται για τη ψύξη του επεξεργαστή η κορυφαία ποιότητα κατασκευής του είναι εμφανής από την πρώτη κιόλας επαφή μαζί του.


Όπως είναι φυσικό, ένα τέτοιο μπλοκ δεν θα μπορούσε να μοιάζει σε τίποτα με αυτά των all-in-one λύσεων. Ενδεικτικό αυτού είναι, πέρα φυσικά από την ποιότητα κατασκευής του και η λεπτομερέστατη διαμόρφωση του εσωτερικού του, όσο μπορούμε να τη διακρίνουμε.


Στην πλευρά που έρχεται σε επαφή με τον επεξεργαστή υπάρχει ένα προστατευτικό αυτοκόλλητο με την προτροπή να το αφαιρέσουμε πριν προχωρήσουμε στην εγκατάσταση.


Mια ματιά στη βάση έχοντας πια βγάλει το προστατευτικό αυτοκόλλητο.


Η λείανση της βάσης είναι εξαιρετική. Άλλωστε δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο.



To block που προορίζεται για τις κάρτες γραφικών είναι αισθητά μικρότερο από αυτό του επεξεργαστή, έχει μια ελαφρώς άγρια υφή στην πάνω πλευρά του και φέρει πάνω του το λογότυπο της εταιρείας.


H βάση του μπλοκ έχει κυκλικό σχήμα και όπως και αυτή του cpu block, προστατεύεται από ένα αυτοκόλλητο με τη σχετική επισήμανση.


Αφαιρώντας το αυτοκόλλητο, διαπιστώνουμε πως και σε αυτό το μπλοκ η εταιρεία έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε ό,τι αφορά τη λείανση της βάσης του.



Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με μερικές φωτογραφίες από το σχετικά μικρό μπλοκ των VRM το οποίο ωστόσο παρά τις μαζεμένες διαστάσεις του έχει ιδιαίτερα στιβαρή κατασκευή. Το λογότυπο της εταιρείας υπάρχει και εδώ ενώ το συγκεκριμένο, μάλλον λόγω των διαστάσεων του είναι το μόνο που δεν έχει προστατευτικό αυτοκόλλητο στη βάση του.

Σύστημα δοκιμών & μεθοδολογία μετρήσεων

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.


Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγουν οι ανεμιστήρες θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

Στη σημερινή δοκιμή, δεδομένου πως το kit περιλαμβάνει μόνο τα διάφορα εξαρτήματα που είδαμε παραπάνω και όχι κάποιο ψυγείο, θα χρησιμοποιήσουμε το τριπλό ψυγείο της Raijintek Triton 360 για να έχουμε και ένα ουσιαστικό μέτρο σύγκρισης για την αξιολόγηση των επιδόσεων του κιτ.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε με βάση τη μεθοδολογία που αναφέραμε παραπάνω:

Με εξαίρεση το κομμάτι του θορύβου όπου το σχετικό γράφημα μπήκε απλά για αναφορά (καθώς επίδοση είναι προφανώς ταυτόσημη με της Triton 360) η Atlantis κατάφερε έχοντας το ίδιο ψυγείο με την Triton να παρουσιάσει ελαφρώς βελτιωμένες επιδόσεις σε όλο ουσιαστικά το εύρος δοκιμών. Το γεγονός αυτό οφείλεται προφανώς στην σημαντικά βελτιωμένη αντλία αλλά και την εκπληκτική ποιότητα κατασκευής του μπλοκ. Αν μάλιστα αναλογιστούμε πως ο χρήστης μπορεί στο ίδιο κύκλωμα να προσθέσει και τα δύο ακόμη μπλοκ που είδαμε παραπάνω, τότε πιθανότατα ακόμη και οι πιο απαιτητικοί από εμάς θα βρουν τη λύση που θα τους συνοδεύει για αρκετά χρόνια.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ κλείνει μια ακόμη παρουσίαση και τα κομμάτια του σημερινού κυκλώματος υδρόψυξης της Raijintek επιστρέφουν στις συσκευασίες τους έχοντας αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις σε γενικές γραμμές αλλά και μερικά σημεία προβληματισμού.

Σε πρώτη φάση, δεν θα μπορούσαμε να μην αποδώσουμε τα εύσημα στην εταιρεία για την εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει ως προς την ποιότητα κατασκευής όλων των εξαρτημάτων που απαρτίζουν το Atlantis kit η οποία φυσικά έχει σαν αποτέλεσμα την βελτίωση (μικρή μεν, αλλά υπαρκτή) των επιδόσεων σε σχέση με την all-in-one, Triton 360. Παράλληλα προσφέροντας ένα μεγάλο εύρος υποστήριξης καρτών γραφικών και επεξεργαστών, η Atlantis καταφέρνει να καλύψει και ένα μεγάλο μέρος του κοινού εάν φυσικά ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος μπορεί να διαθέσει το κατάλληλο βαλάντιο. Αυτό ουσιαστικά είναι ίσως και το μεγαλύτερο μειονέκτημα, αυτής της κατά τα άλλα αξιοπρόσεκτης προσπάθειας αφού το κόστος για την ψύξη κάρτας γραφικών και επεξεργαστή ξεπερνάει πολύ εύκολα τα 270€ χωρίς μάλιστα να έχουμε υπολογίσει την αξία κάποιου ψυγείου. Έτσι, θα πρέπει να ζυγίσετε πολύ καλά τις επιλογές αλλά και το πορτοφόλι σας έχοντας όμως υπόψιν πως αν αποφασίσετε τελικά δώσετε τα χρήματα που ζητάει η Atlantis, σίγουρα δεν θα απογοητευτείτε.

Κλείνοντας λοιπόν, πάμε να δούμε συνοπτικά όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στην Raijintek Atlantis κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής μας με αυτή:

Πλεονεκτήματα:

• Εξαιρετικές επιδόσεις και μάλιστα καλύτερες από αντίστοιχο all-in-one μοντέλο με το ίδιο ψυγείο
• Κορυφαία ποιότητα κατασκευής
• Υποστήριξη πολλών καρτών γραφικών και επεξεργαστών
• Πολύ καλή αντλία με δυνατότητα ρύθμισης ταχύτητας
• Η εγκατάσταση κάθε μπλοκ είναι πανεύκολη και εξαιρετικά γρήγορη

Μειονεκτήματα

• Εξαιρετικά υψηλό κόστος απόκτησης

Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το DIY watercooling kit, Atlantis, της Raijintek είναι:

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

H Cooler Master είναι μια γνωστή, τουλάχιστον στους περισσότερους από εμάς, εταιρεία η οποία έχει καταφέρει μέσα στα χρόνια να κάνει το όνομά της συνώνυμο των ποιοτικών λύσεων στους τομείς της ψύξης, των τροφοδοτικών και των PC cases απολαμβάνοντας πλέον παγκόσμια αναγνώριση αλλά και την εκτίμηση ενός πολύ μεγάλου μέρους του κοινού.

Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να εξετάσουμε ένα από τα πιο πρόσφατα κουτιά της εταιρείας, το Mastercase Pro 5, με το οποίο η Cooler Master αναφέρει πως φέρνει πληθώρα καινοτομιών στο σχεδιαστικό κομμάτι που θα κάνουν τη ζωή του χρήστη πολύ πιο εύκολη. Το εν λόγω κουτί είναι βασισμένο στην ιδέα σχεδιασμού που η εταιρεία ονομάζει "FreeForm Modular System" κάτι που με απλά λόγια σημαίνει πως ο σχεδιασμός του είναι αρθρωτός, δηλαδή πολλά από τα τμήματα που σε άλλα κουτιά θα αποτελούσαν μέρος τους, εδώ είναι αφαιρούμενα.

Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψιν το γεγονός πως εξωτερικά, τουλάχιστον με την πρώτη ματιά, το Mastercase Pro 5, μοιάζει με ένα συνηθισμένο full tower case που ανήκει το high-end κομμάτι της αγοράς.
Πάμε λοιπόν να δούμε τι ακριβώς έχει δημιουργήσει αυτή τη φορά η Cooler Master, μέσα από τις ενότητες της παρουσίασης που ακολουθεί, ξεκινώντας όπως πάντα με μια επισκόπηση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

 

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία και παρελκόμενα

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του κουτιού που θα μας απασχολήσει σήμερα αλλά και τις διαφορές του από το "μικρότερο" μοντέλο της σειράς Mastercase:

 

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως η τιμή του Mastercase 5 Pro, στην ελληνική αγορά ξεκινάει από τα 166€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ.


To Mastercase Pro 5 έρχεται μέσα σε μια ιδιαίτερα ογκώδη συσκευασία, η οποία παρά τις διαστάσεις και το βάρος της έφθασε στα χέρια μας σε πολύ καλή κατάσταση. Στο εξωτερικό υπάρχουν ορισμένες ιδιαίτερα κατατοπιστικές εικόνες του κουτιού αλλά και της φιλοσοφίας με την οποία είναι φτιαγμένο καθώς και ένας πίνακας με αναφορά στις βασικότερες τεχνικές του προδιαγραφές.


Μια πρώτη ματιά από εσωτερικό της συσκευασίας.


Το κουτί βρίσκεται άριστα προστατευμένο στο εσωτερικό της συσκευασίας ανάμεσα σε δύο πολύ μεγάλα κομμάτια φελιζόλ και εντός μιας σακούλας από συνθετικό υλικό.


Tα συνοδευτικά έγγραφα του Mastercase Pro 5 αποτελούνται από ένα εγχειρίδιο οδηγιών και το φυλλάδιο της εγγύησης.


Kλείνουμε την παρούσα ενότητα με το κουτί μέσα στο οποίο βρίσκονται τακτοποιημένα τα διάφορα παρελκόμενα του κουτιού. Αυτά αποτελούνται από διάφορα σετ βιδών, δεματικά καλωδίων, αποστάτες για τη στήριξη της μητρικής καθώς και ένα stand off socket για το βίδωμα τους.

Φωτογραφίες - Εξωτερικό

Μιας και το κουτί της σημερινής μας δοκιμής φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον δεν θα χάσουμε καθόλου χρόνο και θα το τοποθετήσουμε ευθύς αμέσως κάτω από το φωτογραφικό μας φακό:


Ξεκινάμε με μια γενική ματιά από την πρόσοψη, η οποία είναι μαύρη όπως και όλο το υπόλοιπο κουτί. Το σημείο αυτό ήταν το πρώτο με το οποίο ήρθαμε σε επαφή αφότου βγάλαμε το κουτί από τη συσκευασία του και αμέσως μας έδωσε μια αίσθηση της εξαιρετικής ποιότητας κατασκευής του.


Η κάτω πλευρά της πρόσοψης είναι αρκετά λιτή καθώς το μόνο που υπάρχει εκεί είναι το λογότυπο της εταιρείας. Στην πάνω πλευρά ωστόσο εντοπίζουμε δύο θύρες USB 3.0, υποδοχές ήχου, καθώς και δύο κουμπιά για την ενεργοποίηση και επαναφορά του συστήματος.


Στην αριστερή πλευρά υπάρχει ένα ιδιαίτερα μεγάλο παράθυρο το οποίο αξίζει να σημειώσουμε πως δεν είναι εντελώς διάφανο αλλά ελαφρώς σκούρο.


Περνώντας στην πίσω πλευρά εντοπίζουμε τον έναν από τους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες αλλά και την θέση του τροφοδοτικού η οποία βρίσκεται στο κάτω μέρος.


Oι πλευρικές λαμαρίνες συγκρατούνται στη θέση τους με 2 χειρόβιδες η κάθε μια. Το μικρό εξόγκωμα που υπάρχει πάνω στη βάση κάθε βίδας είναι μια εξαιρετικά ευρηματική κίνηση της Cooler Master η οποία μας επιτρέπει να ξεβιδώσουμε κάθε βίδα και αντί να την πάρουμε στο χέρι να την στερεώσουμε εκεί με ασφάλεια και χωρίς κανένα κίνδυνο να πέσει. Η μικρή αλλά εξαιρετικά χρήσιμη αυτή "πατέντα" έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά σημεία του κουτιού και μας έκανε φυσικά εξαιρετικά θετική εντύπωση.


Το τροφοδοτικό τοποθετείται απευθείας από την πίσω πλευρά χωρίς να χρειάζεται να ανοίξουμε κάποια από τις δύο πλευρές. Για να γίνει αυτό αρκεί να ξεβιδώσουμε το μεταλλικό έλασμα που όταν τοποθετηθεί ξανα θα ασφαλίσει το τροφοδοτικό στη θέση του.


Το μεταλλικό έλασμα που αναφέραμε παραπάνω έχοντας βγει από τη θέση του.


Παραμένοντας στην πίσω πλευρά βλέπουμε πως κάθε λαμαρίνα, για τη ευκολότερη αφαίρεση και επανατοποθέτησή της διαθέτει από μια ιδιαίτερα πρακτική χειρολαβή. Επίσης με μια ματιά στα slots των θυρών επέκτασης βλέπουμε πως υπάρχουν βίδες κάτι που μάλλον σημαίνει πως τα λαμάκια δεν είναι μιας χρήσης.


Περνάμε στη δεξιά πλευρά του κουτιού, η οποία είναι αρκετά πιο λιτή καθώς δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από την πλευρική λαμαρίνα, η οποία δεν έχει καμία διαμόρφωση που θα μας απασχολήσει (εξωτερικά τουλάχιστον).


H "οροφή" του κουτιού, η οποία όπως θα δούμε παρακάτω είναι αποσπώμενη λειτουργεί ως φίλτρο σκόνης καθώς από κάτω ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει ανεμιστήρες ή υδρόψυξη.



Στην αθέατη, κάτω πλευρά του Mastercase Pro 5 βρίσκουμε τις βάσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται, οι οποίες διαθέτουν και λαστιχένια επένδυση για την αποφυγή ολίσθησης καθώς και ένα αποσπώμενο φίλτρο σκόνης κάτω από τη θέση στην οποία τοποθετείται το τροφοδοτικό.

Φωτογραφίες - Εσωτερικό

Με την εταιρεία να πλέκει το εγκώμιο του συγκεκριμένου κουτιού σχετικά με το εσωτερικό του μεταξύ άλλων πάμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει.


Αν και συνήθως ξεκινάμε με την αφαίρεση κάποιας πλευρικής λαμαρίνας σήμερα θα ξεκινήσουμε λίγο διαφορετικά και συγκεκριμένα με την οροφή. Η αφαίρεσή της γίνεται πολύ εύκολα σπρώχνοντας το κάλυμμά της προς τα πίσω και αμέσως αποκαλύπτεται ένα μεταλλικό τμήμα πάνω στο οποίο μπορούμε να τοποθετήσουμε είτε ανεμιστήρες είτε ψυγείο υδρόψυξης.


H οροφή, μαζί με το μη αφαιρούμενο φίλτρο που βρίσκεται στην εσωτερική της πλευρά, εκτός κουτιού.


Η μεταλλική βάση για την τοποθέτηση ανεμιστήρων και υδρόψυξης συγκρατείται πάνω στο κουτί με 4 χειρόβιδες στην βάση των οποίων υπάρχει το ίδιο σύστημα που είδαμε και λίγο νωρίτερα στις πλευρικές λαμαρίνες.


Η αφαίρεση της βάσης είναι φυσικά πολύ απλή και όπως βλέπουμε υπάρχουν οπές σε δύο διαφορετικά σημεία κάτι που μας επιτρέπει να εγκαταστήσουμε ένα μεγάλο εύρος εξαρτημάτων ή κυκλωμάτων υδρόψυξης.


Έχοντας αφαιρέσει τη βάση που είδαμε παραπάνω, έχουμε πλήρη οπτική πρόσβαση τόσο στο εσωτερικό του κουτιού όσο και στις δύο πολύ πρακτικές χειρολαβές που έχει διαμορφώσει η εταιρεία για την μεταφορά του.



Κάπου εδώ είναι πλέον ώρα να περάσουμε και επί της ουσίας στο εσωτερικό και αυτό γίνεται με την αφαίρεση της αριστερής πλευρικής λαμαρίνας/παραθύρου. Το παράθυρο όπως αναφέραμε και λίγο πριν έχει μια ελαφρώς σκούρα απόχρωση και βλέπουμε πως συγκρατείται σταθερά στη θέση του από μερικά μεταλλικά γαντζάκια και δύο βίδες.


Με την πρώτη κιόλας ματιά το εσωτερικό μας προδιαθέτει για το άπλετο ελεύθερο χώρο που διαθέτει. Ακόμη, όπως βλέπουμε χωρίζεται σε δύο τμήματα υιοθετώντας την ίδια, εξαιρετικά πρακτική, σχεδιαστική νοοτροπία που είδαμε πρόσφατα και στο Deepcool DUKASE.


Όλα τα καλώδια για τη σύνδεση των εξαρτημάτων του Mastercase Pro 5 στη μητρική βρίσκονται επιμελώς τοποθετημένα στην πλάτη του εσωτερικού.


Στον πάτο του πρώτου επιπέδου, υπάρχουν θέσεις για την εγκατάσταση σκληρών δίσκων ή SSD 2.5 ιντσών, που μπορούν εύκολα να βγουν αφαιρώντας τη χειρόβιδα που τις συγκρατεί. Επίσης υπάρχουν οπές με grommets για την διαχείριση των καλωδίων του τροφοδοτικού.


Στην δεξιά πλευρά υπάρχει πληθώρα φατνίων για οπτικές συσκευές 5.25 ιντσών και σκληρούς δίσκους 3.5 ιντσών οι οποίες είναι όλες tool-free.


Ξεβιδώνοντας τις δύο βίδες που βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία, το cage των δίσκων βγαίνει πολύ εύκολα εκτός κουτιού. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα και έτσι ο καθένας μπορεί να προσαρμόσει το ήδη ευρύχωρο εσωτερικό ακόμη πιο κοντά στις δικές του ανάγκες.


Άλλες δύο θέσεις για σκληρούς δίσκους 3.5 ιντσών βρίσκουμε και στο κάτω μέρος του κουτιού, στο επίπεδο που λίγο αργότερα θα εγκατασταθεί το τροφοδοτικό. Μάλιστα στη μια από αυτές τις θέσεις η εταιρεία είχε "κρύψει" και το μικρό κουτάκι με τα παρελκόμενα του Mastercase Pro 5.


Ένα από τα φατνία εκτός κουτιού.


Επανερχόμαστε στις λεπτομέρειες του εσωτερικού όπου βλέπουμε πως η εταιρεία έχει δημιουργήσει έναν ελαφρώς δυσδιάκριτο αλλά πολύ βολικό πίνακα με τους αποστάτες που πρέπει να τοποθετήσουμε ανάλογα με τον τύπο μητρικής που πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε.


Για την καλύτερη διαχείριση των καλωδίων στο εσωτερικό, πέρα από τον πάτο, υπάρχουν ακόμη τρεις οπές όδευσης στην πλάτη του κουτιού οι οποίες είναι και αυτές εφοδιασμένες με grommets.


H αφαίρεση της δεξιάς λαμαρίνας είναι εξίσου εύκολη με την αριστερή. Εδώ δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη λεπτομέρεια, με εξαίρεση το ότι σε ένα τόσο ακριβό κουτί ίσως να περιμέναμε να υπάρχει κάποιο ηχομονωτικό υλικό. Ωστόσο το αν αυτό είναι απαραίτητο ή όχι είναι κάτι που θα φανεί λίγο αργότερα.


Στην πλευρά αυτή ξεχωρίζει το πολύ μεγάλο cutout της μητρικής ενώ και η τάξη με την οποία έχουν τοποθετηθεί τα διάφορα καλώδια είναι αξιοσημείωτη.


Όπως είδαμε και στον πίνακα των τεχνικών χαρακτηριστικών το Mastercase Pro 5 έρχεται με τρεις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. O ένας από αυτούς βρίσκεται στην πίσω πλευρά και οι άλλοι μπροστά και για να αποκτήσουμε οπτική επαφή με αυτούς εσωτερικά θα πρέπει να αφαιρέσουμε το πάνω cage σκληρών δίσκων.


Κάτω από τον ανεμιστήρα της πίσω πλευράς βρίσκονται οι θέσεις καρτών επέκτασης τα μεταλλικά καλύμματα των οποίων, μπορούν να αφαιρεθούν και να τοποθετηθούν ξανά.


Με την αφαίρεση της πρόσοψης, ή για την ακρίβεια ενός τμήματός της έχουμε οπτική επαφή και με την μπροστινή πλευρά των ανεμιστήρων.


H αφαίρεση του τμήματος της πρόσοψης που βλέπουμε στις παραπάνω φωτογραφίες είναι πάρα πολύ εύκολη όπως και η επανατοποθέτησή της. Παράλληλα λειτουργεί σαν φίλτρο σκόνης και έτσι όπως είναι κατασκευασμένο ο καθαρισμός του, σε περίπτωση που χρειαστεί είναι αρκετά εύκολος.

Εγκατάσταση συστήματος

Έχοντας ξεβιδώσει σχεδόν τα πάντα από Mastercase Pro 5 είναι πλέον ώρα να περάσουμε στο στάδιο της εγκατάστασης του συστήματος δοκιμών στο εσωτερικό του.


Ξεκινάμε όπως πάντα με τα εύκολα και το λαμάκι των πίσω θυρών εισόδου/εξόδου της μητρικής τοποθετείται όπως είναι αναμενόμενο πολύ εύκολα.


Εξίσου εύκολα τοποθετείται και το τροφοδοτικό, με τον τρόπου είδαμε παραπάνω. Ακριβώς όπως είχαμε επισημάνει και στο Deepcool DUKASE, έτσι και εδώ η χρήση modular ή τουλάχιστον semi modular τροφοδοτικου θα σας γλυτώσει από αρκετό περιττό κόπο. Ειδικά μάλιστα αν προνοήσετε και συνδέσετε τα απαιτούμενα καλώδια πριν βιδώσετε το τροφοδοτικό στη θέση του.


Μια πρώτη εικόνα της πίσω όψης.


Σειρά παίρνουν οι αποστάτες πάνω στους οποίους θα πατήσει η μητρική. Για να τους βιδώσουμε χρησιμοποιούμε το stand off socket που υπάρχει μέσα στα παρελκόμενα του κουτιού.


Η μητρική έχει πλέον τοποθετηθεί.



Σειρά παίρνει ο SSD ο οποίος εγκαθίσταται στο ένα από τα δύο αφαιρούμενα μεταλλικά φατνία. Η εγκατάσταση είναι πολύ απλή και το μόνο που χρειάζεται να προσέξετε είναι η "φορά" με την οποία θα τον εγκαταστήσετε έτσι ώστε να μπορούν να κουμπώσουν σωστά τα καλώδια από πίσω.


Όταν βιδώσετε τον SSD στη θέση του και θελήσετε να συνδέσετε τα καλώδια θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς, εάν θέλετε να τα περάσετε από την μικρή οπή που υπάρχει (πολύ έξυπνα ομολογουμένως) στο πίσω ο χώρος είναι οριακά επαρκής και η παραμικρή λάθος κίνηση στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να σας καταστρέψει ένα καλώδιο ή την υποδοχή του SSD.


Με εξίσου εύκολο τρόπο μπορούν να τοποθετηθούν στα σχετικά φατνία και οι σκληροί δίσκοι 3.5 ιντσών.


Σε ό,τι αφορά τον χώρο για την εγκατάσταση κάρτας γραφικών, είναι πραγματικά άπλετος και υπάρχει απόλυτη άνεση για την εγκατάσταση οποιουδήποτε μοντέλου και φυσικά των καλωδίων τροφοδοσίας με μοναδική "θυσία" την αφαίρεση του ενός cage σκληρών δίσκων.


Στην πίσω πλευρά το μεγάλο cut out μας επιτρέπει να κάνουμε με άνεση χειρισμούς χωρίς να είναι απαραίτητη η αφαίρεση της μητρικής.


Μιας και έχουμε τόσο χώρο στη διάθεσή μας, αποφασίσαμε να εγκαταστήσουμε δοκιμαστικά και μια all-in-one υδρόψυξη και συγκεκριμένα τη CM Eisberg 240. Αν και αρκετά ογκώδης η συγκεκριμένη, με το σχεδιασμό που έχει εφαρμόσει η Cooler Master στο συγκεκριμένο προϊόν δεν επηρεάζει σχεδόν σε τίποτα το ελεύθερο χώρο στο εσωτερικό.


Και τώρα όλα έτοιμα για το πρώτο boot.

Σύστημα δοκιμών και μεθοδολογία μετρήσεων

Το hardware, το οποίο είδαμε και παραπάνω, που τοποθετήσαμε στο Mastercase Pro 5 ήταν το εξής:

 

Στο σύστημα που εγκαταστήσαμε μετρήσαμε τις θερμοκρασίες του επεξεργαστή σε idle και full load. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν δύο φορές: με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.2 GHz) και υπερχρονισμένο στα 4.0GHz. Επίσης λάβαμε μετρήσεις θερμοκρασίας και από τον σκληρό δίσκο και των SSD.
Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε το ντεσιμπελόμετρο (sound meter) μας το οποίο στήθηκε σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από το κουτί. Εδώ μετρήσαμε το θόρυβο που παράγεται από τους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες του κουτιού όταν αυτοί δουλεύουν στο 100% των στροφών τους.

Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενες παρουσιάσεις, μετράμε μόνο τους ανεμιστήρες του εκάστοτε κουτιού ώστε να έχουμε ένα αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης μεταξύ των διαφόρων κουτιών που περνούν από τα χέρια μας, καθώς το hardware που εγκαθίσταται σε αυτά είναι φυσικό να ποικίλει ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε χρήστη.

Τα αποτελέσματα όλων των μετρήσεων που πραγματοποιήσαμε φαίνονται στα διαγράμματα που ακολουθούν.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Ακολουθούν τα αποτελέσματα κάποιων τυπικών μετρήσεων θερμοκρασίας αλλά και τα αποτελέσματα των μετρήσεων θορύβου:

 

 

 

 

Με τις θερμοκρασίες στο εσωτερικό του κουτιού να διατηρούνται σε πολύ καλά επίπεδα, λόγω φυσικά των τριών μεγάλων ανεμιστήρων που είναι προεγκατεστημένοι, η προσοχή μας μεταφέρεται πολύ γρήγορα στο διάγραμμα του θορύβου όπου η επίδοση του Mastercase Pro 5 δεν είναι ιδιαίτερα καλή.
Το γεγονός αυτό οφείλεται όχι μόνο στον αριθμό των ανεμιστήρων και στα πολλά ανοίγματα που υπάρχουν στο κουτί, αλλά και στην απουσία από κάποιου ηχομονωτικού υλικού, έλλειψη μάλλον αδικαιολόγητη για ένα κουτί σε αυτό το budget.

Εδώ φυσικά θα πρέπει να σημειώσουμε όπως πάντα, πως η καθημερινότητα, υποθέτωντας πως οι ανεμιστήρες θα είναι συνδεδεμένοι στη μητρική και θα ελέγχονται μέσω PWM θα είναι αρκετά πιο ήσυχοι. Ωστόσο, επειδή ο παραγόμενος θόρυβος μπορεί πολύ εύκολα να ανέβει δεδομένου μάλιστα ότι και όποια ψύκτρα εγκαταστήσει ο χρήστης θα έχει ανεμιστήρα, ένας ελεγκτής στο front panel θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμος και θα ολοκλήρωνε την κατά τα άλλα πολύ καλή εικόνα που μας έχει αφήσει το συγκεκριμένο κουτί.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ κλείνει και η σημερινή μας παρουσίαση και το Mastercase Pro 5 κατεβαίνει από τον πάγκο δοκιμών έχοντας αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις σε γενικές γραμμές αλλά και κάποια λιγοστά σημεία στα οποία θα θέλαμε η εταιρεία να έχει δείξει την ίδια προσοχή με το υπόλοιπο κουτί.

Το Mastercase Pro 5 είναι αναμφίβολα ένα κουτί που αν και απαιτούνται αρκετά χρήματα για την απόκτησή του, σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να αφήσει κάποιον απογοητευμένο. Με το συγκεκριμένο μοντέλο η Cooler Master έχει καταφέρει να συνδυάσει επιτυχώς κορυφαία ποιότητα κατασκευής, εξαιρετικά ευρύχωρο εσωτερικό, μεγάλες δυνατότητες διαχείρισης καλωδίων αλλά και εξαιρετικά σχεδιασμένες αποσπώμενες θέσεις για αποθηκευτικά μέσα ή κυκλώματα υδρόψυξης. Παράλληλα οι τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες δημιουργούν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική ροή αέρα στο εσωτερικό ενώ ο ανεξάρτητος χώρος στον οποίο τοποθετείται το τροφοδοτικό δημιουργεί πολύ καλές συνθήκες τόσο για τη διαχείριση καλωδίων όσο και στο αισθητικό κομμάτι που λόγω και του πλαϊνού παραθύρου είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Και έχοντας δει όλα αυτά τα πολύ ουσιαστικά χαρακτηριστικά, τα οποία βέβαια ήταν και σε ένα βαθμό αναμενόμενα με δεδομένο το κόστος απόκτησης, αλλά και την γενικότερη επιμέλεια και προσήλωση στην λεπτομέρεια είναι μάλλον άξιο απορίας το γεγονός πώς το κομμάτι του θορύβου πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Έτσι το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε πως λείπει από το Mastercase Pro 5 είναι ένας ελεγκτής ανεμιστήρων ή ένας συνδυασμός παχύτερου πλαϊνού παραθύρου μαζί με ηχομονωτικό υλικό όπου θα μπορούσε να τοποθετηθεί.

Κλείνοντας λοιπόν τη σημερινή μας παρουσίαση, πάμε να δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στο Cooler Master Mastercase Pro 5 κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής μας με αυτό.

Πλεονεκτήματα:

• Εξαιρετική ποιότητας κατασκευής
• Ευρύχωρο εσωτερικό
• Πολλά αφαιρούμενα μέρη
• Δυνατότητα τοποθέτησης υδρόψυξης με τρόπο που δεν πιάνει καθόλου στο εσωτερικό και ταυτόχρονα δεν φαίνεται
• Ξεχωριστός χώρος εγκατάστασης τροφοδοτικού
• Εγκατάσταση πολύ μεγάλων καρτών γραφικών
• Αποσπώμενα φίλτρα σκόνης
• Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες

Μειονεκτήματα

• Οι ανεμιστήρες είναι αρκετά θορυβώδεις στο 100% των στροφών τους
• Τσιμπημένη τιμή
• Δεν υπάρχει πουθενά κάποιο ηχομονωτικό
• Απουσία έστω και ενός μικρού/τυπικού ελεγκτή ανεμιστήρων

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Cooler Master Mastercase Pro 5, η τιμή του οποίου ξεκινάει από τα περίπου 166€ (συμπ. ΦΠΑ) είναι:

 

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Η Corsair, είναι γνωστή, λίγο πολύ, σε όλους, μιας και η συγκεκριμένη εταιρεία βρίσκεται στο χώρο των υπολογιστών και σχετικών με αυτούς προϊόντων, από το 1994. Με περιφερειακά, κουτιά PC, μνήμες. τροφοδοτικά κ.α. αλλά κυρίως με στοχευμένο και έξυπνο τρόπο προώθησης των προϊόντων της (branding), η Corsair έχει καταφέρει να κυριαρχήσει σε πολλούς τομείς της αγοράς.

Ένα ακόμη προϊόν της ανωτέρω εταιρίας έφτασε στα χέρια μας και η αξιολόγησή του ξεκινά ευθύς αμέσως. Ο λόγος λοιπόν, γίνεται για το MM600 το οποίο είναι μία επιφάνεια εργασίας για το ποντίκι (mouse pad) διπλής όψεως, για όλους τους τύπους χρηστών και κυρίως για τους απανταχού παίκτες παιχνιδιών!

Χαρακτηριστικά


Παραθέτουμε πρωτίστως τα χαρακτηριστικά, διότι είναι τα κυριότερα και τα πιο σημαντικά στοιχεία στην αγορά ενος προϊόντος.

Συσκευασία

Η συσκευασία παρέχει καλή κάλυψη είναι λιτή αλλά αρκετά περιεκτική σε λεπτομέρειες. Μας δίνει τα στοιχεία του προϊόντος, ενώ τονίζεται σε δύο σημεία επάνω δεξιά καθώς και κάτω δεξιά («Touch me») η διπλή όψη του συγκεκριμένου προϊόντος.


Υπάρχουν δύο επιφάνειες - δείγματα επάνω στη συσκευασία που έχουν διαφορετική υφή όταν τα αγγίζετε, ώστε να καταλάβετε τι θα βρείτε εντός της συσκευασίας. Δε μπορούμε να πούμε ότι η αίσθηση είναι αληθοφανής αφού οι πραγματικές επιφάνειες εργασίας είναι αρκετά πιο έντονες και καλύτερες ως αίσθηση από αυτές που νιώθει κάποιος αγγίζοντας τα δύο αυτά δείγματα που υπάρχουν.


Στο πίσω μέρος της συσκευασίας τονίζεται (σε εννιά διαφορετικές γλώσσες) ότι ο συνδυασμός των υλικών κατασκευής είναι ιδανικός όσο αφορά τη βέλτιστη ακρίβεια σε ποντίκια με υψηλής απόδοσης αισθητήρα.


Τα δύο φυλλάδια τα οποία παρέχουν σαφής οδηγίες όσο αφορά την εγγύηση του προϊόντος.

Κάτω από το φακό


Οι δύο επιφάνειες που έχει το MM600 έχουν καλυφθεί από συμπαγές αλουμίνιο πάχους 2mm το οποίο χρησιμοποιείται στην αεροναυπηγική, διότι είναι πολύ ελαφρύ ως υλικό, έχει μεγάλη αντοχή, παρέχει μεγάλη αντίσταση στη διάβρωση και ανακλά σε μεγάλο ποσοστό το φως. Κατασκευασμένο με υψηλής ποιότητας συνθετικό πολυμερή υλικό, και σε συνδυασμό με μικροσκοπικές διακυμάνσεις στο υλικό κατασκευής, της συγκεκριμένης επιφάνειας, έχουμε υπέρτατη ακρίβεια σε ποντίκια gaming με λέιζερ αλλά και σε όσα κατέχουν οπτικό αισθητήρα. Η ταχύτητα στη λεία επιφάνεια καθώς και η ακρίβεια που εντοπίζουμε στην τραχιά επιφάνεια, δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για όλους τους παίκτες παιχνιδιών ή και για απλούς χρήστες που αποζητάν την ιδανική επιφάνεια εργασίας, συνδυάζοντας δύο επιφάνειες σε ένα προϊόν.

Το συγκεκριμένο μοντέλο MM600 (Mouse Pad ή Mat) δεν είναι φανταχτερό, δε φέρει ένα τεράστιο λογότυπο, RGB φωτισμό (αυτό δεν έχουμε δει ακόμη σε mousepads) ή κάποια πολύχρωμη εικόνα, αλλά είναι κομψό, με κυρίαρχο το μαύρο χρώμα, φέροντας στις δύο όψεις του το λογότυπο της εταιρίας στο κάτω μέρος καθώς και μία χαρακτηριστική κίτρινη γραμμή.


Όλη η περίμετρος και στις δύο πλευρές καλύπτεται από αλουμίνιο. Αισθητικά ταιριάζει με τα πάντα και με όλους τους χώρους.



Το εμβαδόν του - η επιφάνειά του είναι αρκετά μεγάλη και θεωρούμε δύσκολο να ωθήσετε το ποντίκι στις άκρες. Αν όμως συμβεί κάτι τέτοιο, τουλάχιστον όσο αφορά στις γωνίες, δε θα χάσετε το ποντίκι σας, αφού η Corsair έχει φροντίσει ώστε η ολίσθηση παραπέρα να εμποδίζεται από το καουτσούκ με το οποίο έχει καλύψει τις γωνίες (σα προστατευτικό για παιδιά ένα πράγμα). Η επικάλυψη αυτή όμως, εμποδίζει και την ίδια την επιφάνεια εργασίας (Mouse Pad-Mat) να γλιστρήσει και να πέσει από τον χώρο που δουλεύουμε.

Οι δύο πλευρές λειτουργούν πολύ καλά με κάθε ποντίκι. Εμείς χρησιμοποιήσαμε ένα οικονομικό και ένα με οπτικό αισθητήρα 12.000 DPI.


Η λεία πλευρά διαθέτει σκούρα γκρι χρώματα στο κέντρο, σε μοτίβο κηρήθρα (χωρίς-υφή) με κλίση προς το βαθύ μαύρο. Ένα μικρό λευκό Corsair λογότυπο είναι στο κάτω μέρος και μια κίτρινου χρώματος λωρίδα το διατρέχει κατά μήκος του. Η ομαλότερη πλευρά, επιτρέπει τα ποντίκια να γλιστρούν εξαιρετικά γρήγορα και ομαλά. Όσο φθαρμένο και αν είναι το κάτω μέρος του ποντικιού σας, σε αυτή την επιφάνεια θα λειτουργεί σαν καινούργιο. Δώσαμε στο ποντίκι μας, μία μικρή ώθηση και ήταν σαν να παρακολουθούμε βούτυρο να γλιστρά μέσα σε ένα καυτό τηγάνι. Σε γρήγορα παιχνίδια, η συγκεκριμένη πλευρά συνίσταται ανεπιφύλακτα.

Σε καθημερινή χρήση γραφείου, η λεία επιφάνεια μας δυσκόλεψε λίγο, αφού το όποιο ποντίκι χρησιμοποιούσαμε έμοιαζε να είναι πιο γρήγορο από εμάς. Έτσι έπρεπε να κάνουμε κινήσεις ακριβείας, για να μπορούμε να στοχεύσουμε με τον δείκτη. Από την άλλη πλευρά εργασίας όμως, την τραχιά, οι κινήσεις ήταν σχεδόν χειρουργικές!



Η τραχιά πλευρά έχει βαθύ μαύρο χρώμα, με ματ υφή, και ένα μικρό λευκό Corsair Logo, είναι στην κάτω πλευρά, με την κίτρινη λωρίδα πάλι να υπάρχει κατά μήκος της. Η τραχιά πλευρά επιτρέπει στο ποντίκι να γλιστρά πολύ καλά, αλλά σας δίνει αρκετά μεγαλύτερο έλεγχο ώστε να σταματήσει κατά βούληση το ποντίκι τη στιγμή που θέλετε ακριβώς. Σε πρώτου προσώπου (FPS) παιχνίδια που ζητείτε ακρίβεια αυτή η επιφάνεια μπορεί να αποτελέσει καλή επιλογή.

Προσπαθήσαμε να προκαλέσουμε φθορά στο σώμα που καλύπτει και τις δύο πλευρές του MM600 με ένα στυλό, αλλά αυτό ήταν αδύνατο. Οπότε υποθέτουμε ότι θα μείνει στο γραφείο μας άθικτο και αγραντζούνιστο για πολύ καιρό σε σχέση πάντα με άλλα που είναι επιρρεπείς σε γρατσουνιές ή φθορές όπως είναι τα υφασμάτινα ή τα γυάλινα ενώ το αισθανόμαστε πολύ καλύτερα στη χρήση από τα ανωτέρω υλικά που και έχουμε χρησιμοποιήσει.

Η καθαριότητα είναι επίσης ένα παιχνιδάκι. Με ελαφρώς υγρό πανί θα κάνετε την επιφάνεια σαν καινούργια, ενώ το MM600, θα επιβιώσει ακόμη και αν πέσει επάνω του φαγητό ή υγρό, αφού χάρη στα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί έχει αδιαβροχοποιηθεί. Τέλος, το ΜΜ600 δε λυγίζει αλλά μεταφέρεται άνετα μέσα σε μία τσάντα φορητού υπολογιστή, ενώ είναι ιδανικό ακόμη και για χρήση στο κρεβάτι για αυτούς που βαριούνται το γραφείο.

Συνοψίζοντας


Οι δύο πλευρές του MM600 παρέχουν σε όλους τους χρήστες όποια επιφάνεια εργασίας θα χρειαστούν. Δε λερώνει, δε τραυματίζεται, δε διπλώνει και αντέχει σε όποια (σχεδόν) δοκιμασία καθημερινή μπορείτε να το υποβάλετε, πολύ περισσότερο σε έντονους ρυθμούς παιχνιδιού! Είτε σας αρέσουν γρήγορα παιχνίδια είτε πρώτου προσώπου στόχευσης, μία από της δύο πλευρές θα γίνει η αγαπημένη σας.
Ταξιδεύει μαζί σας σε τσάντα, αλλά δε λυγίζει, οπότε διαλέξτε ένα ασφαλές μεταφορικό μέσο. Ο συνδυασμός υλικών είναι αν μη τι άλλο ποιοτικός και με τη πάροδο του χρόνου, το MM600 θα μείνει ανέπαφο επάνω στο γραφείο σας. Τα 40 δολάρια που ζητάει η Corsair για το συγκεκριμένο προϊόν είναι αρκετά και το κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι στην Ελλάδα το βρίσκουμε ακόμη πιο ακριβό, στα 41,48€. Με την πάροδο του χρόνου όμως σίγουρα θα γίνει απόσβεση. Η χρήση του σίγουρα ήταν εμπειρία και γι’ αυτό θα μείνει στο γραφείο μας έως ότου βρεθεί άξιος αντικαταστάτης του.

Μας άρεσαν:
• Μεγάλη επιφάνεια
• Η λεία επιφάνεια μοιάζει με παγοδρόμιο!
• Διπλή κάλυψη-χρήση επιφάνειας εργασίας
• Υψηλή ποιότητα κατασκευής
• Κομψό σαν εμφάνιση

Δε μας άρεσαν:
• Η τιμή

Σύνταξη: Erasmia394, crmaris
Επιμέλεια κειμένου: crmaris, Γιάννης Καραγιάννης

Η Crucial έχει μεγάλη παράδοση στους SSDs και το πιο πρόσφατο σχετικό προϊόν από την εν λόγω εταιρία είναι η σειρά BX200, ο αντικαταστάτης της πετυχημένης BX100. Η μεγάλη διαφορά της καινούριας σειράς είναι ο διαφορετικός τύπος NAND μνημών, οι οποίες είναι πλέον TLC (Triple-Layer Cell) αντί των MLC (Multi-Level Cell) που χρησιμοποιούσαν οι BX100. Αυτό σημαίνει ότι οι BX200 χρησιμοποιούν κατώτερες μνήμες από τα προηγούμενα μοντέλα, αλλά οι TLC επιτρέπουν μεγαλύτερες χωρητικότητες μιας και αποθηκεύουν περισσότερα bit σε κάθε κελί (cell), ρίχνοντας έτσι το κόστος παραγωγής.

Για να αντισταθμίσει το χαμηλότερο όγκο εγγραφών που υποστηρίζουν οι TLC μνήμες αλλά και για να βελτιώσει τις επιδόσεις, η Crucial εφοδίασε τους BX200 με μια SLC μνήμη cache η οποία πέραν της αυξημένης ταχύτητας υποστηρίζει και πολύ μεγάλο όγκο εγγραφών. Ο ΒΧ200 480GB της σημερινής δοκιμής εξοπλίζεται με 6GB SLC και το μεγάλο ερώτημα είναι τι συμβαίνει όταν γεμίζει αυτή η μνήμη. Σε προηγούμενες δοκιμές αντίστοιχων TLC SSDs εξοπλισμένων με SLC cache παρατηρήσαμε μεγάλες πτώσεις στις επιδόσεις όταν η συγκεκριμένη μνήμη γέμιζε, κάτι το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί όμως με το κατάλληλο λογισμικό ελέγχου (firmware). Δεδομένης της εμπειρίας της Crucial στους SSDs δεν περιμένουμε αντίστοιχα προβλήματα στον BX200, αλλά αυτό θα το επιβεβαιώσουν τα αποτελέσματα της δοκιμής. Πρέπει να έχετε πάντως κατά νου ότι όσο μεγαλύτερη η μνήμη τόσο καλύτερες οι επιδόσεις ενώ επίσης παρατείνεται και η διάρκεια ζωής του δίσκου. Οπότε και σας συμβουλεύουμε να προτιμήσετε μοντέλα TLC με τουλάχιστον 480 GB χωρητικότητα και να αποφύγετε τα μικρότερα, αν σκοπεύετε να πραγματοποιείτε μεγάλο όγκο εγραφών. Γι' αυτό άλλωστε και οι περισσότερες εταιρίες στέλνουν 480 GB δείγματα και όχι 240 GB.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά, Συσκευασία και Παρελκόμενα

Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του ΒΧ200 480GB παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.



Ο ελεγκτής (Silicon Motion SM2256) είναι αναβαθμισμένος σε σχέση με αυτόν που φορούσαν οι BX100 (SM2246ΕΝ). O SM2556 υποστηρίζει την LDPC (Low-Density Parity-Check) τεχνολογία διόρθωσης λαθών, η οποία είναι απαραίτητη για αυξημένη αξιοπιστία σε δίσκους με TLC μνήμες. Επιπλέον ο τύπος των μνημών έχει αλλάξει από τις MLC που χρησιμοποιούσαν οι προηγούμενοι BX100 σε TLC. Αυτό σημαίνει ότι οι BX100 είναι ανώτερης ποιότητας από τους αντικαταστάτες τους, μιας και οι MLC μνήμες εκτός από πιο γρήγορες από τις TLC αντέχουν και σε μεγαλύτερο όγκο εγραφών. Η εγγύηση πάντως που παρέχει η Crucial είναι ικανοποιητική και η τιμή του δίσκου είναι αρκετά χαμηλή, δεδομένης της χωρητικότητας του.

Η σειρά BX200 αποτελείται από τρία μοντέλα με χωρητικότητες 240GB, 480GB και 960GB. Όπως βλέπετε απουσιάζει ένα μοντέλο με χωρητικότητα 120GB , μιας και η τιμή του 240GB ΒΧ200 είναι ήδη αρκετά χαμηλή.



Η συσκευασία δείχνει τη χωρητικότητα του δίσκου στο μπροστινό μέρος μαζί με τον κωδικό του μοντέλου. Στο πίσω μέρος μια λίστα περιέχει τα περιεχόμενα του πακέτου.



Το προϊόν προστατεύεται επαρκώς μέσα στο κουτί.



Μαζί με τον SSD θα λάβετε και έναν κωδικό ενεργοποίησης για το λογισμικό της Acronis (True Image HD), το οποίο επιτρέπει την εύκολη κλωνοποίηση του παλιού σας δίσκου. Επιπλέον παρέχεται και ένας αντάπτορας για την τοποθέτηση του δίσκου σε φατνίο με 9.5 χιλιοστά ύψος.

Εδώ να σημειώσουμε ότι η Crucial έχει κυκλοφορήσει εδώ και αρκετό καιρό ένα λογισμικό ελέγχου για τους SSDs της, το οποίο ονομάζει Storage Executive. Μέσω αυτού του λογισμικού μπορείτε να κάνετε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα όπως να ενεργοποιήσετε τη λειτουργία Momentum Cache, η οποία σύμφωνα με την Crucial προσφέρει αύξηση των επιδόσεων. Επιπλέον μπορείτε να αναβαθμίσετε το λογισμικό του SSD, να παρακολουθήσετε τη θερμοκρασία του ελεγκτή και τη συνολική κατάσταση (υγεία) του δίσκου. Επιπλέον, μέσω του Storage Executive μπορείτε να επαναφέρετε τον κωδικό κρυπτογράφησης του SSD καθώς και να επιβεβαιώσετε τον αριθμό μοντέλου.



Οι επάνω και κάτω πλευρές του δίσκου.



Μερικές κοντινές φωτογραφίες του SSD.

Στα ενδότερα του ΒΧ200



Το σασί του δίσκου δε συγκρατείται από βίδες αλλά είναι κουμπωτό, οπότε και θέλει αρκετή πίεση για να αφαιρεθεί. Ένα θερμικό μαξιλαράκι (thermal pad) φροντίζει για την επαφή του ελεγκτή με το σασί, το οποίο και αναλαμβάνει το ρόλο της ψύκτρας.



Στην μπροστινή πλευρά της πλακέτας βρίσκουμε οχτώ TLC μνήμες (NAND packages) τύπου MT29F512G08EMCBBJ5 6. Το καθένα από τα NAND packages έχει 512 Mb χωρητικότητα ή 64 MB, οπότε η συνολική χωρητικότητα του SSD είναι 512 GB. Τα 32 GB όμως δεν είναι διαθέσιμα στο χρήστη μιας και προορίζονται για τις διαδικασίες συντήρησης και για άλλες λειτουργίες (over-provisioning).



Ο τετρακάναλος ελεγκτής SM2256G συνοδεύεται από 512ΜΒ μνήμης τύπου DDR3L.



Το κύκλωμα τροφοδοσίας του ελεγκτή.

Η πίσω πλευρά της πλακέτας είναι άδεια από εξαρτήματα. Στο μοντέλο με τα 960GB οι θέσεις των μνημών είναι γεμάτες.

Σύστημα Δοκιμής και Μεθοδολογία

Το κύρια υποσυστήματα που απαρτίζουν το σύστημα, στο οποίο πραγματοποιήθηκαν όλα τα τεστ, φαίνονται παρακάτω. Όπως βλέπετε επιλέξαμε μια σύγχρονη μητρική με native υποστήριξη SATA 3 έτσι ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα οι SSDs της δοκιμής και έναν δυνατό επεξεργαστή για μην υπάρχει το παραμικρό bottleneck. Η διαθέσιμη μνήμη φτάνει τα 8GB, μια συνηθισμένη χωρητικότητα για τα σημερινά δεδομένα.



Και τώρα ας αναλύσουμε επιγραμματικά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε σε όλες τις δοκιμές. Μιας και τα synthetic benchmarks δε δίνουν την πραγματική απόδοση και αίσθηση του υπό δοκιμή δίσκου, είτε αυτός είναι SSD είτε HDD, αναπτύξαμε μια εφαρμογή, την οποία ονομάσαμε Pegasus. Η συγκεκριμένη εφαρμογή συμπεριλαμβάνει πολλές εργασίες που πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινά οι περισσότεροι χρήστες και σχεδόν σε όλα τα τεστ μετράμε το χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωση τους. Έτσι ένας απλός αναγνώστης που δε γνωρίζει τι εστί Random Read/Write ή IOPS μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει τι περισσότερο θα του προσφέρει ο Χ δίσκος από τον Υ.

Μερικά screenshots από τη σουίτα δοκιμών που αναπτύχθηκε αποκλειστικά για τη μέτρηση δίσκων θα βρείτε παρακάτω. H μεθοδολογία σε γενικές γραμμές είναι η εξής. Αρχικά σετάρουμε τα Windows 7 Χ64 SP1 με τα πιο πρόσφατα updates στο μηχάνημα της δοκιμής και εγκαθιστούμε μετέπειτα τα πιο συνηθισμένα προγράμματα που έχει σήμερα ένας χρήστης στον υπολογιστή του. Στη συνέχεια απενεργοποιούμε όλα τα updates και φτιάχνουμε ένα disk image με μέγεθος περίπου 58.4GB (ασυμπίεστο). Το συγκεκριμένο image περνιέται στον υπό δοκιμή δίσκο και το τελικό partition ρυθμίζεται να είναι ίσο με το συνολικό μέγεθος του εκάστοτε δίσκου. Πριν ξεκινήσουν οι δοκιμές γίνεται έλεγχος για να διαπιστωθεί αν το partition είναι aligned (ευθυγραμμισμένο) και στη συνέχεια η test suite αναλαμβάνει. Ανάμεσα σε κάθε τεστ γίνεται καθάρισμα της cache του δίσκου και πριν από κάθε batch run πραγματοποιείται επανεκκίνηση για να διαγραφεί εντελώς η read cache του λειτουργικού. Το τελικό σκορ για κάθε επιμέρους δοκιμή είναι ο μέσος όρος των δέκα αποτελεσμάτων που εξάγονται από τα αντίστοιχα batch runs.



O πίνακας που ακολουθεί επεξηγεί αναλυτικά κάθε επιμέρους τεστ της σουίτας δοκιμών μας



Όμως επειδή οι περισσότεροι από εσάς έχετε συνηθίσει να βλέπετε αποτελέσματα από synthetic benchmarks, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε αρκετά από τα γνωστότερα προγράμματα για SSDs στις δοκιμές μας. Έτσι θα τρέξουμε τα PCMark05/7/8/Vantage, CrystalDiskMark, Anvil's Storage Utilities, AIDA64 και HD Tune.

Για τελευταίο αφήσαμε το Steady State Performance τεστ όπου και γράφουμε συνεχώς τυχαία δεδομένα στο δίσκο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα—δώδεκα ώρες—έτσι ώστε να φτάσουμε τον ελεγκτή του SSD στα όρια του και να μετρήσουμε/δούμε την απόδοση του κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Εδώ να τονίσουμε ότι στο συγκεκριμένο τεστ γράφουμε σε όλη την επιφάνεια του δίσκου έτσι ώστε να εκμηδενίσουμε τα αποθέματα μνήμης που έχει στη διάθεση του ο ελεγκτής, για να αυξήσει την ταχύτητα εγγραφής δεδομένων. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι το Steady Performance τεστ το δεν ανταποκρίνεται σε καμιά περίπτωση στις κανονικές συνθήκες λειτουργίας ενός SSD που είναι εγκατεστημένος σε ένα κοινό σύστημα, μιας και οι περισσότεροι χρήστες γράφουν δεδομένα για μικρά χρονικά διαστήματα στους δίσκους τους (π.χ. κατά την εγκατάσταση προγραμμάτων) και κυρίως διαβάζουν δεδομένα από αυτούς. Απλά αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε το συγκεκριμένο τεστ στη μεθοδολογία μας για ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, μόνο και μόνο και επειδή είμαστε από τη φύση μας πολύ περίεργοι και ανήσυχοι.

Synthetic Benchmarks











Real Life tests - Pegasus SSD Test Suite













Steady State Performance



Όπως περιμέναμε, αρκετά χαμηλές επιδόσεις σε αυτό το τεστ.

Ακολουθεί ένα γράφημα που δείχνει καλύτερα την απόδοση των δίσκων κατά τα τελευταία 60 λεπτά του steady performance test.



Συγκεντρωτικά Γραφήματα



Ακόμη και ο BX100 με τα 250GB χωρητικότητα καταφέρνει και ξεπερνά με άνεση τις επιδόσεις του καινούριου BX200 480GB. Βέβαια ο πρώτος διαθέτει MLC μνήμες και ο δεύτερος τις αρκετά φτηνότερες TLC. Σε σχέση πάντως με τον παρόμοιας τεχνολογίας Trion 150 ο Crucial είναι αρκετά γρηγορότερος.



Αυτό είναι το διάγραμμα που θα ενδιαφέρει τους περισσότερους από εσάς. Εδώ ο BX200 θριαμβεύει και κατακτά με άνεση την πρώτη θέση. Αν θέλετε τον πιο οικονομικό SSD της αγοράς με αξιοπρεπείς επιδόσεις τότε ο BX200 είναι μονόδρομος.

Συμπεράσματα



Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δοκιμών, ειδικά αυτά που περιλαμβάνουν πραγματικές εφαρμογές και όχι απλά μετρο-προγράμματα (benchmarks), ο ΒΧ200 με τα 480GB προσφέρει ικανοποιητικές επιδόσεις που θα ικανοποιήσουν πλήρως έναν απλό χρήστη. Σε αυτή την τιμή άλλωστε δεν μπορεί κάποιος να είναι ιδιαίτερα απαιτητικός. Ο συγκεκριμένος SSD διαθέτει μέχρι στιγμής τη χαμηλότερη τιμή ανά GB χωρητικότητας, ξεπερνώντας όλες τις αντίστοιχες προτάσεις του ανταγωνισμού και σε σχέση με τον ίδιας κατηγορίας OCZ Trion 150, προσφέρει υψηλότερες επιδόσεις.

Παρά την αρκετά χαμηλή τιμή του, στο πακέτο θα βρείτε και το ιδιαίτερα αξιόλογο πακέτο κλωνοποίησης της Acronis ενώ το προϊόν υποστηρίζεται και από αρκετά μεγάλη, για την οικονομική κατηγορία SSDs, τριετή εγγύηση. Δεδομένης της αξιοπιστίας που χαρακτηρίζει όλα τα προϊόντα της Crucial θεωρώ ότι ο BX200 της σημερινής δοκιμής αποτελεί τον ιδανικό SSD για ένα χρήστη που δεν έχει αυξημένες απαιτήσεις και θέλει ένα αξιόλογο προϊόν σε μια τιμή που να αντέχει η τσέπη του. Επιτέλους έφτασε η εποχή που μπορούμε να πούμε αντίο στους δίσκους των 240GB και να ανεβούμε κατηγορία με διπλάσιες χωρητικότητες.
Ο BX200 480GB της Crucial κοστίζει 122€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 23%) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω:

Πλεονεκτήματα

• Τιμή
• Ικανοποιητικές επιδόσεις
• 3 χρόνια εγγύηση
• Συμβατός με ultrabook
• Έρχεται με το Acronis True Image HD
• Λογισμικό Crucial (Storage Executive)

Μειονεκτήματα

• Χαμηλότερες επιδόσεις από τους BX100
• Επιδόσεις σε παρατεταμένες εγγραφές (Sustained Write Performance)

Σύνταξη: crmaris
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης

Η Corsair γνωστή σε όλους μας για τα προϊόντα που προσφέρει σε διάφορους τομείς ασχολείται μεταξύ άλλων και με λύσεις all-in-one υδρόψυξης και σήμερα θα έχουμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να εξετάσουμε μια από αυτές με την οποία η εταιρεία φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά.

 

 

Πρόκειται για την Corsair H5 SF, μια all-in-one λύση η οποία ωστόσο έχει αποκλειστικό προσανατολισμό τα low profile συστήματα mini ITX και έτσι ο σχεδιασμό της διαφέρει ριζικά σε σύγκριση με όλα τα μοντέλα που έχει τύχει να δούμε μέχρι στιγμής. Με το συγκεκριμένο μοντέλο κύριος στόχος της εταιρείας είναι να άρει όλους τους περιορισμούς που εκ των πραγμάτων παρουσιάζονται ως προς την ψύξη του συστήματος και να παρέχει αποτελεσματική ψύξη εκεί που κανονικά δεν θα μπορούσε να χωρέσει ούτε μια μετρίου μεγέθους ψύκτρα. Παράλληλα σύμφωνα με την εταιρεία, ο σχεδιασμός του ανεμιστήρα της επιτρέπει να απάγει εκτός των άλλων και μέρος της θερμότητας που εκλύεται και από την μητρική δημιουργώντας έτσι ακόμη καλύτερες συνθήκες λειτουργίας στο εσωτερικό του εκάστοτε κουτιού όπου ο χώρος συνήθως (ειδικά όταν πρόκειται για mini-ITX συστήματα) είναι εξαιρετικά περιορισμένος και η ροή αέρα σχεδόν ανύπαρκτη.

 

Πάμε λοιπόν να δούμε τι μας επιφυλάσσει η πρώτη μας συνάντηση με τα προϊόντα ψύξης της Corsair μέσα από τις ενότητες της παρουσίασης που ακολουθεί, η οποία όπως πάντα θα ξεκινήσει με μια σύντομη αναφορά στα τεχνικά χαρακτηριστικά του υπό δοκιμή προϊόντος.

 

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία & παρελκόμενα

 

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της υδρόψυξης που θα μας απασχολήσει στο πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής:

 

Ακολουθούν δύο συγκριτικά διαγράμματα για να δούμε που ακριβώς τοποθετείται η Corsair H5 SF σε σχέση με τα άλλα μοντέλα που έχουμε δοκιμάσει ως προς το κόστος απόκτησης και το υποστηριζόμενο TDP:

 

 

 

H Η5 SF καθώς προσδιορίζεται ως low-profile λύση έρχεται και σε μια ασυνήθιστα μικρή συσκευασία, πάνω στην οποία κυριαρχούν το μαύρο και κίτρινο χρώμα. Πάνω της υπάρχουν ορισμένες φωτογραφίες του προϊόντος που υπάρχει στο εσωτερικό και σύντομη περιγραφή σε διάφορες γλώσσες

 

 

Ανοίγοντας τη συσκευασία το πρώτο πράγμα που βλέπουμε είναι ένα αρκετά παχύ κομμάτι φελιζόλ για την προστασία των όσων υπάρχουν μέσα αλλά και κάποια συνοδευτικά εγχειρίδια με οδηγίες τοποθέτησης καθώς και λεπτομέρειες για την εγγύηση. Από κάτω υπάρχει η υδρόψυξη μέσα σε προστατευτική σακούλα καθώς και όλα της τα συνοδευτικά.

 

 

Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με δύο φωτογραφίες από τα παρελκόμενα της ψύκτρας. Αυτά αποτελούνται από τα διάφορα retention kits, ένα μεταλλικό εξάρτημα σχήματος "Γ" που χρησιμεύει για την στήριξη του ψυγείου πάνω από τη μητρική καθώς και διάφορα σετ βιδών για χρήση ανάλογα με το socket στο οποίο πρόκειται να γίνει η εγκατάσταση.

 

Φωτογραφίες

 

Πριν περάσουμε στη διαδικασία των δοκιμών δεν θα μπορούσαμε να μην τοποθετήσουμε την Corsair H5 SF κάτω από το φωτογραφικό φακό για να δούμε λεπτομερώς τι ακριβώς έχει δημιουργήσει η εταιρεία:

 

Ξεκινάμε με μια πρώτη φωτογραφία της υδρόψυξης, η οποία είναι πράγματι η πιο μικρή που έχουμε συναντήσει ποτέ. Στο πάνω μέρος της, όπως και στο πάνω μέρος του μπλοκ υπάρχει το λογότυπο της Corsair ενώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως το ψυγείο καταλαμβάνει πολύ λίγο χώρο σε σχέση με την επιφάνειά της. Περισσότερες λεπτομέρειες όμως θα δούμε λίγο παρακάτω.

 

Μια πιο κοντινή ματιά στην πάνω πλευρά του μπλοκ, μέσα στο οποίο όπως σε κάθε τέτοιου είδους κύκλωμα υπάρχει και η αντλία.

 

Στον πίσω μέρος, όπου ουσιαστικά είναι και η έξοδος του αέρα υπάρχουν τα fins του ψυγείου αλλά και ένα λεπτό κομμάτι αφρώδους υλικού περιμετρικά για την απόσβεση τυχόν παραγόμενων κραδασμών στην περίπτωση που το ψυγείο χρειαστεί να έρθει σε επαφή με το κουτί.

 

Στην πίσω πλευρά βρίσκουμε τον ανεμιστήρα ο οποίος είναι προεγκατεστημένος και δεν μπορεί να αλλάξει. Όπως θα δούμε παρακάτω μπορεί να αφαιρεθεί για καθαρισμό εάν χρειαστεί αλλά λόγω της ιδιομορφίας του δεν είναι δυνατή η αντικατάστασή του. Επομένως ευελπιστούμε να είναι αποδοτικός και όσο δυνατόν πιο ήσυχος.

 

Από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες ώστε να πάρουμε μια καλύτερη εικόνα και για το πάχος της Η5 SF.

 

Οι σωλήνες της Η5 SF, έχουν αρκετά μικρό μήκος, κάτι που βέβαια είναι πολύ λογικό δεδομένων των συστημάτων για τα οποία προορίζεται και είναι φτιαγμένοι από αρκετά σκληρό λάστιχο.

 

Μια από τις οπές οι οποίες υπάρχουν για τη στήριξη του κυκλώματος με ασφάλεια πάνω από τη μητρική.

 

Μια κοντινή ματιά στα δύο καλώδια τροφοδοσίας του κυκλώματος, δηλαδή της αντλίας και του ανεμιστήρα.

Η βάση του μπλοκ καλύπτεται με ένα καπάκι που κουμπώνει και ξεκουμπώνει εύκολα.

 

Στη βάση του μπλοκ υπάρχει τοποθετημένη από το εργοστάσιο θερμοαγώγιμη πάστα η οποία εξηγεί και το γιατί δεν υπάρχει κάποιο σωληνάριο στα παρελκόμενα της υδρόψυξης.

 

Καθότι ανήσυχα πνεύματα εκ φύσεως, εφόσον υπάρχει ένα μικρό παραθυράκι, δεν θα μπορούσαμε να μην πιάσουμε και το κατσαβίδι για λίγο. Ξεκινάμε λοιπόν αφαιρώντας το ένα από τα δύο καπάκια που ουσιαστικά συγκρατούν τον ανεμιστήρα πάνω στο ψυγείο. Όπως βλέπουμε υπάρχουν κάποια "κανάλια" για να κατευθύνουν τον αέρα στο επιθυμητό σημείο καθώς και ένα λεπτό κομμάτι αφρώδους υλικού, πιθανόν για τον περιορισμό της σκόνης.

 

Η Corsair H5 SF έχοντας αφαιρεθεί το καπάκι που είδαμε παραπάνω.

 

Ένα αντίστοιχο καπάκι βρίσκεται και από την άλλη πλευρά και αφαιρώντας και αυτό ουσιαστικά παίρνουμε στα χέρια τον ανεμιστήρα του κυκλώματος. Τα εν λόγω καπάκια συγκρατούνται από δύο βίδες το καθένα και εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως υπό φυσιολογικές συνθήκες ο χρήστης δεν θα χρειαστεί ποτέ να μπει σε αυτή τη διαδικασία.

 

O ανεμιστήρας της Corsair H5 SF έχοντας πλέον αφαιρεθεί από το κύκλωμα.

 

Δύο φωτογραφίες όπου φαίνεται το πραγματικό μέγεθος της H5 SF. Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό οι πραγματικές της διαστάσεις διαφέρουν σημαντικά από το μέγεθος με το οποίο έρχεται σε επαφή ο χρήστης λόγω του τρόπου με τον οποίο είναι κατασκευασμένη. Έτσι, είμαστε πραγματικά περίεργοι να δούμε τι απόδοση μπορεί να έχει ένα τόσο μικρο, μικροσκοπικό θα μπορούσαμε να πούμε, κύκλωμα.

 

Αφού τοποθετήσαμε ξανά στη θέση τους τα διάφορα τμήματα που αφαιρέσαμε νωρίτερα προχωρήσαμε στην εγκατάσταση της υδρόψυξης στη μητρική του συστήματος δοκιμών. Η διαδικασία αν και τελείως ασυνήθιστη (κάτι που ήταν αναμενόμενο) δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη και εάν ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες του συνοδευτικού εγχειριδίου δεν θα σας πάρει περισσότερα από 10 λεπτά. Χρειάζεται ωστόσο αρκετή προσοχή για να μην προκληθεί κάποια ακούσια ζημιά στη μητρική καθώς οι σωλήνες είναι κοντοί και έτσι δεν υπάρχει πολύ μεγάλο περιθώριο κινήσεων.

 

Σύστημα δοκιμών & μεθοδολογία μετρήσεων

 

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

 

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.

 

Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

 

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

 

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγει ο ανεμιστήρας θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

 

Αποτελέσματα μετρήσεων

 

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με τη μεθοδολογία που αναφέραμε:

 

 

 

 

 

 

 

Αν και στο κομμάτι του θορύβου η απόδοση της H5 SF ήταν μάλλον απογοητευτική, στις άλλες δοκιμές (με εξαίρεση την τελευταία που είναι και η πιο extreme) κατάφερε να ανταπεξέλθει με επιτυχία παρά τις εξαιρετικά μικρές της διαστάσεις οι οποίες αρχικά μας είχαν δημιουργήσει μια εύλογη ανησυχία. Έτσι παρότι λογικά σε ένα mini-ITX σύστημα οι συνθήκες λειτουργίας δεν είναι τόσο απαιτητικές ο χρήστης μπορεί να νιώθει ασφαλής καθώς ακόμη και στην περίπτωση που χρειαστεί να πατήσει γκάζι ο επεξεργαστής δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα.

 

Κλείνοντας θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ πως παρότι η "ηχορύπανση" από τον ανεμιστήρα στο 100% των στροφών του είναι κάτι παραπάνω από ενοχλητική εντούτοις φαίνεται πως αφενός λειτουργεί πολύ αποδοτικά και ταυτόχρονα είναι αρκετά πιο διακριτικός (σίγουρα όχι αθόρυβος) όταν συνδεθεί πάνω στο PWM κύκλωμα της μητρικής.

 

Επίλογος - Συμπεράσματα

 

Κάπου εδώ κλείνει και η σημερινή μας παρουσίαση και η Corsair H5 SF κατεβαίνει από το σύστημα δοκιμών έχοντας καταφέρει να πετύχει κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς επιδόσεις καθώς παρά το εξαιρετικά μικρό της μέγεθος κατάφερε να ανταποκριθεί ακόμη και στην μια εκ των δοκιμών στα 4.5GHz κάτι το οποίο οφείλουμε να ομολογήσουμε πως δεν περιμέναμε να συμβεί (ή τουλάχιστον όχι με αυτό το αποτέλεσμα). Με τον τρόπο αυτό η Corsair κατάφερε να πετύχει ουσιαστικά το στόχο της και πλέον όλοι όσοι για τους δικούς τους λόγους θέλουν να εγκαταστήσουν ένα high-end επεξεργαστή στο mini-ITX κουτί τους πλέον έχουν μια ιδανική λύση να επιλέξουν σε αντίθεση με λίγο καιρό πριν όπου οι διαθέσιμες επιλογές θα τελείωναν πάρα πολύ γρήγορα. Αν και σίγουρα δεν αποτελεί την επιτομή της σχεδιαστικής καλαισθησίας το μαύρο χρώμα ήταν μάλλον η ιδανική επιλογή που θα μπορούσε να κάνει η Corsair αλλά και πάλι, οι όποιοι ενδοιασμοί, λόγω των επιδόσεων θα καμφθούν αρκετά γρήγορα.

 

Η δυσάρεστη πρωτιά ωστόσο έρχεται από το κομμάτι του θορύβου όπου παρά το ότι είναι εξοπλισμένη με έναν μόνο ανεμιστήρα, η Corsair H5 SF κατέλαβε την τελευταία θέση του σχετικού πίνακα. Αν και λογικό καθώς ο ανεμιστήρας ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τόσο για την απαγωγή της θερμότητας του επεξεργαστή όσο του συστήματος (σε λίγο μικρότερο βαθμό) θα ήταν ίσως καλό να σκεφτείτε την αγορά κάποιου κουτιού που να παρέχει έστω μια στοιχειώδη ηχομόνωση αν σκοπεύετε να ασχοληθείτε με απαιτητικές για τον επεξεργαστή εργασίες.

 

Κλείνοντας λοιπόν ας δούμε συνοπτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στην Corsair H5 SF κατά το διάστημα των δοκιμών μας:

 

Πλεονεκτήματα:

• Εξαιρετικές επιδόσεις δεδομένου του μεγέθους της
• Αποδοτικός ανεμιστήρας
• Υψηλό υποστηριζόμενο TDP
• Αρκετά εύκολη εγκατάσταση
• Άριστη ποιότητα κατασκευής
• Ο ανεμιστήρας είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε να απορροφά μέρος της θερμότητας και από το υπόλοιπο σύστημα.

Μειονεκτήματα:

• Ιδιαίτερα θορυβώδης ανεμιστήρας στο 100% των στροφών
• Δεν παρέχεται θερμοαγώγιμη πάστα πλην αυτής που υπάρχει ήδη στο μπλοκ από το εργοστάσιο

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Η Corsair έχει μια πολύ δυνατή παρουσία στο χώρο των τροφοδοτικών για υπολογιστές (και όχι μόνο) και αυτή την περίοδο η μόνη εταιρία που στέκεται απέναντι της είναι η EVGA, η οποία στηρίζεται όμως σε μία μόνο εταιρία κατασκευής (την Super Flower), τη στιγμή που η Corsair συνεργάζεται με μια πληθώρα από εταιρίες (CWT, Flextronics, Great Wall, Seasonic).

Η σειρά RMx αποτελεί μια πιο οικονομική εκδοχή της RMi με την ψηφιακή διεπαφή (digital interface) να απουσιάζει και τον FDB (Fluid Dynamic Bearing) ανεμιστήρα να έχει αντικατασταθεί από έναν με Rifle-Bearing. Δεν είναι λίγοι οι χρήστες που δεν τους ενδιαφέρει ένα ακόμη, αρκετά πολύπλοκο, λογισμικό ελέγχου εγκατεστημένο στο σύστημα τους ενώ αντίθετα οι περισσότεροι θέλουν μια χαμηλότερη τιμή. Γι' αυτό το λόγο η σειρά RMx, από τη στιγμή που εμφανίστηκε στην αγορά έχει σημειώσει ένα πολύ μεγάλο αριθμό πωλήσεων.

Χαρακτηριστικά

Τα κύρια χαρακτηριστικά του RM550x παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.



Tα μέλη της σειράς RMx , με χωρητικότητες από 550W ως 1kW, έχουν πιστοποίηση 80 PLUS Gold και όλα τα καλώδια τους είναι αποσπώμενα (fully modular). Επιπλέον εξοπλίζονται με όλες τις διαθέσιμες προστασίες και την ψύξη τους αναλαμβάνει ένας ανεμιστήρας με Rifle-bearing, ο οποίος σε χαμηλά και μεσαία φορτία απενεργοποιείται. Τέλος, προσφάτως η Corsair αύξησε την εγγύηση των AXi, HXi, RMi και RMx προϊόντων της από 7 χρόνια σε 10, οπότε και η EVGA δεν αποτελεί την μόνη εταιρία πλέον με 10ετή εγγύηση στις υψηλές σειρές τροφοδοτικών.

Ο επόμενος πίνακας παρουσιάζει όλες τις καλωδιώσεις του RM550x.



Για ένα 550W τροφοδοτικό ο αριθμός των καλωδιώσεων και βυσμάτων τροφοδοσίας (connectors) είναι παραπάνω από επαρκής. Το ίδιο ισχύει και για το μήκος των καλωδιώσεων. Το μοναδικό πρόβλημα εδώ είναι η πολύ μικρή απόσταση μεταξύ των 4-pin Molex. Τα εξαρτήματα που τροφοδοτούνται από αυτά τα connectors είναι συνήθως αρκετά πιο μακρυά εγκατεστημένα, το ένα από το άλλο, οπότε με μόνο 10 cm απόσταση ίσως υπάρξουν προβλήματα κατά την εγκατάσταση του τροφοδοτικού.

Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις δυνατότητες επιμέρους rails του RM550x.



H +12V έξοδος του τροφοδοτικού μπορεί να αποδώσει μέχρι και 46A, οπότε και το RM550x θα τροφοδοτήσει με άνεση ένα δυνατό gaming σύστημα.

Συσκευασία, συνοδευτικά και εξωτερικό μέρος


Το κουτί έχει μαζεμένες διαστάσεις και στο μπροστινό μέρος του θα βρείτε μια φωτογραφία του προϊόντος μαζί με τον κωδικό μοντέλου. Στο πίσω μέρος της συσκευασίας υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες, σχετικές με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του τροφοδοτικού.


Η προστασία στο εσωτερικού του κουτιού είναι επαρκής, αν και δε χρησιμοποιείται αφρώδες υλικό στο πάνω μέρος αλλά μια πιο οικολογική συσκευασία. Το τροφοδοτικό βρίσκεται μέσα σε ένα όμορφο, υφασμάτινο πουγκί.



Τα παρελκόμενα περιλαμβάνουν το εγχειρίδιο χρήσης, ένα μικρό εγχειρίδιο με οδηγίες σχετικά με την εγγύηση του προϊόντος, ένα σετ από βίδες, ένα αυτοκόλλητο για το κουτί, μερικά δεματικά, και τις απαραίτητες καλωδιώσεις. Θα βρείτε επίσης και μια μικρή τσάντα η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση των καλωδιώσεων που δε θα χρησιμοποιηθούν.
Κάτω από το φακό



Το RM550x φέρει τη χαρακτηριστική γρίλλια ανεμιστήρα, που διαθέτουν όλα τα high-end τροφοδοτικά της Corsair. Πέραν αυτού η εμφάνιση του είναι αρκετά απλοϊκή (όχι ότι αυτό μας πειράζει βέβαια).



Ο κωδικός μοντέλου αναγράφεται στις πλευρές του τροφοδοτικού ενώ η ταμπέλα με τα χαρακτηριστικά βρίσκεται στο κάτω μέρος του.



Η πλακέτα με τις modular υποδοχές. Ο μικρός αριθμός καλωδίων δεν απαιτεί πολλές υποδοχές, όπως βλέπετε.

Μια ματιά στα ενδότερα


Δεν θα επιμείνουμε πολύ σε αυτό το κομμάτι μιας και πολλοί από εσάς δεν θα είστε σε θέση να μας ακολουθήσετε. Τα πιο σημαντικά στοιχεία του παραπάνω πίνακα είναι οι Ιαπωνικής κατασκευής πυκνωτές και ο αρκετά υψηλής ποιότητας ανεμιστήρας, δύο σημαντικά στοιχεία για ένα αξιόπιστο τροφοδοτικό με μεγάλη διάρκεια ζωής.





Μετρήσεις Load Regulation, Efficiency και Θορύβου



Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια δύο Chroma 6314A mainframes, δύο παλμογράφων Picoscope 3424 με τέσσερις αναλογικές εισόδους ο καθένας, ενός παλμογράφου Rigol DS2072A (hacked to Rigol DS2302A), ενός Picotech TC-08 thermocouple data logger με οκτώ κανάλια, ενός Fluke 175, ενός επαγγελματικού power meter (Yokogawa WT210) και ενός ειδικά διαμορφωμένου ξύλινου κουτιού που με τη βοήθεια των κατάλληλων πηγών θερμότητας παίζει το ρόλο του Hot Box. Επίσης στη διάθεση μας έχουμε και ένα Class 1 Bruel & kjaer 2250-L G4 Sound Analyzer, το οποίο και έχουμε εξοπλίσει με ένα type 4189 μικρόφωνο που καλύπτει ένα εύρος από 16.6 ως 140 dBA.

Οι πρώτες δοκιμές θα μας δείξουν το πόσο σταθερές είναι οι τάσεις του RM550x (voltage regulation) και σε τι επίπεδα κυμαίνεται η αποδοτικότητά του (efficiency). Τα φορτίο που θα δοκιμάσουμε αντιστοιχούν σε 10-110% του συνολικού μέγιστου φορτίου που μπορεί να διαχειριστεί το PSU, με βήματα των 10%. Επίσης, θα γίνουν και δύο επιπλέον δοκιμές όπου πρώτα θα ζορίσουμε έντονα τα 3.3V και 5V rails τη στιγμή που στα 12V το φορτίο θα είναι μόλις 0.1 A. Στη συνέχεια θα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, με το φορτίο στα 12V να αγγίζει το μέγιστο που μπορεί να διαχειριστεί το συγκεκριμένο rail.



Οι διακυμάνσεις των γραμμών είναι μικρές και η αποδοτικότητα βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Αυτό πάντως που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι οι χαμηλές ταχύτητες του ανεμιστήρα, ακόμη και κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι το RM550x θα παραμείνει ήσυχο σε κάθε περίπτωση.

Στις επόμενες δοκιμές θα δούμε σε τι επίπεδα κυμαίνεται το efficiency του RM550x σε πολύ μικρά φορτία. Τα φορτία που θα δοκιμάσουμε είναι 40, 60, 80 και 100W.



Σε χαμηλά φορτία η αποδοτικότητα παραμένει υψηλή και ο ανεμιστήρας είναι απενεργοποιημένος, οπότε και ο θόρυβος είναι μηδενικός.

Στον πιο κάτω πίνακα παραθέτονται η κατανάλωση και οι τάσεις των rails όταν το PSU βρίσκεται σε κατάσταση idle (σε λειτουργία αλλά χωρίς φορτίο), καθώς και η κατανάλωση όταν το PSU βρίσκεται σε κατάσταση standby (χωρίς φορτίο στα 5VSB).



Με πολύ κάτω από 0.5W σε κατάσταση αναμονής, το τροφοδοτικό καλύπτει εύκολα τις απαιτήσεις της οδηγίας ErP Lot6 2013.

Παρακάτω παραθέτονται τα αποτελέσματα της αποδοτικότητας των 5VSB. Το πρότυπο ATX προτείνει (προσοχή δεν απαιτεί) η αποδοτικότητα στα 5VSB με 100mA, 250mA και >=1Α φορτίο να είναι μεγαλύτερη ή ίση από 50%, 60% και 70% αντίστοιχα.



H 5VSB έξοδος διαθέτει υψηλή αποδοτικότητα, όπως φαίνεται και από τον παραπάνω πίνακα.

Ακολουθούν μερικά γραφήματα. Στο πρώτο διακρίνεται το efficiency του RM550x σε μικρά φορτία και σε φορτία αντίστοιχα του 10-110% (tests#1-11) της μέγιστης ισχύς του. Στο δεύτερο γράφημα διαγράφεται η διακύμανση όλων των rails (σε ποσοστό %), στα επόμενα έξι γραφήματα φαίνονται αναλυτικά οι τάσεις των κύριων rails, που καταγράφηκαν στα tests#1-10 και τέλος στα τελευταίο δύο ο εκλυόμενος θόρυβος του ανεμιστήρα με την ταχύτητα των στροφών του, σε όλο το εύρος λειτουργίας του PSU.



Δοκιμές Transient Response & Hold-up Time

Στις παρακάτω δοκιμές θα δούμε την ανταπόκριση του PSU σε δύο διαφορετικά σενάρια. Στο πρώτο το PSU, ενώ λειτουργεί με 20% φορτίου, θα δεχτεί ένα απότομο load (10Α στα +12V, 5Α στα 5V, 5A στα 3.3V και 0.5Α στα 5VSB) για 200 ms. Στο δεύτερο σενάριο το PSU, ενώ θα λειτουργεί με 50% φορτίου, θα δεχτεί το ίδιο ακριβώς load για το ίδιο χρονικό διάστημα. Και στις δύο περιπτώσεις θα παρατηρήσουμε τις στιγμιαίες πτώσεις τάσης που θα παρατηρηθούν σε όλα τα rails του PSU (εκτός των -12V), με τη βοήθεια του παλμογράφου. Σε καμιά περίπτωση οι πτώσεις τάσης δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 5%, σύμφωνα πάντα με το πρότυπο ATX. Εδώ να τονίσουμε ότι οι παραπάνω δοκιμές είναι πολύ σημαντικές, μιας και εξομοιώνουν τα απότομα φορτία που μπορεί να δεχτεί εν λειτουργία ένα PSU (π.χ. την απότομη λειτουργία σε 100% της VGA ή του επεξεργαστή ή και των δύο μαζί, την εκκίνηση μιας συστοιχίας raid κτλ.). Τις εν λόγω δοκιμές τις ονομάσαμε “Advanced Transient Tests” και τις θεωρούμε εξαιρετικά δύσκολες, ιδιαίτερα για τα PSUs με ισχύ μικρότερη των 500W.

Advanced Transient Response Charts with 20% Load





Advanced Transient Response Charts with 50% Load





Πολύ καλή απόδοση και σε αυτές τις δύσκολες δοκιμές, με ιδιαίτερα μικρές διακυμάνσεις σε όλες τις εξόδους, ειδικά σε αυτή των 3.3V.

Στις δοκιμές που ακολουθούν θα δούμε την ανταπόκριση (transient response) του PSU σε πιο απλά σενάρια μεταβολής του φορτίου, κατά την εκκίνηση (turn on) του PSU. Στην πρώτη δοκιμή θέτουμε εκτός ρεύματος το PSU (OFF), επιλέγουμε φορτίο 2Α στα 5VSB και του δίνουμε ρεύμα. Στη δεύτερη έχουμε το PSU σε standby, επιλέγουμε μέγιστο φορτίο για τα 12V και εκκινούμε το PSU. Στην τρίτη και τελευταία δοκιμή έχουμε εκτός ρεύματος το PSU (OFF), επιλέγουμε το μέγιστο φορτίο για τα 12V, ανοίγουμε το ρελέ εκκίνησης του PSU και δίνουμε ρεύμα στο PSU. Όπως επαναλαμβάνουμε σε κάθε παρουσίαση, το πρότυπο ATX προβλέπει ότι αιχμές (spikes) των rails κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής δεν πρέπει να ξεπερνούν το 10% της αρχικής τους τιμής (δηλ. για τα 12V είναι 13.2V και για τα 5V είναι 5.5V).



Και σε αυτές τις δοκιμές το τροφοδοτικό τα πήγε αρκετά καλά, σε γενικές γραμμές.

Ας ρίξουμε μια ματιά τώρα και στο χρόνο που μπορεί να κρατήσει το PSU τις τάσεις τους εντός ορίων, σε περίπτωση που κοπεί απότομα η τάση τροφοδοσίας. Αυτός ο χρόνος ονομάζεται "hold-up time" και σύμφωνα με τις προδιαγραφές ATX πρέπει να είναι μεγαλύτερος των 16 ms με το τροφοδοτικό να λειτουργεί με πλήρες φορτίο. Στο παρακάτω screenshot, με μπλε διακρίνεται η κυματομορφή της τάσης του δικτύου και με κίτρινο το Power Ok σήμα του τροφοδοτικού το οποίο από 5V πέφτει σε 0V, μόλις κάποια από τις τάσεις του PSU πέσει κάτω από το 95% της ονομαστικής/κανονικής τιμής της.



Ο χρόνος hold-up είναι υψηλότερος από 17ms και το σήμα Power_OK πέφτει προτού οι έξοδοι (rails) του τροφοδοτικού βγουν εκτός ορίου.

Μετρήσεις Ripple

Στις επόμενες μετρήσεις θα δούμε τα επίπεδα ripple που υπάρχουν στις DC τάσεις του RM550x. Τα όρια είναι 120mV για τα +12V και 50mV για τα 5V, 3.3V και 5VSB.



Οι διακυμάνσεις (ripple) των γραμμών είναι ιδιαίτερα χαμηλές. Τόσο χαμηλό ripple δύσκολα βρίσκει κανείς ακόμη και σε πολύ πιο ακριβά τροφοδοτικά.

Επίλογος



Η καινούρια σειρά της Corsair, η RMx, ανεβάζει τον πήχη σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα δυσκολέψει αρκετά τα πράγματα για τον ανταγωνισμό (βλέπε EVGA). Η CWT, ο κατασκευαστής των HXi, RMi και RMx, κάτω από τη στενή επίβλεψη της Corsair έκανε μια πραγματικά αξιόλογη δουλειά η οποία αντιμετωπίζει με ευκολία τη σειρά Leadex της Super Flower, στην οποία βασίζονται τα περισσότερα τροφοδοτικά της EVGA.

To RM550x που δοκιμάσαμε σήμερα προσφέρει υψηλές επιδόσεις και την ίδια στιγμή είναι ένα από τα πιο αθόρυβα τροφοδοτικά που έχουμε δοκιμάσει μέχρι τώρα. Επιπλέον χρησιμοποιεί υψηλής ποιότητας εξαρτήματα και η δεκαετής εγγύηση που προσφέρει η Corsair δείχνει ξεκάθαρα την αξιοπιστία του συγκεκριμένου μοντέλου, ειδάλλως ούτε που θα το σκεφτόντουσαν να προβούν σε αύξηση της εγγύησης από τα εφτά χρόνια στα δέκα. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα από τα κορυφαία τροφοδοτικά με 550W χωρητικότητα και τα μοναδικά πράγματα που δε μας άρεσαν σε αυτό είναι μη δυνατότητα απεμπλοκής του Zero-RPM mode, της απενεργοποίησης δηλαδή του ανεμιστήρα σε χαμηλά φορτία, καθώς και η μικρή απόσταση μεταξύ των 4-pin Molex υποδοχών.

Μπορεί να κοστίζει αρκετά ακριβά αλλά οι επιδόσεις καθώς και η ποιότητα κατασκευής του το αξίζουν. Επιπλέον είναι και η δεκαετής εγγύηση καθώς και η άψογη υποστήριξη της Corsair, που δικαιολογούν εν μέρη την τιμή του.

To RM550x της Corsair κοστίζει γύρω στα 100€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 23%) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω:

Πλεονεκτήματα

• Αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες
• Αποδοτικότητα
• Αθόρυβη λειτουργία
• Υψηλή ποιότητα κατασκευής
• Επιδόσεις
• 10ετής εγγύηση

Μειονεκτήματα

• Αρκετά υψηλή τιμή
• Δεν υπάρχει δυνατότητα απενεργοποίησης της semi-passive λειτουργίας του ανεμιστήρα
• Μικρή απόσταση ανάμεσα στις περιφερειακές υποδοχές (κυρίως της 4-pin Molex)

Σύνταξη: crmaris
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης

Παρουσιάσεις κουτιών είχαμε την ευκαιρία να δούμε αρκετές φορές στο Insomnia.gr όπως επίσης και διάφορα προϊόντα τόσο από τη γκάμα κουτιών όσο και ψύξης από τη γνωστή εταιρεία Deepcool. Η σημερινή μας παρουσίαση ωστόσο είναι πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες καθώς το προϊόν που θα δούμε συνδυάζει όλα τα χαρακτηριστικά ενός καλού mid-ATX κουτιού αλλά και μιας high-end υδρόψυξης κλειστού κυκλώματος.

Πρόκειται για το Genome, ένα κουτί το οποίο ανήκει στη σειρά Gamer Storm της Deepcool και με το οποίο η εταιρεία θέλει να ταράξει τα νερά της κατηγορίας προσφέροντας μια ποιοτική λύση η οποία ταυτόχρονα μπορεί να ανταποκριθεί ακόμη και σε εξαιρετικά απαιτητικές ανάγκες. To Genome, πέρα από τα διάφορα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά που ενσωματώνει αναφορικά με τη φιλοξενία του συστήματος που θα εγκαταστήσει ο κάτοχός του, έρχεται με ένα προεγκατεστημένο κύκλωμα υδρόψυξης τριπλού ψυγείου για τον επεξεργαστή το οποίο αποτελεί μέρος της σειράς προϊόντων Captain.

Η συγκεκριμένη προσθήκη είναι αρκετά ασυνήθιστη για τα σημερινά δεδομένα αλλά παράλληλα είναι και αρκετά ενδιαφέρουσα καθώς ο χρήστης εκτός του ότι καλύπτει οριστικά (σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον) την ανάγκη ψύξης του επεξεργαστή, δημιουργεί και διάφορα ερωτήματα σχετικά με τον ελεύθερο χώρο που απομένει, την απόδοση του κυκλώματος κλπ.

Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα θα εξετάσουμε μέσα στις ενότητες της παρουσίασης που ακολουθεί, η οποία όπως πάντα θα ξεκινήσει με μια σύντομη επισκόπηση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία και παρελκόμενα

Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε αναλυτικά, τα βασικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά του κουτιού που θα μας απασχολήσει κατά τη σημερινή μας παρουσίαση αλλά και της προεγκατεστημένης υδρόψυξης:

Case Specifications

AIO Liquid Cooler Specifications

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως η τιμή του Deepcool Genome στην ελληνική αγορά ξεκινάει από τα 252.11 €, κόστος μάλλον τίμιο για όλα όσα προσφέρει τουλάχιστον σε επίπεδο τεχνικών χαρακτηριστικών. Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα πρέπει να φανεί και στην πορεία.



Το Deepcool Genome έρχεται σε μια αρκετά ογκώδη και βαριά συσκευασία στο εξωτερικό της οποία κυριαρχεί το μαύρο χρώμα. Πάνω της υπάρχουν διάφορες, αρκετά κατατοπιστικές, φωτογραφίες του κουτιού αλλά και ένας πίνακας με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του.


Ανοίγοντας τη συσκευασία, βρίσκουμε το Genome απόλυτα προστατευμένο ανάμεσα σε δύο πολύ μεγάλα κομμάτια φελιζόλ και εντός μιας πλαστικής σακούλας. Το να βγάλουμε το κουτί έξω μας πήρε λίγη ώρα δεδομένου ότι δεν θέλαμε να καταστρέψουμε τη συσκευασία. Ωστόσο ο υπερβάλλον ζήλος της εταιρείας είναι κατά τη γνώμη μας απόλυτα δικαιολογημένος καθώς αν προκύψει οτιδήποτε κατά τη μεταφορά η ζημιά μπορεί εύκολα να είναι πολύ μεγαλύτερη απ'οτι σε ένα απλό κουτί.


Μαζί με το Genome έρχονται και δύο μικρές επιμέρους συσκευασίες με τα παρελκόμενα του. Η μια από αυτές περιλαμβάνει τα παρελκόμενα του κουτιού (εγχειρίδιο οδηγιών, δεματικά και βίδες) και η δεύτερη όλα τα απαραίτητα για το προεγκατεστημένο kit υδρόψυξης (οδηγίες εγκατάσταση, retention kits, βίδες καθώς και ένα σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα).

Φωτογραφίες - Εξωτερικό

Αφού καταφέραμε με αρκετό κόπο να βγάλουμε το κουτί από τη συσκευασία και τα προστατευτικά υλικά ήρθε η ώρα να το τοποθετήσουμε κάτω από το φωτογραφικό φακό για να πάρουμε μια καλύτερη εικόνα του τι ακριβώς έχει δημιουργήσει η εταιρεία.



Ξεκινάμε φυσικά από το εξωτερικό του Genome και συγκεκριμένα από την πρόσοψη, η οποία πέρα από την αρκετά ενδιαφέρουσα διαμόρφωσή της φιλοξενεί το δοχείο με το ψυκτικό υγρό. Μάλιστα αυτό, όπως θα δούμε και στη συνέχεια, είναι φωτιζόμενο, προσδίδοντας ένα πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού.


Πάνω αριστερά βρίσκεται διακριτικά τοποθετημένο το λογότυπο της σειράς Gamer Storm.


Ακριβώς από πάνω βρίσκεται το top-panel του κουτιού στο οποίο η Deepcool έχει τοποθετήσει πέρα από τα πλήκτρα ενεργοποίησης και επαναφοράς, δύο θύρες USB 3.0 καθώς και υποδοχές ήχου.


Περνάμε στη δεξιά πλευρά η οποία δεν έχει κάποια ιδιαίτερη διαμόρφωση. Από εδώ ωστόσο μπορούμε να πάρουμε μια καλύτερη του όγκου που καταλαμβάνει το δοχείο της μπροστινής πλευράς και πόσο προεξέχει από αυτή.


Η οροφή διαθέτει γρίλιες εξαερισμού καθώς από κάτω βρίσκεται το ψυγείο του κυκλώματος υδρόψυξης και μπορεί να αφαιρεθεί εξ' ολοκλήρου με αρκετά μεγάλη ευκολία όπως θα δούμε λίγο παρακάτω.


Στην πίσω πλευρά εντοπίζουμε έναν προεγκατεστημένο ανεμιστήρα καθώς και τη θέση του τροφοδοτικού που βρίσκεται χαμηλά. Παρά την υπάρχουσα προεγκατεστημένη υδρόψυξη η εταιρεία έχει δημιουργήσει και δύο ακόμη οπές για όδευση σωλήνων.


Οι δύο πλευρικές λαμαρίνες συγκρατούνται στις θέσεις του από δύο χειρόβιδες η κάθε μια.


Δίπλα από τα λαμάκια των θυρών επέκτασης υπάρχουν ακόμη δύο τα οποία όμως έχουν κάθετο προσανατολισμό. Αυτό είναι κάτι που δεν συναντάμε συχνά και η προσθήκη αυτή έχει γίνει από την εταιρεία με σκοπό την κάθετη τοποθέτηση μεγάλων καρτών γραφικών. Αν και η ιδέα είναι πολύ καλή, για να μπορούσαμε να πούμε πως είναι και ολοκληρωμένη θα έπρεπε να παρέχεται και το απαραίτητο καλώδιο ώστε ο κάτοχος του Genome να μην μπει σε επιπλέον έξοδα μετά την αγορά του ήδη πολύ ακριβού κουτιού.


H οροφή από μια άλλη οπτική γωνία. Από εδώ βλέπουμε αμυδρά και το πίσω τμήμα του ψυγείου που υπάρχει από κάτω.

\
Η αριστερή πλευρά του κουτιού είναι εφοδιασμένη με ένα αρκετά μεγάλο παράθυρο το οποίο μας δίνει πλήρη οπτική πρόσβαση στο εσωτερικό του.


Περνάμε στην αθέατη κάτω πλευρά του κουτιού η οποία διαθέτει τα 4 ποδαράκια για τη στήριξη του κουτιού καθώς και ένα άνοιγμα με φίλτρο σκόνης για τον ανεμιστήρα του τροφοδοτικού.


Μια πιο κοντινή ματιά στις βάσεις στήριξης οι οποίες είναι από τις πιο ποιοτικά κατασκευασμένες που έχουμε δει ποτέ και ταυτόχρονα διαθέτουν και αντιολισθητική επένδυση.


Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με δύο φωτογραφίες από το φίλτρο που βρίσκεται στην κάτω πλευρά του κουτιού, ακριβώς κάτω από το σημείο εγκατάστασης του τροφοδοτικού. Η αφαίρεση και η επανατοποθέτησή του είναι εξαιρετικά εύκολη και τοποθετείται με ασφάλεια συρταρωτά.

Φωτογραφίες - Εσωτερικό

Aν και εξωτερικά εντοπίσαμε κάποιες ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, έχουμε σχηματίσει την εντύπωση πως το εσωτερικό θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και έτσι χωρίς να χάσουμε άλλο χρόνο θα περάσουμε στην εξερεύνηση του.


Η αρχή γίνεται αφαιρώντας το καπάκι της οροφής κάτω από το οποίο βρίσκεται το τριπλό ψυγείο του κυκλώματος υδρόψυξης. Αν και λόγω κατασκευής θέλει τον τρόπο του για να αφαιρεθεί, εντούτοις η αφαίρεση είναι αρκετά εύκολη και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη δύναμη.


Πλέον έχουμε πρόσβαση στην πάνω πλευρά του ψυγείου. Από το εργοστάσιο έρχεται με τρεις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες οι οποίοι όμως βρίσκονται από την εσωτερική πλευρά και θα τους δούμε λίγο αργότερα. Εδώ μπορούμε προαιρετικά να εγκαταστήσουμε τρεις ακόμη ανεμιστήρες ώστε να δημιουργήσουμε διάταξη push-pull προσέχοντας ωστόσο να είναι σχετικά λεπτοί ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί εκ νέου το κάλυμμα που αφαιρέσαμε νωρίτερα.


Από εδώ έχουμε επίσης μια μικρή οπτική επαφή με την εσωτερική πλευρά του top panel της πρόσοψης.

Η πρόσοψη του Genome αφαιρείται εξίσου εύκολα ωστόσο δεν μπορεί να αποσπαστεί πλήρως από το κουτί λόγω των αρκετών καλωδίων που υπάρχουν. Όπως βλέπουμε πέρα από το δοχείο του ψυκτικού υγρού, υπάρχει και η δυνατότητα προαιρετικής εγκατάστασης ενός πολύ μεγάλου ανεμιστήρα ενώ λόγω του χώρου που καταλαμβάνουν οι σωλήνες του κυκλώματος ψύξης μάλλον δεν θα υπάρχει δυνατότητα εγκατάστασης συσκευής 5.25 ιντσών ούτε καν εσωτερικά.


Ώρα να περάσουμε στο "πραγματικό" εσωτερικό κουτιού. Αυτό γίνεται με την αφαίρεση του πλαϊνού παραθύρου και πλέον έχουμε πλήρη πρόσβαση στο χώρο όπου σε λίγο θα εγκαταστήσουμε το σύστημα δοκιμών. Το εσωτερικό είναι πλήρως μαύρο ακολουθώντας το χρώμα που υπάρχει και στο εξωτερικό.



Έχοντας αφαιρέσει το πλαϊνό παράθυρο δεν χάνουμε την ευκαιρία να το τοποθετήσουμε και αυτό κάτω από το φακό για μερικά κλικ. Όπως βλέπουμε διαθέτει αρκετά παχύ plexy glass το οποίο ευελπιστούμε να έχει και κάποιες ηχομονωτικές ιδιότητες ενώ στηρίζεται πάνω στο πλαίσιο με μεταλλικά κλιπ τα οποία αν χρειαστεί μπορούν να ανοίξουν για να το αφαιρέσουμε. Πρακτικά βέβαια κάτι τέτοιο δεν θα χρειαστεί μάλλον ποτέ.


Το πρώτο πράγμα στο οποίο εύλογα πέφτει η προσοχή μας είναι το μπλοκ του κυκλώματος το οποίο κρέμεται στη δεξιά πλευρά. Ένα καλώδιο είναι ήδη συνδεδεμένο σε τροφοδοσία και αφορά το led φωτισμό της αντλίας.


To block και η αντλία έχουν το κλασσικό "steam punk" σχεδιασμό που η εταιρεία έχει ακολουθήσει σε όλα τα μοντέλα της σειράς λύσεων υδρόψυξης, Captain. Οι σωλήνες βρίσκονται στο πλάι και έχουν ένα μικρό περιθώριο περιστροφής ενώ το μπλοκ συγκρατείται στο socket με δύο βίδες οι οποίες μάλιστα είναι εφοδιασμένες με ελατήριο ασφαλείας ώστε να αποφύγουμε την πιθανότητα άσκησης υπερβολικής πίεσης στον επεξεργαστή.


Το δεύτερο σημείο το οποίο μας κινεί το ενδιαφέρον, ίσως περισσότερο και από το προεγκατεστημένο μπλοκ που είδαμε παραπάνω είναι η αυτή η γωνία που σχηματίζεται στη δεξιά πλευρά του εσωτερικού και η οποία με μια πρώτη ματιά εκτός του ότι δεν εξυπηρετεί κάποιο προφανή σκοπό καταλαμβάνει και χώρο στον οποίο θα μπορούσε να τοποθετηθεί μια μεγάλη κάρτα γραφικών. Ωστόσο, ευτυχώς, το μεταλλικό τμήμα που φαίνεται στη δεύτερη φωτογραφία φαίνεται πως είναι αφαιρούμενο και έτσι ένα τουλάχιστον μέρος του χώρου που ενδεχομένως λείπει μπορεί να δημιουργηθεί σε δεύτερο χρόνο.


Οι δύο οπές για την όδευση καλωδίων είναι εφοδιασμένες με grommets και είναι τοποθετημένες σε αρκετά βολικά σημεία όπως φαίνεται με μια πρώτη ματιά. Ωστόσο αν υπήρχε και μια ακόμη για ακόμη καλύτερη διαχείριση θα ήταν φυσικά ευπρόσδεκτη.


Όπως ίσως παρατηρήσατε παραπάνω, ακριβώς όπως το Deepcool Dukase, έτσι και στο Genome, το τροφοδοτικό τοποθετείται σε έναν ανεξάρτητο από το υπόλοιπο σύστημα χώρο στο κάτω μέρους του κουτιού. Την ίδια λογική έχουμε δει και σε άλλα κουτιά πρόσφατα, ωστόσο εδώ η εταιρεία έχει δημιουργήσει και κάποιες γρίλιες εξαερισμού, προσθήκη ιδιαίτερα θετική καθώς από κάτω, όπως θα δούμε στη συνέχεια υπάρχει δυνατότητα τοποθέτησης και μηχανικών σκληρών δίσκων 3.5 ιντσών.


Στην εξωτερική πλευρά της λαμαρίνας που ουσιαστικά διαμορφώνει το ειδικό αυτό διαμέρισμα βρίσκουμε διακριτικά χαραγμένο το λογότυπο της εταιρείας.


Όλα τα λαμάκια των θυρών επέκτασης PCI & PCIe είναι αποσπώμενα και συγκρατούνται στις θέσεις τους με μια χειρόβιδα το καθένα. Το ίδιο ισχύει και για τα κατακόρυφα τοποθετημένα που προορίζονται για μεγάλες κάρτες γραφικών σε συνδυασμό με την ειδικά διαμορφωμένη θέση που μπορείτε να δείτε στη δεύτερη φωτογραφία. Ωστόσο το σχετικό εξάρτημα παρότι πολύ χαμηλού κόστους δεν παρέχεται από την εταιρεία μαζί με το κουτί παρά την υψηλή τιμή του κουτιού. Αρνητικό είναι επίσης το γεγονός πως δεν υπάρχει πρόβλεψη για κάρτες γραφικών των οποίων τα καλώδια τροφοδοσίας έρχονται στο πλάι και όχι πίσω με αποτέλεσμα σε μια τέτοια περίπτωση η κάθετη εγκατάσταση να μην είναι εφικτή.


Ξαπλώνοντας το κουτί για να δούμε την οροφή του από την εσωτερική πλευρά βλέπουμε εκεί υπάρχει φυσικά το ψυγείο μαζί με τους 3 προεγκατεστημένους ανεμιστήρες του. Η διαμόρφωσή τους είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και η επιλογή έχει γίνει προφανώς με γνώμονα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα τόσο ως προς την παραγόμενη ροή αέρα αλλά και ως προς το θόρυβο. Αυτό ωστόσο θα το εξετάσουμε και στην πράξη σε λίγο.


Ώρα να δούμε τι κρύβεται πίσω και από το λαμαρίνα της δεξιάς πλευράς. Αφαιρώντας τη βλέπουμε πως δεν υπάρχει κάποιο ηχομονωτικό υλικό, κάτι που μας δημιουργεί μια μικρή ανησυχία για τις δοκιμές που θα ακολουθήσουν δεδομένου πως στο σύστημά μας θα λειτουργούν 4 ανεμιστήρες.


Μια πρώτη γενική εικόνα στη δεξιά πλευρά του κουτιού μας αποκαλύπτει ένα τμήμα του χώρου όπου θα εγκατασταθεί το τροφοδοτικό αλλά και τέσσερις θέσεις για εγκατάσταση SSDs ή σκληρών δίσκων 2.5 ιντσών.


Mια πιο κοντινή ματιά στις θέσεις των SSD. Όπως βλέπουμε συγκρατούνται στις θέσεις τους με μια χειρόβιδα η κάθε μια ενώ πάνω τους υπάρχει χαραγμένο και το όνομα της σειράς στην οποία ανήκει το Genome.


Λίγο πιο αριστερά βρίσκονται μαζεμένα τα διάφορα καλώδια που λίγο αργότερα θα συνδέσουμε στη μητρική του συστήματος δοκιμών.

Η θέση στη οποία τοποθετείται το τροφοδοτικό.


Για όσους χρειάζονται και μηχανικού δίσκους 3.5 ιντσών η Deepcool έχει τοποθετήσει ένα αφαιρούμενο cage λίγο πίσω από τη θέση εγκατάστασης του τροφοδοτικού το οποίο μπορεί να δεχθεί έως και δύο δίσκους.

Εγκατάσταση συστήματος

Αφού πήραμε μια πρώτη γεύση των δυνατοτήτων που έχει στο εσωτερικό του το Genome είναι πλέον ώρα να περάσουμε στην εγκατάσταση του συστήματος δοκιμών η οποία λόγω της προεγκατεστημένης υδρόψυξης θα είναι λίγο διαφορετική από τις άλλες φορές.


Πρώτο μας βήμα η εγκατάσταση των αποστατών πάνω στους οποίους θα στηριχθεί η μητρική μας με τη βοήθεια του παρεχόμενου stand-off socket.


H εγκατάστασης της μητρικής είναι αρκετά εύκολη καθώς το Genome παρότι mid-ΑΤΧ και παρόλο που έχει ήδη εγκατεστημένο ένα τριπλό ψυγείο στο εσωτερικό του, είναι έξυπνα σχεδιασμένο και προσφέρει άνεση και ελευθερία κινήσεων.


Το cut-out στην πίσω πλευρά της μητρικής είναι και αυτό άριστα σχεδιασμένο, τουλάχιστον για αυτού του τύπου τις μητρικές. Η λεπτομέρεια αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς για οποιοδήποτε μελλοντικό χειρισμό αφορά το μπλοκ της υδρόψυξης δεν θα χρειαστεί μάλλον σε καμία περίπτωση η αφαίρεση της μητρικής.

Μια που βρισκόμαστε σε αυτή την πλευρά του κουτιού, θα αφιερώσουμε ακόμη μερικά δευτερόλεπτα ώστε να τοποθετήσουμε στη θέση του και το backplate του συστήματος ψύξης.

Ακολουθεί η εγκατάσταση του επεξεργαστή και η προετοιμασία του socket με την τοποθέτηση των υπολοίπων εξαρτημάτων πάνω στα οποία στα στηριχθεί το μπλοκ. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η εγκατάσταση του επεξεργαστή θα πρέπει να προηγηθεί των υπολοίπων εξαρτημάτων (τουλάχιστον των μακρόστενων μεταλλικών εξαρτημάτων) καθώς εάν αυτά βιδωθούν τότε το socket δεν είναι δυνατό να ανοίξει.

Σειρά παίρνει πλέον η εγκατάσταση του μπλοκ αφού φυσικά έχει προηγηθεί η εφαρμογή της παρεχόμενης θερμοαγώγιμης πάστας. Η διαδικασία, όπως και συνολικότερα η διαδικασία εγκατάστασης του συστήματος ψύξης, είναι ιδιαίτερα εύκολη καθώς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το ευθυγραμμίσουμε και να βιδώσουμε τις δύο βίδες που υπάρχουν εκατέρωθεν της αντλίας.


Περνάμε και πάλι στην πίσω πλευρά όπου τώρα θα αφαιρέσουμε το ένα φατνίο 2.5 ιντσών για να εγκαταστήσουμε πάνω του τον SSD που θα φιλοξενήσει το λειτουργικό του συστήματός μας. Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπετε πως είναι διαμορφωμένη η λαμαρίνα πίσω από κάθε φατνίο έτσι ώστε να είναι ασφαλής η στήριξή του αλλά και εύκολη η τοποθέτησή του.

Ο SSD έτοιμος για το πρώτο boot.


Παραμένουμε στη δεξιά πλευρά και αφαιρούμε το cage που προορίζεται για τους δίσκους 3.5 ιντσών, το οποίο συγκρατείται από δύο χειρόβιδες και έχει παρόμοιο τρόπο τοποθέτησης με τα φατνία των SSD.


Η εγκατάσταση του δίσκου είναι πολύ απλή και το μόνο που χρειάζεται είναι να χρησιμοποιήσουμε 4 από τις παρεχόμενες βίδες. Η Deepcool έχει κάνει μια ιδιαίτερα έξυπνη κίνηση και για την απόσβεση τυχόν παραγόμενων κραδασμών έχει τοποθετήσει επένδυση από λάστιχο στα σημεία επαφής των βιδών με το cage.


Σειρά παίρνει η εγκατάσταση του τροφοδοτικού. Εάν χρησιμοποιήσετε κάποιο modular ή semi-modular μοντέλο τότε η διαδικασία θα απλοποιηθεί σημαντικά ενώ λόγω του εξαιρετικά περιορισμένου χώρου θα πρέπει να φροντίσετε να έχει εγκαταστήσει όλα τα απαραίτητα καλώδια πριν από την τοποθέτησή του καθώς δεν υπάρχει καθόλου χώρος για προσθήκες ή αλλαγές.


Η ογκώδης Radeon HD5970 μπορεί να εγκατασταθεί στο εσωτερικό του Genome και με τον συνηθισμένο τρόπο και όχι απαραίτητα κάθετα λόγω του μεγέθους της. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει να αφαιρέσουμε εκείνο το τμήμα του μεταλλικού πλαισίου-γωνίας που είχαμε δει παραπάνω, κάτι το οποίο απαιτεί πένσα, πολλή δύναμη, ακόμη περισσότερη υπομονή και κυρίως πολύ προσεκτικές κινήσεις για να μην στραβώσουμε το υπόλοιπο πλαίσιο ή προκαλέσουμε κάποια ζημιά.



Mε την εγκατάσταση και την κάρτας γραφικών τα πάντα είναι πλέον έτοιμα για το πρώτο boot του συστήματος ώστε να περάσουμε στη διαδικασία των δοκιμών. Πριν όμως από αυτό δεν θα μπορούσαμε να μην βγάλουμε το κουτί μερικές φωτογραφίες εν ώρα λειτουργίας με ελάχιστο φωτισμό στον περιβάλλοντα χώρο ώστε να σας μεταφέρουμε μια γεύση από το αισθητικό αποτέλεσμα που έχει σχεδιάσει η Deepcool και το οποίο ειδικά αν το δείτε live είναι εξαιρετικό.

Σύστημα δοκιμών και μεθοδολογία μετρήσεων

Το hardware, το οποίο είδαμε και παραπάνω, που τοποθετήσαμε στο Mastercase Pro 5 ήταν το εξής:

Στο σύστημα που εγκαταστήσαμε μετρήσαμε τις θερμοκρασίες του επεξεργαστή σε idle και full load. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν δύο φορές: με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) και υπερχρονισμένο στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Επίσης λάβαμε μετρήσεις θερμοκρασίας και από τον σκληρό δίσκο και τον SSD.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ακριβώς λόγω της ύπαρξης του τριπλού ψυγείου και του κυκλώματος υδρόψυξης δεν χρησιμοποιήσαμε τον Intel Pentium G3258 όπως στις άλλες δοκιμές κουτιών αλλά και τον I7 4770K που χρησιμοποιούμε στις παρουσιάσεις ψυκτρών. Η παράθεση των αποτελεσμάτων θα γίνει πάνω στα διαγράμματα των ψυκτρών που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής ωστόσο αυτό θα γίνει περισσότερο για λόγους αναφοράς.

 

Τα αποτελέσματα δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα (και άλλωστε δεν ειναι αυτός ο σκοπός) καθώς οι μετρήσεις έχουν μεν ληφθεί με τη γνωστή πλέον διαδικασία (CPU temp - Ambient temp = DELTA) ωστόσο εντός του κουτιού υπάρχουν διάφοροι αστάθμητοι παράγοντες όπως για παράδειγμα η κάρτα γραφικών. Το φορτίο της βέβαια ήταν καθ'ολη τη διάρκεια των δοκιμών μηδενικό (ή σχεδόν μηδενικό) ώστε να υπάρχει η μικρότερη δυνατή επίπτωση στα αποτελέσματα της υδρόψυξης.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε το ντεσιμπελόμετρο (sound meter) μας το οποίο στήθηκε σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από το κουτί. Εδώ μετρήσαμε το θόρυβο που παράγεται από τους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες του κουτιού όταν αυτοί δουλεύουν στο 100% των στροφών τους.

Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενες παρουσιάσεις, μετράμε μόνο τους ανεμιστήρες του εκάστοτε κουτιού ώστε να έχουμε ένα αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης μεταξύ των διαφόρων κουτιών που περνούν από τα χέρια μας, καθώς το hardware που εγκαθίσταται σε αυτά είναι φυσικό να ποικίλει ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε χρήστη.

Τα αποτελέσματα όλων των μετρήσεων που πραγματοποιήσαμε φαίνονται στα διαγράμματα που ακολουθούν.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε τόσο ως προς τις θερμοκρασίες του επεξεργαστή όσο και ως προς τον παραγόμενο θόρυβο.

 

Στο τομέα των θερμοκρασιών, οι επιδόσεις του κουτιού σε συνδυασμό με την ενσωματωμένη τριπλή υδρόψυξη κινήθηκαν σε πολύ καλά επίπεδα ειδικά αν λάβουμε υπόψη πως μέσα στο κουτί λειτουργούσε και η εξαιρετικά ζεστή ακόμη και σε idle Radeon HD 5970 ενώ δεν υπήρχε κάποιος ανεμιστήρας εισαγωγής αέρα στη μπροστινή πλευρά. Έτσι, οι υποψήφιοι κάτοχοι μπορούν να είναι ήσυχοι καθώς δεν θα αντιμετωπίσουν απολύτως κανένα πρόβλημα ακόμη και αν φέρουν έναν επεξεργαστή όπως ο i7 4770k στα όρια του, όπως κάναμε εμείς με την δοκιμή στα 4.5GHz / 1.2v.

Στο κομμάτι του θορύβου ωστόσο το κουτί μας κατέκτησε την τελευταία θέση καθώς μπορεί να είναι εφοδιασμένο με τους πιο εξελιγμένους ανεμιστήρες της εταιρείας, ωστόσο το πλήθος τους (4 στο σύνολο) καθιστά την παρουσία τους τουλάχιστον αντιληπτή. Σε χαμηλά φορτία ο παραγόμενος θόρυβος είναι σχετικά χαμηλός και καθόλου ενοχλητικός ενώ εδώ θα πρέπει να διευκρινήσουμε για μια ακόμη φορά πως η παραπάνω μέτρηση αποτελεί το worst case scenario καθώς πραγματοποιήθηκε με όλους τους ανεμιστήρες στο μέγιστο των στροφών τους.
Αν και γενικά πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο και σωστά μελετημένο κουτί δυστυχώς η εταιρεία δεν έχει λάβει κάποια ουσιαστική μέριμνα για τον περιορισμό του θορύβου και έτσι το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αναμενόμενο λόγω και των πολλών ανοικτών σημείων που υπάρχουν στο Genome.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ κλείνει μια ακόμη παρουσίαση από το Insomnia.gr και το Deepcool Genome κατεβαίνει από τον πάγκο δοκιμών έχοντας αφήσει θετικές εντυπώσει παρά τα κάποια σημεία που θα μπορούσαν να υποστούν βελτιώσεις.

Έχοντας συνδυάσει την άριστη ποιότητα κατασκευής με ένα πολύ αποδοτικό κύκλωμα υδρόψυξης αλλά και εξαίσιο ασθητικό αποτέλεσμα τόσο σχεδιαστικό όσο και ως προς το φωτισμό το Genome αποτελεί μια λύση που κατά ένα περίεργο τρόπο δεν απευθύνεται μόνο σε enthusiasts ή overclockers αλλά σε ένα ευρύ φάσμα του κοινού καθώς μπορεί το κόστος απόκτησης να είναι φαινομενικά μεγάλο, ωστόσο μαζί με αυτό έρχεται και ένα εξαιρετικά αποδοτικό σύστημα ψύξης.
Το εσωτερικό αν και διαστάσεων mid-ATX είναι αρκετά ευρύχωρο και προσφέρει αρκετές ευκολίες στη διαχείριση των καλωδίων ενώ εξαιρετικά θετικό είναι γεγονός πως για την εγκατάσταση και απεγκατάσταση των αποθηκευτικών μέσων αλλά και την προσθαφαίρεση των cages δεν απαιτείται παρά ελάχιστος χρόνος για οτιδήποτε και αν χρειαστεί να κάνουμε. Το μόνο ίσως σχεδιαστικό ατόπημα στο εσωτερικό είναι γωνιακή διαμόρφωση πίσω από την πρόσοψη η οποία τελικά δεν εξυπηρετεί κάποιο ιδιαίτερο σκοπό, κάτι που ωστόσο αντισταθμίζεται σε ένα βαθμό από την δυνατότητα για κάθετη τοποθέτηση κάποιας πολύ μεγάλης κάρτας γραφικών (αν παρεχόταν και το σχετικό εξάρτημα θα ήταν φυσικά πολύ καλύτερα).

Κλείνοντας τη σημερινή μας παρουσίαση, θα συνοψίσουμε όπως πάντα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στο Deepcool Genome κατά τη διάρκει των δοκιμών:

Πλεονεκτήματα:

• Άριστη ποιότητα κατασκευής
• Εξαιρετικός φωτισμός τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά
• Πολύ καλές επιδόσεις του κυκλώματος υδρόψυξης
• Η υδρόψυξη δεν χρειάζεται κανενός είδους συντήρηση
• Μεγάλο πλαϊνό παράθυρο
• Ευρύχωρο εσωτερικό
• Υποστήριξη πολύ μεγάλων καρτών γραφικών
• Δυνατότητα για τοποθέτηση κάρτας γραφικών κάθετα
• Δυνατότητα εγκατάστασης μεγάλου ανεμιστήρα στην πρόσοψη.

Μειονεκτήματα

• Ιδιαίτερα θορυβώδες όταν όλοι οι ανεμιστήρες λειτουργούν στο 100%
• Άνευ λόγου διαμόρφωση γωνίας στο εσωτερικό πίσω από την πρόσοψη
• Δεν υπάρχει πρόβλεψη για κάρτες που τροφοδοτούνται από το πλάι στην κάθετη θέση τοποθέτησης
• Δεν υποστηρίζονται οπτικές συσκευές
• Δεν παρέχεται το εξάρτημα (PCI extender) για την κάθετη τοποθέτηση καρτών γραφικών

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Deepcool Genome είναι:

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Η Corsair, είναι γνωστή, λίγο πολύ, σε όλους, μιας και η συγκεκριμένη εταιρεία βρίσκεται στο χώρο των υπολογιστών και σχετικών με αυτούς προϊόντων, από το 1994. Μετά από μια πολύ πετυχημένη πορεία στον τομέα των προϊόντων μνήμης RAM, τα κουτιά υπολογιστών και τα τροφοδοτικά, η συγκεκριμένη εταιρία έχει αρχίσει να επικρατεί και στον τομέα των μηχανικών πληκτρολογίων με μια πολύ μεγάλη γκάμα προϊόντων.

Ένα ακόμη προϊόν της Corsair έφτασε στα χέρια μας και η αξιολόγησή του ξεκινά ευθύς αμέσως. Ο λόγος λοιπόν, γίνεται για το STRAFE RGB Mechanical Gaming Keyboard με Cherry MX Brown διακόπτες. Ένα πληκτρολόγιο για όλους τους τύπους χρηστών αλλά και για τους απανταχού παίκτες παιχνιδιών. Εδώ να τονίσουμε ότι αν διαθέτετε περισσότερα του ενός προϊόντα της Corsair με RGB φωτισμό, μπορείτε να τα προγραμματίσετε μαζί για ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα, αφού «επικοινωνούν» μεταξύ τους μέσω του λογισμικού CUE.

Χαρακτηριστικά, Συσκευασία & Περιεχόμενα

Τα χαρακτηριστικά του STRAFE RGB παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.



Παρόλο που δεν υπάρχει διακόπτης για την αλλαγή του polling rate, σύμφωνα με την Corsair το STRAFE υποστηρίζει διαφορετικούς ρυθμούς polling και διαθέτει επίσης και ένα ειδικό BIOS mode. Υποθέτουμε ότι η αλλαγή στο BIOS mode θα γίνεται αυτόματα, κατά την εκκίνηση του συστήματος.

Τα μηχανικά πληκτρολόγια κατηγοριοποιούνται αναλόγως με το τι είδους διακόπτες (switches) χρησιμοποιούν. Οι Cherry MX διακόπτες είναι Αμερικάνο-Γερμανικής κατασκευής και έχουν ιστορία από το 1967. Κατασκευάζονται από την εταιρεία ZF Electronics GmbH (Cherry Corporation) θυγατρική πλέον, της Γερμανικής ZF Friedrichshafen από το 2008. Παρακάτω, παραθέτουμε χαρακτηριστικά κάποιων Cherry MX διακοπτών που χρησιμοποιούνται ευρέως για την κατασκευή πληκτρολογίων:

Cherry MX Red & Black
Mount Type: original Cherry MX
Feeling (αίσθηση): Linear
Actuation Force (δύναμη ενεργοποίησης): MX Red = 45 cN // MX Black = 60 cN

Cherry MX Blue & Green
Mount Type: original Cherry MX
Feeling (αίσθηση): Clicky
Actuation Force (δύναμη ενεργοποίησης): MX Blue = 50 cN // MX Green = 80 cN

Cherry MX Brown
Mount Type: original Cherry MX
Feeling (αίσθηση): Tactile
Actuation Force (δύναμη ενεργοποίησης): MX Brown = 45 cN



Το συγκεκριμένο STRAFE RGB χρησιμοποιεί τους MX Brown διακόπτες, οι οποίοι αντέχουν έως και 50 εκατομμύρια «κλικς». Είναι non-clicky, δηλαδή δεν παράγουν δυνατά το χαρακτηριστικό ήχο «κλικ» των μηχανικών πληκτρολογίων ενώ είναι περίπου στη μέση, όσον αφορά την απόσταση ενεργοποίησης των πλήκτρων. Από την Corsair το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο προτείνεται για όλων των ειδών τους παίκτες ενώ σε live chatting παιχνίδια, δε θα ενοχλεί τόσο τους συμπαίκτες σας , όσο άλλα πληκτρολόγια. Οι MX Cherry Brown διακόπτες προτιμούνται από τους περισσότερους χρήστες για γενική χρήση (gaming αλλά και καθημερινές καταστάσεις) σε σχέση με άλλου τύπου διακόπτες που προορίζονται κυρίως για ένα τομέα (π.χ. οι κόκκινοι διακόπτες είναι πιο πολύ για gaming καταστάσεις).

Όπως παρατηρείτε από τα χαρακτηριστικά του πιο πάνω πίνακα, το STRAFE RGB υποστηρίζει την anti-ghosting τεχνολογία και πιο συγκεκριμένα επιτρέπει το πάτημα μέχρι και 104 πλήκτρων ταυτόχρονα (Key Rollover). Δηλαδή, μπορεί να αναγνωρίσει κάθε ένα πλήκτρο ξεχωριστά, ακόμη και αν πατήσετε 104 πλήκτρα ταυτόχρονα. Μέσα από κάποια τεστ που πραγματοποιήσαμε παρακάτω, μπορείτε να παρατηρήσετε και οι ίδιοι τα αποτελέσματα. Για να είναι σε θέση βέβαια να πατήσει κάποιος τόσα πολλά πλήκτρα μαζί θα πρέπει να έχει 3-4 ζευγάρια χέρια.

Το πληκτρολόγιο δε διαθέτει ξεχωριστά macro πλήκτρα, αλλά δεδομένου ότι μπορείτε να προγραμματίσετε το κάθε πλήκτρο ξεχωριστά, αυτό σημαίνει ότι έχετε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτείτε μερικά που δε χρησιμοποιείτε και να τα αξιοποιήσετε όπως σας βολεύει. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα καταγραφής μιας μακροεντολής χωρίς τη χρήση του λογισμικού.



Η συσκευασία είναι αρκετά σκληρή, ώστε να προστατεύει επαρκώς το πληκτρολόγιο, ενώ παρέχονται όλα τα χαρακτηριστικά που ενδιαφέρουν έναν αγοραστή, περιμετρικά της συσκευασίας. Στο έμπροσθεν τμήμα υπάρχει μία μεγάλη φωτογραφία του φωτισμένου STRAFE με τα πλήκτρα WASD (FPS) να έχουν αντικατασταθεί από ένα από τα σετ που εμπεριέχονται ως έξτρα, εντός της συσκευασίας.



Βλέπουμε στο επάνω μέρος σε σύντμηση, αρκετά κατανοητά όμως, τα στοιχεία που κυριαρχούν σε αυτό το πληκτρολόγιο. Στα πλαϊνά εμπρός και πίσω υπάρχουν πιο αναλυτικές πληροφορίες όσο αφορά τα χαρακτηριστικά του σε πέντε διαφορετικές γλώσσες.



Στο πίσω μέρος της συσκευασίας έχει τοποθετηθεί η εικόνα του STRAFE, με τα πλήκτρα WASD να έχουν αντικατασταθεί αυτή τη φορά με αυτά για ΜΟΒΑ παιχνίδια.



Όλα τα τμήματα που βλέπουμε στη φωτογραφία επεξηγούνται αναλυτικά και στο δεξί μέρος, τονίζεται ο RGB φωτισμός που έχει τοποθετηθεί, καθώς και ότι οι Cherry MX διακόπτες, είναι κατασκευασμένα στη Γερμανία.


Τα περιεχόμενα του κουτιού περιλαμβάνουν:

• Πληκτρολόγιο STRAFE RGB Mechanical Gaming Keyboard CH-9000094-EU
• Ανταλλακτικά σετ πλήκτρων για FPS & MOBA (keycap sets, keycap puller) καθώς και εργαλείο αφαίρεσης αυτών.
• Βάση Στήριξης καρπού
• Γρήγορος Οδηγός εκκίνησης μονοσέλιδο και Φυλλάδιο Εγγύησης (Quick start guide and Warranty) σε έξι διαφορετικές γλώσσες.

Σε σχέση με άλλα πληκτρολόγια που έχουν πέσει στα χέρια μας, τα περιεχόμενα της συσκευασίας του STRAFE RGB ΜΧ Brown μας εξέπληξαν ευχάριστα. Στα παρελκόμενα περιλαμβάνονται δύο διαφορετικά σετ πλήκτρων. Σε σχέση με τα πλήκτρα που ήδη εξοπλίζουν το πληκτρολόγιο, αυτά εδώ είναι γκρι χρώματος και με τραχιά υφή. Το ένα σετ είναι για πρώτου προσώπου (FPS) παίκτες και το άλλο για πολλαπλών παικτών διαδικτυακά παιχνίδια (MOBA). Ενώ υπάρχει και το αντίστοιχο εργαλείο αφαίρεσης πλήκτρων.


Το πλέον αναγκαίο εξάρτημα για εμάς είναι η βάση στήριξης καρπού, η οποία συμπεριλαμβάνεται στη συσκευασία.

Κάτω από το φακό


Σαν σχέδιο είναι απλό, παρέχοντας τα βασικά πλήκτρα. Κατασκευασμένο από σκληρό πλαστικό, αρκετά βαρύ 1352 gr με διαστάσεις 448 (L) x 170 (W) x 40 (H) mm. Το καλώδιο του STRAFE είναι αρκετά παχύ, καλά προστατευμένο χωρίς να είναι braided, αλλά είναι ταυτόχρονα και δύσκαμπτο.


Στο καλώδιο υπάρχουν δύο υποδοχές (connectors), αλλά στην περίπτωση που διαθέτετε μια ελεύθερη USB 3.0 θύρα δε χρειάζεται να συνδέσετε και το δεύτερο, παρά μόνο την υποδοχή που φέρει το εικονίδιο ενός πληκτρολογίου.



Δίπλα από το καλώδιο υπάρχει μία θύρα USB στην οποία μπορούμε να συνδέσουμε το ποντίκι, αντάπτορα τηλεφώνου, ακουστικά κ.α.



Το ύψος του πληκτρολογίου είναι αρκετό, αλλά πιστεύουμε ότι δε θα αποτελέσει πρόβλημα. Όταν κοιτάτε το πληκτρολόγιο από το πλάι, υπάρχουν δύο λευκές LED λωρίδες οι οποίες φωτίζονται και αυτές.
Επιπλέον, το λογότυπο της Corsair φαίνεται μόνο όταν ενεργοποιήσετε το PC σας και είναι επάνω αριστερά, ενσωματωμένο στο πληκτρολόγιο.



Το όνομα της εταιρίας Corsair, είναι αποτυπωμένο με ανάγλυφα, ασημί χρώματος γράμματα, επάνω στο πληκτρολόγιο και συγκεκριμένα πάνω από το αριθμολόγιο.



Το φινίρισμα του είναι ματ και φαίνεται να αποτρέπει τα δακτυλικά αποτυπώματα.



Το πλήκτρο space bar διαθέτει ειδική υφή, η οποία εκτός από καλύτερη αίσθηση θα αντέξει επίσης αρκετά κατά τη διάρκεια του χρόνου, μετά από αμέτρητα πατήματα από το χρήστη.



Εκτός από τα βασικά πλήκτρα που υπάρχουν, στο επάνω δεξί μέρος εντοπίζουμε τα τέσσερα πλήκτρα πολυμέσων με τα οποία μπορείτε να ελέγξετε όλες τις εφαρμογές αναπαραγωγής οπτικοακουστικού υλικού, τα οποία κατά την Corsair είναι γρήγορης χρήσης (οn the fly). Τα συγκεκριμένα πλήκτρα για να λειτουργήσουν όμως, πρέπει να πατήσουμε ταυτόχρονα το πλήκτρο Fn. Αυτό στην πραγματικότητα δεν τα προσδιορίζει ως "οn the fly" κατά την άποψή μας.



Στο δεξί επάνω μέρος του πληκτρολογίου βλέπουμε τρία LED φώτα (Num Lock, Caps Lock, Scroll Lock) και άλλα δύο πλήκτρα, τα οποία είναι σχεδόν εφαπτόμενα στο πληκτρολόγιο.



Tο πρώτο πλήκτρο από δεξιά είναι για το κλείδωμα του πλήκτρου Windows και το δεύτερο είναι για τη ρύθμιση της φωτεινότητας και των εφέ του πληκτρολογίου.



Στο πίσω και επάνω μέρος του πληκτρολογίου, βλέπουμε τα δύο στηρίγματα-ποδαράκια, τέσσερις λαστιχένιες βάσεις για να μη γλιστράει το πληκτρολόγιο καθώς και μια ετικέτα με τα στοιχεία κατασκευής.




Οι διακόπτες της Cherry θεωρούνται από τους κορυφαίους τόσο σε ποιότητα όσο και σε αίσθηση. Τα μεγάλα σε μήκος πλήκτρα χρησιμοποιούν σταθεροποιητές της Cherry, τους οποίους και θεωρούμε τους καλύτερους μιας και προσφέρουν μια ισορροπημένη αίσθηση.

Στα ενδότερα
Όπως είναι φυσικό από τα κατσαβίδια μας δε γλύτωσε ούτε το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο. Το άνοιγμα του είναι μεσαίας δυσκολίας και αν είστε αρκετά προσεχτικοί δε θα τραυματίσετε το πληκτρολόγιο.


Το πιο δύσκολο της όλης υπόθεσης είναι η επανατοποθέτηση των πλήκτρων. Ειδικά αν πρέπει να καθαριστούν πρώτα επιμελώς, ένα προς ένα.


Μια κοντινή φωτογραφία σε ένα διακόπτη Cherry MX Brown RGB.


Τα μοναδικά πλήκτρα που δεν είναι μηχανικά είναι τα δύο που βρίσκονται στην πάνω δεξιά γωνία, τα οποία ρυθμίζουν την ένταση του φωτισμού και την ενεργοποίηση του κλειδώματος του πλήκτρου των Windows.


Η ποιότητα των κολλήσεων είναι κορυφαία.


Στην πίσω πλευρά της πλακέτας βρίσκουμε αρκετά ενδιαφέροντα ολοκληρωμένα, στα οποία θα αναφερθούμε πιο κάτω.


Εντοπίσαμε τρία Q2321 ολοκληρωμένα στο συγκεκριμένο πληκτρολόγιο. Στα κοινά STRAFE δεν υπάρχουν τα συγκεκριμένα ICs οπότε μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι πρόκειται για ολοκληρωμένα που αναλαμβάνουν τον έλεγχο του RGB φωτισμού των πλήκτρων. To STRAFE RGB με τους MX Silent διακόπτες χρησιμοποιεί τρία Q1305 ολοκληρωμένα, αντί των Q2321.


Η καρδιά του πληκτρολογίου είναι ένας ελεγκτής τύπου LPC11U37F της εταιρίας NXP. Ο συγκεκριμένος ελεγκτής χρησιμοποιεί έναν 32-bit ARM Cortex-M0 επεξεργαστή ο οποίος "τρέχει" σε συχνότητες μέχρι 50 MHz. Επιπρόσθετα ο LPC11U37F μπορεί να διαχειριστεί μια θύρα USB 2.0, μέσω της οποίας το πληκτρολόγιο επικοινωνεί με το σύστημα. Ακριβώς ο ίδιος ελεγκτής χρησιμοποιείται και στα υπόλοιπα μέλη της σειράς STRAFE, με RGB φωτισμό και χωρίς.


Δίπλα ακριβώς από τον κύριο ελεγκτή υπάρχει κρυμμένος, κάτω από μια μαύρη ταινία, ένας διακόπτης πίεσης του οποίου τη λειτουργία δεν τη γνωρίζουμε.


Η πλαστική βάση της πληκτρολογίου διαθέτει τις δύο στήλες φωτισμού των πλαϊνών πλευρών, καθώς και το LED που φωτίζει το σήμα της Corsair, στην πάνω αριστερά γωνία του STRAFE.

Λογισμικό


Η εφαρμογή CUE , αποτελεί το πιο ολοκληρωμένο λογισμικό όσον αφορά τον έλεγχο πληκτρολογίων. Κατατάσσεται εύκολα μεταξύ των πιο ισχυρών εφαρμογών. Το εγχειρίδιο οδηγιών χρήσης που το βρίσκετε μέσα στην CUE (online), είναι υπερβολικά ογκώδη, αλλά όταν θα μπορέσετε μετά από κάνα δίωρο περίπου, να βγάλετε άκρη, θα είστε σε θέση να επιλέξετε προκαθορισμένα μοτίβα φωτισμού, να προσαρμόσετε το δικό σας στυλ φωτισμού, ενώ θα μπορείτε να εγκαταστήσετε μέσα από το διαδίκτυο, επιπλέον είδη φωτισμού για κάθε παιχνίδι που θα παίζετε στο PC σας. Ο οπίσθιος φωτισμός κάθε διακόπτη, ρυθμίζεται μεμονωμένα καθώς και συνολικά.



Τα προκαθορισμένα είδη φωτισμού που θα βρείτε είναι τα εξής: Solid lighting, Gradient, Ripple,Wave. Προσαρμόστε την παλέτα χρωμάτων, την κατεύθυνση, τη διάρκεια την ταχύτητα και τη ροή του κύματος σε ολόκληρο το πληκτρολόγιο, ή απλά τα πλήκτρα που θέλετε. Μπορείτε να δημιουργήσετε, να αποθηκεύσετε και να φορτώσετε αντίστοιχο φωτισμό για τα παιχνίδια σας. Μπορείτε να επιλέξετε φωτισμό όπου τα πλήκτρα ανάβουν καθώς πληκτρολογείτε, ή κλειδιά που αλλάζουν χρώμα Ενώ υπάρχουν και άλλα όπως αντίδραση στην πληκτρολόγηση (typing) ρύθμιση single-κλειδί αντιδραστική πληκτρολόγηση, ή δημιουργία ενός πολύ-κλειδιού με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις.



Εκτός από το φωτισμό, έχουμε αρκετές ρυθμίσεις πλήκτρων, όπως μακροεντολές, των επανακαθορισμό πλήκτρων - κλειδιών (remap), συνδυασμοί πληκτρολόγησης πλήκτρων, καθώς και μια συνδυαστική ενέργεια που θα συμβεί σε συγκεκριμένο χρόνο με χρονομέτρηση (Timer Action).



Αποτελείται από συνδυασμό φωτισμού, μια ενέργεια που θα συμβεί καθορισμένη από εμάς και αναπαραγωγή ήχου. Για παράδειγμα, όταν παίζετε ένα παιχνίδι, μπορείτε να ορίσετε κάθε 20 δεύτερα μετά από ένα ηχητικό σύνθημα ΜΡ3 δικής σας επιλογής, να γίνεται ένας συγκεκριμένος χρωματισμός στο πληκτρολόγιο και να σας ενημερώνει με γραπτό κείμενο να κάνετε μία κίνηση στο παιχνίδι. Οι επιλογές είναι απεριόριστες με το STRAFE RGB και τη CUE να συνεργάζονται ώστε να έχετε πλεονεκτήματα έναντι άλλων παικτών.



Μετρήσεις

Προτού ξεκινήσουμε αυτή την ενότητα ας εξηγήσουμε πρώτα μερικούς από τους όρους που θα συναντήσετε πιο κάτω.

Ghosting: Αναφέρεται σε πιθανό πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί όταν επιλέξετε ορισμένους συνδυασμούς πλήκτρων, τριών ή περισσοτέρων, το οποίο μπορεί να προκαλέσει την ενεργοποίηση ενός επιπλέον που δεν έχετε εσείς επιλέξει/πατήσει (αυτό είναι το πλήκτρο φάντασμα/ghost).

Key Rollover: Αναφέρεται στον αριθμό πλήκτρων των οποίων το ταυτόχρονα πάτημα μπορεί να αναγνωριστεί από το πληκτρολόγιο. Μερικά πληκτρολόγια υποστηρίζουν NKRO (n-key rollover), δηλαδή απεριόριστα ταυτόχρονα πατήματα πλήκτρων, ενώ άλλα MKRO (multi-key rollover) όπου ένας αριθμός μόνο, ταυτόχρονα πατημένων πλήκτρων, υποστηρίζεται.

Actuation Force: Είναι η δύναμη που απαιτείται για το πάτημα και την ενεργοποίηση ενός πλήκτρου. Μετράτε τόσο σε Newton (cN) όσο και σε γραμμάρια πίεσης(gr). Όλα τα αποτελέσματα των μετρήσεων μας θα παρατίθενται σε cN.

Ghosting / Key roll-over test #1

Για την πρώτη μας δοκιμή επισκεφτήκαμε την παρακάτω σελίδα, όπου υπάρχει ένα πρόγραμμα το οποίο και μπορεί να δοκιμάσει την roll-over δυνατότητα του κάθε πληκτρολογίου.



Όπως περιμέναμε δεν υπάρχει το παραμικρό ghosting ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, ανεξαρτήτως του αριθμού πλήκτρων που θα πατηθούν ταυτόχρονα. Ο κύριος ελεγκτής του πληκτρολογίου είναι επαρκώς ισχυρός για να αντιμετωπίσει κάθε κατάσταση.

Ghosting / Key roll-over test #2
Το Aqua's KeyTest γράφτηκε από έναν Κορεάτη και ο πρωτεύον σκοπός του είναι να ελέγχει αν όλα τα πλήκτρα λειτουργούν σωστά. Εκτός από αυτό όμως μπορεί να ελέγξει για ghosting, καθώς και για την υποστήριξη n/m-key rollover.



Κανένα πρόβλημα και σε αυτό το τεστ.

Output Noise
Όλες οι μετρήσεις ήχου πραγματοποιήθηκαν με ένα CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger, το οποίο είχε προηγουμένως ρυθμιστεί (calibrated) με έναν επαγγελματικών προδιαγραφών Bruel & kjaer Type 4231 calibrator. Ο περιβάλλον θόρυβος (ambient) στο εργαστήριο μας κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας ήταν κάτω από 20 dBA και όλες οι μετρήσεις θορύβου έγιναν με το sound meter να βρίσκεται σε απόσταση ενός μέτρου, από την πηγή θορύβου.



Οι καφέ διακόπτες είναι αρκετά πιο ήσυχοι από τους κόκκινους και τους μπλε. Μόνο οι μαύροι διακόπτες παράγουν ακόμη χαμηλότερο θόρυβο, αλλά αυτοί διαθέτουν μια αρκετά πιο βαριά αίσθηση, η οποία προσωπικά μας κουράζει ακόμη και μετά από σύντομα διαστήματα πληκτρολόγησης.

Actuation Force
Για τη μέτρηση της πίεσης/δύναμης που πρέπει να ασκήσουμε στα πλήκτρα για την ενεργοποίηση τους χρησιμοποιήσαμε ένα δυναμόμετρο (force gauge) ακριβείας της εταιρίας Chatillon, πιο συγκεκριμένα το Ametek DFS-002. Η βάση που φιλοξενεί το δυναμόμετρο είναι η Chatillon-Ametek MT-150H.

 

Ηχογράφηση
Για να σας δώσουμε μια ιδέα περί του θορύβου που παράγουν οι διακόπτες του STRAFE RGB, ηχογραφήσαμε ένα typing session με τη βοήθεια ενός Sony PCM-10.



Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης ηχογραφήσαμε κάτω από τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και μερικά άλλα πληκτρολόγια.

 

Χρήση - Καθημερινές εργασίες & Gaming καταστάσεις


Για την καθημερινή μας εργασία, η οποία περιλαμβάνει μεγάλο όγκο πληκτρολόγησης κειμένου, το STRAFE με τους καφέ διακόπτες διαθέτει πολύ καλή αίσθηση για τη συγκεκριμένη δουλειά. Δε κάνουν πολύ φασαρία, έχουν αρκετά μαλακό πάτημα για άνετη εργασία, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν και καλή αίσθηση των πλήκτρων, ώστε να αποφεύγονται τα λάθη, κυρίως σε γρήγορη πληκτρολόγηση. Σίγουρα οι καφέ διακόπτες δε φτάνουν τους μπλε, σε ποιότητα πληκτρολόγησης, αλλά από την άλλη είναι πολύ πιο ήσυχοι.



Όσο αφορά τα παιχνίδια, είτε γρήγορα, πρώτου προσώπου είτε διαδικτυακά πολλαπλών παικτών, το STRAFE φάνηκε να ανταποκρίνεται με άνεση και ταχύτητα, ενώ ο χαρακτηριστικός ήχος του μηχανικού πληκτρολογίου δεν ενόχλησε καθόλου, ακόμη και σε στιγμές έντονου παιχνιδιού.

Aν παίζετε κυρίως RPG (Role Playing Games) ή είστε λάτρεις των εξομοιωτών γενικότερα, τότε σίγουρα θα σας λείψουν τα ανεξάρτητα macro keys, τα οποία στα προϊόντα της Corsair θα βρείτε στα πανάκριβα και τεράστια K95 πληκτρολόγια.

Τελικό Συμπέρασμα



Το μηχανικό πληκτρολόγιο STRAFE RGB, προτείνεται σε όποιον ψάχνει μια αναβάθμιση ή ακόμη και το πρώτο του μηχανικό πληκτρολόγιο. Η τιμή από την επίσημη ιστοσελίδα της Corsair είναι στα $160 ενώ στην Ελλάδα η τιμή είναι ακόμη πιο τσουχτερή στα 170-180€ περίπου. Σίγουρα με μια τόσο τσουχτερή τιμή το συγκεκριμένο προϊόν δεν είναι για πολλούς, αλλά τουλάχιστον η ποιότητα κατασκευής είναι ιδιαίτερα υψηλή και τα παρεχόμενα παρελκόμενα είναι αρκετά σε αριθμό. Δεδομένου ότι δεν αγοράζουμε πληκτρολόγιο συχνά, αν επενδύσετε σε ενα STRAFE RGB το σίγουρο είναι ότι θα μείνει για πάρα πολλά χρόνια στο γραφείο σας μιας και μια τόσο ποιοτική κατασκευή δεν πρόκειται να πάθει κάτι στο πέρασμα του χρόνου (ώστε να κλαίτε τα πολλά λεφτά που δώσατε).

Όσον αφορά το λογισμικό CUE , πρέπει κανείς να αφιερώσει το λιγότερο 2-3 ώρες ώστε να κατανοήσει πλήρως τις ρυθμίσεις αλλά και όλες τις ενέργειες που γίνονται μέσα από αυτό. Από τη στιγμή που θα εξοικειωθείτε με την εφαρμογή όμως, θα διαπιστώσετε ότι είναι η πιο εξελιγμένη του είδους της. Απλά θα πρέπει οι προγραμματιστές που την έφτιαξαν, να παρακολουθήσουν κάποιο σεμινάριο για τη δημιουργία πιο λειτουργικών περιβαλλόντων διεπαφής (interfaces) μιας και η ευχρηστία δεν είναι το δυνατό της σημείο.

To STRAFE RGB (Cherry MX Brown) της Corsair κοστίζει γύρω στα 170€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 23%) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα που εντόπισα είναι τα παρακάτω:

Πλεονεκτήματα

• Cherry MX Brown διακόπτες
• RGB φωτισμός
• Δυνατότητα mapping και φωτισμού σε κάθε πλήκτρο ξεχωριστά
• Ποιοτική κατασκευή
• Δυνατότητες του λογισμικού (CUE)
• Πλήρης υποστήριξη NKRO over USB
• Παρελκόμενα τα οποία περιλαμβάνουν δύο σετ από key caps, εργαλείο αφαίρεσης πλήκτρων και βάση για τον καρπό (wrist rest)
• Ιδανικές διαστάσεις ακόμη και για μικρούς χώρους
• USB θύρα (pass-through)

Μειονεκτήματα

• Τιμή
• Αρκετά δύσκαμπτο καλώδιο (το οποίο δεν είναι αποσπώμενο επίσης)
• Δεν υπάρχουν ανεξάρτητα multimedia (και macro) πλήκτρα
• Έλλειψη πλήκτρων εναλλαγής προφίλ και αποθήκευσης macro εντολών
• Η εφαρμογή CUE απαιτεί αρκετή εξοικείωση

Σύνταξη: erasmia394, crmaris
Επιμέλεια κειμένου: crmaris, Γιάννης Καραγιάννης

Έχουν περάσει περίπου τρία χρόνια από τότε που δοκίμασα το πρώτο NUC, το NUC DC3217IYE. Περιτριγυρισμένος από τέρατα και συνηθισμένος στα ογκώδη και περήφανα desktops, εκείνη την εποχή το NUC έμοιαζε στα μάτια μου, με αρκετή δόση υπερβολής, σαν ένα πακέτο τσιγάρα. Βλέπετε, εκείνη την εποχή δεν είχαν κυκλοφορήσει υπολογιστές σε… stick.

Σήμερα, εντελώς… ξεδιάντροπα έχουμε υπολογιστές ακόμα και σε sticks, όπως είναι για παράδειγμα το Intel Compute Stick ή το Intel NUC Kit NUC6i7KYK οπότε και η σειρά NUC έπαψε με τον καιρό να εντυπωσιάζει, τουλάχιστον από άποψη διαστάσεων. Είχαν κυκλοφορήσει στο μεσοδιάστημα και άλλα Mini PC παρόμοιων διαστάσεων και δυνατοτήτων, οπότε κατά κάποιο τρόπο ξεθώριασε ο ενθουσιασμός.

Παρόλα αυτά, το NUC συνεχίζει στο πέρασμα του χρόνου να διατηρεί την γοητεία του, για διάφορους λόγους. Ίσως επειδή διαθέτει αυτό το “ελκυστικό” λογότυπο, ίσως επειδή το motherboard είναι μικρότερο σε διαστάσεις και από Mini-ITX και συνεχίζει να αποτελεί ένα μικρό κόσμημα (10,16 x 10,16 εκατοστά), είτε επειδή είναι όμορφο, κομψό και ποιοτικό στην κατασκευή ή πολύ απλά, επειδή απλώς το βάζεις στο ρεύμα, το συνδέεις στην οθόνη, του καρφώνεις και ένα πληκτρολόγιο και ένα ποντίκι και δουλεύει. Απλώς, το βάζεις πάνω στο γραφείο και δουλεύει, και καλά μάλιστα.

Είναι εντυπωσιακό από άποψη αποδοτικότητας αν το καλοσκεφτείς. Με αυτό το VESA-compatible μικρό σε διαστάσεις κουτάκι, να επεξεργαστείς μέχρι και video και φωτογραφίες, να παίξεις παιχνίδια (μόνο casually και αν έχεις λίγες απαιτήσεις) και να κάνεις όλες τις δουλειές γραφείου με σχετική άνεση θα έλεγα. Το σερφάρισμα επίσης στο Internet είναι εξαιρετικά ομαλό και στρωτό.

 

Οι δυνατότητες και η επεκτασιμότητα και συνδεσιμότητα σε σχέση με το παρελθόν έχουν βεβαίως αναβαθμιστεί, ωστόσο παρόλο που τώρα είναι διαθέσιμη περισσότερη ισχύς και ταχύτητα και περισσότερη χωρητικότητα, η φιλοσοφία παραμένει παρόμοια.

 

Αγοράζεις το barebone, αγοράζεις ξεχωριστά RAM και ένα ή δύο SSDs, ξεβιδώνεις τέσσερις βίδες με ένα συνηθισμένο σταυροκατσάβιδο (Philips), ανοίγεις το καπάκι, τοποθετείς το ή τα αρθρώματα SODIMM και το ή τα SSDs (στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υποδοχή SATA για σκληρό δίσκο ή SSD 2,5 ιντσών καθώς και υποδοχή για M.2 SSD) και είσαι έτοιμος να προχωρήσεις στην εγκατάσταση λειτουργικού συστήματος.

 

Αν και τα πάντα μοιάζουν να έχουν βελτιωθεί (το φινίρισμα είναι εξαιρετικό και η ποιότητα κατασκευής πολύ καλή), η Intel χρόνια τώρα, φαίνεται πως κάνει τα στραβά μάτια και δεν αλλάζει το ευαίσθητο σε χτυπήματα και γρατσουνιές πλαστικό καπάκι με το γυαλιστερό φινίρισμα τύπου μαύρης λάκας πιάνου.

Μετά από λίγες μέρες χρήσης, και εφόσον μεταφέρετε συχνά το PC, όπως έκανα εγώ από το γραφείο στο καθιστικό (για σύνδεση με την τηλεόραση) η μαύρη γυαλιστερή επιφάνεια, όσο και να την προσέξετε μετά από λίγο καιρό θα μοιάζει σαν να την έχει… περιποιηθεί κάποιος με γυαλόχαρτο. Είναι λίγο ατυχής η επιλογή της Intel κατά την άποψη μου (ακόμα και αν σκουπίσεις την σκόνη με ένα μαλακό πανί, πάλι θα προξενήσεις μικρές γρατσουνιές άθελα σου, οι οποίες θα διακρίνονται όταν πέφτει πάνω του το φως υπό γωνία) και αν είσαι λίγο… ευαίσθητος με τέτοια πράγματα, δεν θα ήταν κακή ιδέα να προμηθευόσουν ένα δεύτερο καπάκι για κάθε ενδεχόμενο (έχω την εντύπωση ότι πωλούνται ξεχωριστά και σε διάφορα χρώματα και σχέδια).

 

Κατά τα άλλα, η κατασκευή είναι άψογη, και ποιοτικά και από άποψη αισθητικής. Θα μπορούσε να είναι και λεπτότερο κατά την άποψη μου, επειδή υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, ωστόσο ακόμα και έτσι, αυτό το μεταλλικό ως επί το πλείστον κουτάκι είναι εντυπωσιακό για να το έχεις στο γραφείο σου ή δίπλα στην τηλεόραση. Μπορείς βεβαίως να το κρύψεις (είναι VESA-compatible και επομένως μπορείς να το “βιδώσεις” στην πλάτη της συμβατής οθόνης ή τηλεόρασης σου για να μην φαίνεται) αν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα χώρου στο γραφείο, ωστόσο προσωπικά ήθελα να το… βλέπω δίπλα στην οθόνη.

 

Χαρακτηριστικά και συνδεσιμότητα

Το Intel NUC Kit NUC6i3SYH βασίζεται σε ένα ιδιαίτερα μικρού μεγέθους mainboard με διαστάσεις 10,16 x 10,16 εκατοστά και στον διπύρηνο και με HyperThreading 6ης γενιάς επεξεργαστή Skylake-U με την επίσημη ονομασία Intel Core i3-6100U. Ο επεξεργαστής βρίσκεται σε συσκευασία Socket 1168 BGA και κατασκευάζεται στα 14nm ενώ επιδεικνύει συχνότητα λειτουργίας 2,3GHz και ενσωματώνει μεταξύ άλλων και το υποσύστημα γραφικών Intel HD Graphics 520.

Στο mainboard εντοπίζεται η κάρτα Intel Wireless-AC 8260 M.2 (διαθέτει ασύρματες κεραίες και είναι soldered-down στο mainboard), η οποία προσφέρει WiFi 802.11ac, Bluetooth 4.1 και Wireless Display 6.0.

 

Επίσης υπάρχει Intel Gigabit Ethernet υποδοχή (10/100/1000, RJ-45) αλλά και έξι υποδοχές USB συνολικά (δύο USB 2.0 μέσω header, δύο USB 3.0 στο back panel και δύο USB 3.0 στο front panel με την μία από αυτές να είναι charging capable. Επίσης στο front panel υπάρχει infrared sensor.

 

Headers υπάρχουν επίσης και για NFC και AUX_PWR ενώ προσφέρεται ήχος έως και 7.1 καναλιών surround μέσω HDMI και Mini DisplayPort αν και υπάρχει και υποδοχή 3.3 χιλιοστών για headphones/ microphone στο front panel. Στα πλάγια του Intel NUC Kit NUC6i3SYH υπάρχει επίσης SDXC slot με υποστήριξη UHS-I. Κοντά βρίσκεται και η υποδοχή SATA3 (για 2,5 ιντσών σκληρούς δίσκους ή solid state drives με πάχος έως 9,5 χιλιοστών) ενώ παρέχεται και υποστήριξη για M.2 SSD card (22x42 ή 22x80).

 

Η Intel στην χώρα μας, πριν αποστείλει το σχετικό δείγμα για την δοκιμή, είχε φροντίσει να εγκαταστήσει ένα άρθρωμα μνήμης σε μία από τις δύο υποδοχές SO-DIMM που προσφέρονται (Kingston 4GB DDR4-2133) καθώς και ένα SSD 2,5” επίσης της εταιρείας (Intel SSDSA2CW300G3).

 

Αυτό σημαίνει ότι οι μετρήσεις επιδόσεων που πραγματοποιήθηκαν, αντικατοπτρίζουν την απόδοση του συστήματος με το συγκεκριμένο hardware και επομένως θα διαφέρουν από τις επιδόσεις του υπολογιστή με άλλα υποσυστήματα (όπως π.χ με RAM μεγέθους 16GB ή 32GB ή με M.2 SSD card υψηλών επιδόσεων).

Να αναφέρω επίσης, ότι η μη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων Dual Channel από τον ελεγκτή μνήμης, εξαιτίας της ύπαρξης ενός μοναδικού memory module στο δείγμα, είχε επιπτώσεις στην συνολική απόδοση.

 

 

Αν και δεν ήρθα σε επαφή με τον επεξεργαστή και το ενεργό σύστημα ψύξης (μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ενδεχομένως μπορεί να έκανα ζημιά στο δείγμα της Intel αν επιχειρούσα να προσεγγίσω το motherboard από την άλλη μεριά), το Intel NUC Kit NUC6i3SYH αποδείχτηκε αθόρυβο, σε βαθμό μάλιστα να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να καταλάβω ότι λειτουργεί χωρίς να αγγίξω την συσκευή και χωρίς την ενδεικτική λυχνία στο front panel.

 

Το wall-mount τροφοδοτικό 19V, 65W δεν είναι ιδιαίτερα ογκώδες, και μπορείτε να το κρύψετε πίσω από την οθόνη ή κάτω από το γραφείο σας. Στην συσκευασία υπάρχουν διάφοροι επίσης AC plug adapters, ένα VESA mount bracket μαζί με βίδες και το εγχειρίδιο χρήσης μαζί με κάποιες οδηγίες ασφαλείας.

 

Το δείγμα που απέστειλε η Intel, όπως ανέφερα, ήταν πλήρως λειτουργικό, με την έννοια ότι είχε εγκατεστημένο ένα άρθρωμα μνήμης καθώς και SSD 2.5”. Επίσης είχε εγκατεστημένο το λειτουργικό σύστημα Windows 10 Pro.

 

Επεκτασιμότητα

Όπως είναι κατανοητό, ο επεξεργαστής –και επομένως και το υποσύστημα γραφικών που ενσωματώνει, η iGPU δηλαδή- δεν μπορούν να αναβαθμιστούν.

Η κεντρική μνήμη του συστήματος παρόλα αυτά ή τα μέσα της περιφερειακής μνήμης μπορούν να αναβαθμιστούν, και μάλιστα με αρκετά οφέλη από άποψη απόδοσης. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα εγκατάστασης πολύ μεγαλύτερης ποσότητας μνήμης (έως και 2 x 16GB DDR4-2133MHz 1,2V) αλλά και ενός ή δύο μεγαλύτερων σε χωρητικότητα και ταχύτερων solid state drives, που αναμφισβήτητα θα μπορούσαν να προσφέρουν μία ακόμα ταχύτερη και περισσότερο παραγωγική εμπειρία χρήσης.

Να αναφέρω σε αυτό το σημείο, ότι έχουν παρατηρηθεί προβλήματα ασυμβατότητα του Intel NUC Kit με διάφορα αρθρώματα μνήμης, οπότε πριν αγοράσετε μνήμη, καλό θα ήταν να ελέγξετε την συμβατότητα (http://www.intel.com.../000016245.html και http://www.cmtlabs.c...&oSubmit=Search ).

Επιδόσεις και εμπειρία χρήσης

Η γενικότερη εμπειρία χρήσης, με τα Windows 10 στην πλέον σύγχρονη έκδοση, ήταν πολύ καλή θα έλεγα, και στις εφαρμογές γραφείου και Internet, και στην αναπαραγωγή video υψηλής ανάλυσης (1440p για παράδειγμα). Ο υποψιασμένος χρήστης, γνωρίζει ότι με την επιλογή του συγκεκριμένου υπολογιστή, που υπολείπεται διακριτής κάρτας γραφικών, το gaming με σύγχρονα τρισδιάστατα παιχνίδια είναι… μακρινό όνειρο, ωστόσο το casual gaming με παιχνίδια χαμηλών απαιτήσεων ή παλαιότερα παιχνίδια δεν είναι και απαγορευτικό (π.χ μπορείτε να παίξετε το Dirt3 στα 1080p με χαμηλή ποιότητα γραφικών με μέσο όρο περίπου 25-28fps αν και κάποιες φορές παρατήρησα drops στα 22-23fps) , οπότε σε περίπτωση που θελήσει να σκοτώσει την ώρα του ή να διασκεδάσει, το Intel NUC αποδεικνύεται κατά κάποιο τρόπο επαρκές.

Πάντως, το gaming λογικά πρέπει να ήταν το τελευταίο πράγμα που απασχολούσε την Intel όταν κατασκεύαζε το συγκεκριμένο Mini PC. Αυτό είναι ένα οικονομικό, μικρό και κομψό PC ιδανικό για home entertainment (ως HTPC), για πλοήγηση στο Internet, για εφαρμογές γραφείου και παραγωγικότητας ή ακόμα και για εμπορική χρήση (σε καταστήματα κ.λπ).

Αν το αγόραζα, για αυτές τις δουλειές θα το αγόραζα, και το τελευταίο πράγμα που θα είχα στο μυαλό μου θα ήταν το gaming. Βεβαίως, το συγκεκριμένο μοντέλο (Intel NUC Kit NUC6i3SYH) είναι και από τα πιο οικονομικά. Προσωπικά, αν εξέταζα την αγορά ενός τέτοιου συστήματος, και ο οικονομικός παράγοντας έπαιζε δευτερεύοντα ρόλο (πράγμα απίθανο σήμερα), μάλλον θα πήγαινα προς την μεριά των μοντέλων με Core i5 και Core i7 με τα γραφικά Iris.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το Intel NUC Kit NUC6i3SYH είναι ένα αρκετά εντυπωσιακό μηχανάκι και τα πήγε περίφημα με όλες τις εργασίες που κάνω καθημερινά (επεξεργασία φωτογραφιών στο Photoshop, πλοήγηση στο Internet και content management, επεξεργασία εγγράφων στο Word, επεξεργασία φύλλων Excel κ.ά) ενώ επιπλέον είναι αθόρυβο, κάτι πολύ σημαντικό σε φάσεις της ημέρας με το άγχος εξαιτίας των απάνθρωπων (φυσικά) απαιτήσεων του Hal9000. Για το είδος της συσκευής λοιπόν, αλλά και το είδος των εργασιών δεν υπάρχουν παράπονα. Αν και το δοκίμασα σε οθόνη 1080p, η iGPU τύπου Intel HD Graphics 520 μπορεί άνετα να τα βγάλει με μία οθόνη ανάλυσης 4K ή με Dual Monitor setups.

Το power management επίσης λειτουργούσε εξαιρετικά και περισσότερο ομαλά από ένα desktop PC που χρησιμοποιώ καθημερινά. Το μικρό PC της Intel “έπεφτε” για ύπνο και “ξυπνούσε” ομαλότατα, γρήγορα και διακριτικά και χωρίς περίεργους θορύβους (όπως π.χ από την διακριτή κάρτα γραφικών που έχω σε ένα desktop που χρησιμοποιώ).

Παρακάτω μπορείτε να δείτε την επίδοση του Intel NUC Kit NUC6i3SYH στο PC Benchmark που κατεβάσαμε από το Windows Store.

 

Παρακάτω μπορείτε να δείτε τις επιδόσεις του Intel NUC Kit NUC6i3SYH στο δημοφιλές benchmark 3D Mark, στα Ice Storm, Sky Diver, Fire Strike και Fire Strike Extreme (default settings, η οθόνη που χρησιμοποιήσαμε υποστηρίζει ανάλυση Full HD, 1080 x 1920 pixels).

 

Παρακάτω μπορείτε να δείτε τις επιδόσεις του Intel NUC Kit NUC6i3SYH στην γνωστή και δημοφιλής σουίτα benchmarking, PC Mark στα Home Accelerated και Work Accelerated.

 

Συμπεράσματα

Εφόσον υπάρχει πρόβλημα χώρου στο γραφείο στην δουλειά ή στο σπίτι και εφόσον ψάχνετε έναν μικρό και σχετικά οικονομικό desktop υπολογιστή για εφαρμογές γραφείου που θα κρύψετε πίσω από την οθόνη σας ή πίσω από την τηλεόραση (είναι VESA compatible) και που μπορεί να αναλάβει και χρέη HTPC, το Intel NUC είναι μία πρόταση που αξίζει να λάβετε υπόψη σας.

Αν επίσης θέλετε να αποκτήσετε έναν υπολογιστή, που αφού τον εξοπλίσετε με μνήμη και κάποιο SSD/ HDD, θα δουλέψει αβίαστα και χωρίς να… ιδρώσετε (χωρίς να σας απασχολεί η εγκατάσταση πολλών διαφορετικών υποσυστημάτων, οι ανεμιστήρες ή το cable management κ.ά) τότε ένα Intel NUC Kit αποτελεί μία εξαιρετική επιλογή που μπορεί να αντικαταστήσει το desktop PC σας. Το μηχάνημα, δουλεύει “με την μία” και κάνει αυτό που υπόσχεται: είναι σούπερ αποδοτικό, οικονομικό, αθόρυβο και μπορεί να τα βγάλει πέρα με εφαρμογές γραφείου και Internet για να είστε παραγωγικοί. Επίσης, μπορεί να αποτελέσει ένα αρκετά καλό HTPC που θα τοποθετήσετε κοντά στην τηλεόραση.

Προσπάθησα να βρω κάποιους ουσιαστικούς λόγους για να μην προτείνω το συγκεκριμένο προϊόν, αλλά τηρουμένων των αναλογιών αποδείχτηκε κάτι αρκετά δύσκολο (όπως ανέφερα, δεν προορίζεται για gaming ή για VR και δεν κατασκευάστηκε για κάτι τέτοιο). Οι ιδιαίτερα περιορισμένες ή ανύπαρκτες δυνατότητες αναβάθμισης είναι ένας λόγος, ωστόσο το συγκεκριμένο προϊόν έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με ένα laptop παρά με ένα desktop PC και έτσι είναι μάλλον άδικο να κριθεί αυστηρά σε αυτόν τον τομέα.

Δεν περιλαμβάνει πάντως λειτουργικό σύστημα (κάτι που ενδεχομένως να είναι αρνητικό για τους περισσότερους) και έτσι θα πρέπει να το εγκαταστήσετε εσείς, αφού αγοράσετε κάποια retail έκδοση (μπορείτε βεβαίως να προχωρήσετε στην εγκατάσταση της έκδοσης των Windows που διέθετε ο παλιός σας υπολογιστής, και αν είναι Windows 7 ή νεότερη αμφιβάλλω ότι θα συναντήσετε το παραμικρό ζήτημα). Βεβαίως υπάρχει πάντα η επιλογή του Linux, ωστόσο αν θέλετε Windows, μπορείτε να προχωρήσετε και με το Windows 10 Insider Program.

Μου άρεσε το Intel NUC Kit NUC6i3SYH και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον επιθυμεί ένα οικονομικό, απλό αλλά και ισχυρό, υψηλής ποιότητας κατασκευής Mini-PC για να αντικαταστήσει τον παλιό μαγνήτη σκόνης που έχει στο πάτωμα δίπλα από το γραφείου του. Στα €300-€350 είναι μία αρκετά καλή επιλογή, αρκεί οι απαιτήσεις να είναι και ανάλογες.

 

Μας άρεσε

• Μικρό μέγεθος
• Υψηλής ποιότητας αλουμινένια κατασκευή
• Συνδεσιμότητα/ Δικτύωση
• Αθόρυβο
• Χαμηλής κατανάλωσης
• VESA-compatible

Δεν μας άρεσε

• “Αναβαθμισιμότητα”
• Καπάκι με γυαλιστερό φινίρισμα μαύρης λάκας που γρατσουνίζεται εύκολα

 

H SIlverstone είναι μια γνωστή σε όλους μας εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται σε ένα ευρύ φάσμα της αγοράς καθώς διαθέτει προϊόντα ψύξης, αξεσουάρ, κουτιά υπολογιστών, τροφοδοτικά και διάφορα άλλα.
Κατά καιρούς έχουν περάσει από τον πάγκο δοκιμών μας αρκετά από τα προϊόντα και σήμερα ένα ακόμη πρόκειται να ανέβει για δοκιμές.

 

 

Πρόκειται για μια μικρών διαστάσεων ψύκτρα που έφτασε πρόσφατα στο εργαστήριό μας η οποία έχει την ονομασία Argon AR08 και με την οποία η εταιρεία σκοπεύει τα ταράξει τα νερά της συγκεκριμένης κατηγορίας.
Σύμφωνα με την Silverstone, η εν λόγω ψύκτρα παρά τις ιδιαίτερα μικρές της διαστάσεις μπορεί να προσφέρει καλύτερες επιδόσεις από άλλα μοντέλα του ανταγωνισμού ενώ ταυτόχρονα θα έχει και ένα σημαντικά χαμηλότερο κόστος απόκτησης.

 

Πάμε λοιπόν να δούμε τι ακριβώς έχει ετοιμάσει αυτή τη φορά η Silverstone, μέσα από τις ενότητες της παρουσίασης που ακολουθεί η οποία όπως πάντα θα ξεκινήσει με μια σύντομη επισκόπηση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

 

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία & παρελκόμενα

 

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα σημαντικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά της ψύκτρας που θα μας απασχολήσει στο πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής :

 

Ακολουθούν δύο συγκριτικά διαγράμματα ώστε να δούμε που ακριβώς τοποθετείται η AR08 σε σχέση με τον ανταγωνισμό τόσο ως προς το κόστος απόκτησης όσο και ως προς το υποστηριζόμενο TDP.
Η προτεινόμενη από τη Silverstone τιμή λιανικής για τη συγκεκριμένη ψύκτρα έχει οριστεί στα 30.6€ γεγονός που την καθιστά τη φθηνότερη από όλες όσες έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Προς το παρόν ωστόσο δεν είναι διαθέσιμη στην ελληνική αγορά αν και σύμφωνα με την ενημέρωση που είχαμε από την εταιρεία γίνονται προσπάθειες ώστε να ξεκινήσει και εδώ η κυκλοφορία της στο σχετικά άμεσο μέλλον.

 

 

H Silverstone AR08 έρχεται σε μια αρκετά μικρή συσκευασία πάνω στην οποία κυριαρχεί το μπλε ανοιχτό χρώμα. Πάνω της υπάρχουν διάφορες αρκετά λεπτομερείς φωτογραφίες της ψύκτρας, ένας μικρός πίνακας με τεχνικά χαρακτηριστικά, ένα διάγραμμα με τις διαστάσεις της, καθώς και μια σύντομη περιγραφή σε διάφορες γλώσσες απούσης όμως της ελληνικής.

 

Μια πρώτη ματιά στο εσωτερικό έχοντας μόλις ανοίξει τη συσκευασία.

 

Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με μερικές φωτογραφίες από τα παρελκόμενα της ψύκτρας. Αυτά αποτελούνται από ένα μικρό εγχειρίδιο οδηγιών, τα retention kits για AMD και Intel επεξεργαστές καθώς και διάφορες βίδες τις οποίες θα χρησιμοποιήσουμε ανάλογα με την πλατφόρμα στην οποία σκοπεύουμε να πραγματοποιήσουμε την εγκατάσταση.

 

Φωτογραφίες

 

Πριν περάσουμε στο στάδιο των δοκιμών δεν θα μπορούσαμε να μην τοποθετήσουμε την ψύκτρα για λίγο κάτω από το φωτογραφικό φακό.

 

Ξεκινάμε με δύο γενικές φωτογραφίες της Silverstone AR08 από την μικρή και τη μεγάλη πλευρά της στις οποίες εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε τις αρκετά μαζεμένες διαστάσεις της.

 

Παρά τις μικρές διαστάσεις της, η Silverstone έχει δώσει ιδιαίτερα έμφαση στο σχεδιασμό των φύλλων αλουμινίου με σκοπό φυσικά την όσο το δυνατόν ταχύτερη απαγωγή της εκλυόμενης θερμότητας από τον επεξεργαστή.

 

Στην μικρή πλευρά, η διαμόρφωση του φινιρίσματος είναι εμφανώς πιο λιτή και υπάρχουν μόνο δύο αυλακώσεις οι οποίες προορίζονται για τη στήριξη του συνοδευτικού ανεμιστήρα λίγο αργότερα.

 

Στον fin της κορυφής η εταιρεία έχει δημιουργήσει ένα απλό μοτίβο και παράλληλα εκεί βρίσκονται οι απολήξεις των τριών heatpipes.

 

Κατεβαίνουμε λίγο για να πάρουμε μια πρώτη εικόνα των heatpipes αλλά και να δούμε πώς ακριβώς είναι διαμορφωμένη η εσωτερική πλευρά της βάσης.

 

Τα heatpipes καταλήγουν στην βάση και έρχονται σε απευθείας επαφή με τον επεξεργαστή. Παράλληλα η βάση προστατεύεται από ένα αυτοκόλλητο το οποίο έχει πάνω την, μάλλον αυτονόητη, επισήμανση πως πρέπει να αφαιρεθεί πριν την εγκατάσταση στο σύστημα.

 

Από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες έχοντας πλέον αφαιρέσει το προστατευτικό αυτοκόλλητο που είδαμε παραπάνω.

 

O συνοδευτικός ανεμιστήρας έχει αναμενόμενα μικρές διαστάσεις. Το πλαίσιό του κινείται στο ίδιο χρωματικό μοτίβο με αυτό της συσκευασίας της ψύκτρας ενώ τα πτερύγιά του είναι λευκά και δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη διαμόρφωση. Ωστόσο βλέπουμε πως παρά το μικρό του μέγεθος διαθέτει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό πτερυγίων προφανώς για τη μεγιστοποίηση της ροής αέρα στα fins της ψύκτρας.

 

Mια κοντινή ματιά στο καλώδιο τροφοδοσίας του ανεμιστήρα.

 

Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με ορισμένες φωτογραφίες της ψύκτρας έχοντας τοποθετήσει πάνω της και τον συνοδευτικό ανεμιστήρα. Η εγκατάστασή του πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τα 4 μεταλλικά ελάσματα που υπάρχουν στα παρελκόμενα και δεν απαιτούνται περισσότερα από 2-3 λεπτά.

 

Σύστημα δοκιμών, μεθοδολογία μετρήσεων και monitoring software

 

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

 

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.

 

Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

 

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

 

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγουν οι ανεμιστήρες θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

 

Αποτελέσματα μετρήσεων

 

Στα διαγράμματα που ακολουθούν παρατίθενται τα αποτελέσματα όλων των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με την παραπάνω μεθοδολογία:

 

Όπως βλέπουμε παρά το μικρό μέγεθος τόσο της ψύκτρας όσο και του ανεμιστήρα, η Argon AR08 κατάφερε να σταθεί επάξια απέναντι στον σημαντικά ακριβότερο ανταγωνισμό, δηλαδή τις αντίστοιχες ψύκτρες της φημισμένης και πασίγνωστης Noctua και να πετύχει τελικά και ακόμη καλύτερα αποτελέσματα με εξαίρεση την εξαιρετικά απαιτητική τελευταία δοκιμή όπου (όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο) δεν κατάφερε να ανταποκριθεί, όπως και πολλές άλλες.

 

Στο κομμάτι του θορύβου όπως επίσης ήταν αναμενόμενο ο ανεμιστήρας έκανε τουλάχιστον αισθητή την παρουσία του ωστόσο αν τον αφήσετε να λειτουργήσει στο αυτόματο, ή τουλάχιστον κάτω από το 70% τότε είναι βέβαιο πως δεν θα σας ανησυχήσει. Επίσης, παρά τις αρκετά υψηλές του στροφές αλλά και το γεγονός ότι δεν παρεμβάλλεται κάποιο αντικραδασμικό υλικό θα πρέπει να σημειώσουμε πως με ικανοποίηση διαπιστώσαμε την έλλειψη οποιουδήποτε συντονισμού ή παρόμοιων φαινομένων.

 

Επίλογος - Συμπεράσματα

 

Κάπου εδώ φτάνει στο τέλος της μια ακόμη παρουσίαση από το Insomnia.gr και η Silverstone Argon AR08 κατεβαίνει από τον πάγκο δοκιμών έχοντας καταφέρει να κάνει τελικά την έκπληξη και να επιβεβαιώσει πρακτικά τους ισχυρισμούς της εταιρεία για τις δυνατότητές της.
Με επιδόσεις καλύτερες από αυτές ακριβότερων μοντέλων σε όλο το εύρος δοκιμών o μόνος τομέας στον οποίο εντοπίσαμε μια μικρή υστέρηση έναντι των αντίστοιχων μοντέλων της Noctua ήταν τα ελαφρώς αυξημένα επίπεδα θορύβου που όμως δεν θα απασχολήσουν το χρήστη παρά μόνο τις ελάχιστες φορές που θα χρειαστεί να δουλέψει τον ανεμιστήρα στο 100% των στροφών του.

 

Με αρκετά εύκολη εγκατάσταση θετική εντύπωση μας έκανε ακόμη το γεγονός πως παρά το ιδιαίτερα χαμηλό κόστος (υπενθυμίζουμε πως είναι η φθηνότερη που έχουμε δοκιμάσει ποτέ) η εταιρεία έχει συμπεριλάβει στη συσκευασία και ένα δεύτερο σετ μεταλλικών ελασμάτων έτσι ώστε εάν ο χρήστης στο επιθυμεί να μπορέσει να εγκαταστήσει μελλοντικά και δεύτερο ανεμιστήρα. Τέλος παρόλο που δεν ενδείκνυται για χρήση σε υπερχρονισμένους επεξεργαστές κατάφερε να ανταπεξέλθει αξιοπρεπώς στην μια εκ των δύο δοκιμών oc αν και θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ πως η παρατεταμένη χρήση ανάλογα πάντα και με τις συνθήκες του χώρου εργασίας θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μη-ασφαλείς καταστάσεις για το εκάστοτε σύστημα.

 

Κλείνοντας λοιπόν τη σημερινή μας παρουσίαση, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στην Silverstone Argon AR08 η προτεινόμενη τιμή της οποίας είναι όπως έχουμε προαναφέρει 30€.

 

Πλεονεκτήματα:

• Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής δεδομένου και του κόστους απόκτησης
• Εξαιρετικά προσιτή τιμή
• Καλύτερες επιδόσεις από τα άλλα μοντέλα της κατηγορίας
• Πολύ καλό value for money δεδομένου του low profile προσανατολισμού της
• Δυνατότητα τοποθέτησης και δεύτερου ανεμιστήρα
• Τα heatpipes έρχονται σε άμεση επαφή με τον επεξεργαστή.

Μειονεκτήματα:

• Αρκετά θορυβώδης ανεμιστήρας στο 100% των στροφών
• Το καλώδιο του ανεμιστήρα θα μπορούσε να είναι sleeved για ακόμη καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η Silverstone Argon AR08 είναι:

 

 

Σύνταξη παρουσίασης: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννής Καραγιάννης, crmaris

Η Arctic είναι μια αρκετά δημοφιλής εταιρεία η οποία διαθέτει μια ευρεία γκάμα προϊόντων που περιλαμβάνει λύσεις ψύξης, περιφερειακά αλλά και gadgets διαφόρων ειδών. Πολλά από αυτά έχουν περάσει κατά καιρούς από το εργαστήριό μας για δοκιμές και σήμερα ένα ακόμη, από την γκάμα λύσεων υδρόψυξης είναι εδώ για να δοκιμαστεί και να αξιολογηθεί.

Πρόκειται για την υδρόψυξη Arctic Liquid Freezer 240 η οποία έρχεται από την εταιρεία με τις καλύτερες περγαμηνές τόσο ως προς τις επιδόσεις που μπορεί να επιτύχει σύμφωνα με την εταιρεία όσο και ως προς το κόστος που απαιτείται για την απόκτησή της. Το εν λόγω κλειστό κύκλωμα υδρόψυξης συνοδεύεται όχι από έναν ή δύο, αλλά από τέσσερις ανεμιστήρες κάτι το οποίο μας προκαλεί φυσικά έντονο ενδιαφέρον καθώς πέραν όλων των άλλων η εταιρεία ισχυρίζεται πως ο παραγόμενος θόρυβος είναι σημαντικά χαμηλότερος από τον αναμενόμενο.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι ακριβώς μπορεί να πετύχει η Liquid Freezer 240 μέσα από τις ενότητες της παρουσίασης που ακολουθεί, η οποία όπως πάντα θα ξεκινήσει με μια σύντομη επισκόπηση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υπό δοκιμή προϊόντος.

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία & παρελκόμενα

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της υδρόψυξης που θα μας απασχολήσει στο πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής:

Ακολουθούν δύο συγκριτικά διαγράμματα όπου βλέπουμε που ακριβώς τοποθετείται η Liquid Freezer 240 σε σχέση με τα άλλα μοντέλα που έχουμε δει κατά καιρούς τόσο ως προς το υποστηριζόμενο TDP όσο και ως προς το κόστος απόκτησης.

Η Arctic Liquid Freezer 240 έρχεται σε μια σχετικά μικρού μεγέθους συσκευασία στην οποία κυριαρχεί το λευκό και το μπλε χρώμα. Πάνω της υπάρχουν ορισμένες ιδιαίτερα κατατοπιστικές φωτογραφίες του μοντέλου, σχεδιαγράμματα που επεξηγούν τον τρόπο λειτουργίας, αλλά και ένας συνοπτικός και ταυτόχρονα ιδιαίτερα χρήσιμος πίνακας τεχνικών χαρακτηριστικών.


Ανοίγοντας τη συσκευασία βρίσκουμε τόσο την υδρόψυξη όσο και τα παρελκόμενα της προσεκτικά τοποθετημένα μέσα σε προστατευτικά σακουλάκια.


Κλείνουμε την παρούσα ενότητα με δύο φωτογραφίες από τα παρελκόμενα της ψύκτρας. Αυτά αποτελούνται από ένα εγχειρίδιο οδηγιών, τα retention kits για τα διάφορα sockets, βίδες και μια μικρή ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας. Η εγκατάσταση, αν υποθέσουμε ότι θα είναι παρόμοια με αυτή της Liquid Freezer 120 που είχαμε δοκιμάσει πρόσφατα, προμηνύεται σχετικά εύκολη, ωστόσο αυτό είναι κάτι που θα το διαπιστώσουμε στην πράξη.

Φωτογραφίες

Πριν περάσουμε στη διαδικασία των δοκιμών θα τοποθετήσουμε όπως συνηθίζουμε την υδρόψυξη της σημερινής μας δοκιμής κάτω από το φωτογραφικό φακό για να δούμε λεπτομερώς τι ακριβώς έχει δημιουργήσει η Arctic αυτή τη φορά.


Ξεκινάμε με δύο γενικές φωτογραφίες όπου διακρίνουμε καταρχάς μια πρώτη ομοιότητα με την Liquid Freezser 120 καθώς και εδώ οι σωλήνες είναι κατασκευασμένοι από μαύρο λάστιχο ενώ δεν υπάρχει και καμία ανάγκη για οποιασδήποτε μορφής συντήρηση. Το ψυγείο ωστόσο είναι σημαντικά λεπτότερο, όπως άλλωστε ήταν και αναμενόμενο.


Από μια άλλη οπτική γωνία.


Οι σωλήνες του κυκλώματος, τόσο στο σημείο που ενώνονται με το ψυγείο όσο και στο σημείο ένωσης με το μπλοκ και την αντλία δεν έχουν τη δυνατότητα αφαίρεσης. Αυτό σημαίνει ότι οι όποιοι χειρισμοί θα πρέπει να γίνονται με προσοχή καθώς σε περίπτωση ζημιάς η αντικατάστασή τους ίσως να μην είναι και τόσο εύκολη υπόθεση.


To καλώδιο τροφοδοσίας της αντλίας.


Το ψυγείο και η πυκνότητα των fins. Με μερικά χιλιοστά απόσταση από το φινίρισμα υπάρχουν οι απαραίτητες οπές στις οποίες λίγο αργότερα θα στηριχθούν οι συνοδευτικοί ανεμιστήρες.


Οι οπές πάνω στις οποίες θα βιδωθούν οι ανεμιστήρες. Όπως είναι λογικό η συγκεκριμένη υδρόψυξη υποστηρίζει έως και 4 ανεμιστήρες 120mm. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον εδώ όμως, σε σχέση με τα περισσότερα άλλα μοντέλα που έχουμε δει, είναι πως η Arctic παρέχει και τους 4 !


Μια πιο κοντινή ματιά στη "μικρή" πλευρά ώστε να πάρουμε μια καλύτερη εικόνα του πάχος του συγκεκριμένου ψυγείου.


Περνάμε στο μπλοκ, μαύρου χρώματος και αυτό, όπως και όλο το σύνολο, στην πάνω πλευρά του οποίου υπάρχει ευκρινώς τυπωμένο το λογότυπο της εταιρείας.


H ίδια πλευρά από άλλη όψη.


H πλευρά του μπλοκ η οποία έρχεται σε επαφή με τον επεξεργαστή είναι προστατευμένη από ένα πλαστικό κάλυμμα το οποίο κουμπώνει και ξεκουμπώνει πάρα πολύ εύκολα.


Η βάση του μπλοκ έχοντας αφαιρέσει το προστατευτικό κάλυμμα έτοιμη πλέον προς τοποθέτηση. Η λείανση της δεν είναι ιδιαίτερα αξιόλογη (παρότι είναι απόλυτα ομοιόμορφη) κάτι που μας δείχνει πως η εταιρεία έχει βασιστεί τόσο σε αυτό το κομμάτι όσο στην εσωτερική κατασκευή και τη μεγάλη επιφάνεια για την βέλτιστη απαγωγή της εκλυόμενης θερμότητας.


Όπως έχουμε ήδη αναφέρει και παραπάνω η Arctic παρέχει με την υδρόψυξη και τους 4 ανεμιστήρες που μπορούν να τοποθετηθούν πάνω της. Παραπάνω βλέπουμε τη διαμόρφωσή τους και από τις 3 πλευρές.


Κάθε ανεμιστήρας διαθέτει πάνω στο καλώδιο τροφοδοσίας του δύο υποδοχές, μια αρσενική και μια θηλυκή. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε αν θέλουμε να συνδέσουμε όλους τους ανεμιστήρες μεταξύ τους και να δεσμεύουμε μόνο έναν fan header πάνω στη μητρική μας.


Η τοποθέτηση των ανεμιστήρων είναι μια υπόθεση ρουτίνας και πραγματοποιείται χρσιμοποιώντας 4 από τις παρεχόμενες βίδες για τον κάθε ένα. Έτσι πολύ γρήγορα έχουμε τελειώσει με τη μια πλευρά.


Κάπως έτσι τοποθετούμε πολύ σύντομα και τους δύο εναπομείναντες ανεμιστήρες της άλλης πλευράς και πλέον η Liquid Freezer 240 είναι έτοιμη να τοποθετηθεί στο σύστημα δοκιμών.

Σύστημα δοκιμών, μεθοδολογία μετρήσεων και monitoring software

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.


Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγουν οι ανεμιστήρες θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με τη μεθοδολογία που αναφέραμε παραπάνω:

 

Μπορεί όσο διαβάζαμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά σε συνάρτηση με την τιμή να διατηρούσαμε κάποιες επιφυλάξεις σχετικά με την ορθότητα ή όχι των ισχυρισμών της Arctic όμως φαίνεται πως όλα όσα αναφέρει η εταιρεία είναι απολύτως ρεαλιστικά καθώς η Liquid Freezer κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή της κατάταξης ακόμη και στην πιο απαιτητική δοκιμή αφήνοντας πίσω της μοντέλα άλλων εταιρειών τα οποία είναι κατά πολύ ακριβότερα της.

Όμως η πραγματικά ευχάριστη έκπληξη δεν ήρθε από το κομμάτι των επίδοσεων. Άλλωστε παρά τις όποιες επιφυλάξεις γνωρίζουμε πλέον (μετά και τη δοκιμή της Liquid Freezer 120) πως η εταιρεία αρέσκεται ιδιαίτερα στο να δημιουργεί εξαιρετικά value for money προϊόντα.
Tο γεγονός που πραγματικά μας εντυπωσίασε ήταν ο όντως χαμηλός θόρυβος σε σχέση με αυτό που περιμέναμε δεδομένων των τεσσάρων ανεμιστήρων που λειτουργούσαν στο 100% των στροφών τους. Έτσι η Liquid Freezer πέτυχε και σε αυτό το κομμάτι μια τουλάχιστον αξιοπρεπή επίδοση και πλασαρίστηκε περίπου στη μέση της σχετικής λίστας.

Επίλογος - Συμπεράσματα

Κάπου εδώ ακόμη μια παρουσίαση από το Insomnia.gr πλησιάζει στο τέλος της και η Arctic Liquid Freezer 240 κατεβαίνει από τον πάγκο δοκιμών έχοντας αφήσει στον γράφοντας άριστες εντυπώσεις και ελάχιστα πράγματα να σχολιάσει καθώς τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.

Η Arctic κατάφερε για μια ακόμη φορά να δημιουργήσει ένα προϊόν άριστο τόσο ως προς την ποιότητα κατασκευής αλλά και ως προς το κομμάτι των επιδόσεων που είναι ίσως και το σημαντικότερο όλων. Με τιμή σχεδόν ιδιαίτερα χαμηλή για όλα όσα προσφέρει, παρόλο που δεν θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε αθόρυβη σε επίπεδο απόλυτων αριθμών το αποτέλεσμα που πέτυχε ήταν τουλάχιστον αξιόλογο ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι άλλα μοντέλα ήταν ακόμη πιο θορυβώδη έχοντας μάλιστα και λιγότερους ανεμιστήρες.
Χωρίς καμία ανάγκη για συντήρηση με την πάροδο του χρόνου και δεδομένων όλων όσων είδαμε παραπάνω, η συγκεκριμένη ψύκτρα κερδίζει επάξια μια θέση στο hall of fame και σίγουρα θα κάνει όσους σκέφτονταν να διαθέσουν ένα σεβαστό ποσό για υδρόψυξη να την σκεφτούν πάρα πολύ σοβαρά.

Πλεονεκτήματα:

• Κορυφαίες επιδόσεις
• Άριστη ποιότητα κατασκευής
• Εξαιρετικός λόγος απόδοσης / τιμής
• Εύκολη εγκατάσταση
• Οι ανεμιστήρες δεν είναι θορυβώδεις σε ανεξάρτητη λειτουργία ή μέσω PWM.
• Πολύ υψηλό υποστηριζόμενο TDP
• Συμβατότητα με πληθώρα επεξεργαστών

Μειονεκτήματα:

• Η παρεχόμενη ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας επαρκεί για 1-2 χρήσεις το πολύ

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris

Όσο καλοστημένο και αν είναι ένα υπολογιστικό σύστημα, όσο προσεγμένα και αν έχει εγκατασταθεί το λειτουργικό σύστημα και οι επιπρόσθετες σε αυτό εφαρμογές, όσο τακτοποιημένοι και αν είναι οι φάκελοι στους σκληρούς δίσκους, πάντα, μα πάντα, στο πίσω μέρος του μυαλού ενός συνειδητοποιημένου χρήστη θα φωλιάζει ο φόβος της απώλειας δεδομένων.

Η ασφαλής αποθήκευση και η ακεραιότητα των αρχείων σε τοπικό επίπεδο - ακόμα και σήμερα, που οι υπηρεσίες συγχρονισμού και διαδικτυακής αποθήκευσης (βλ. Dropbox, OneDrive, Google Drive κα.) παρέχουν εξαιρετικές δυνατότητες σε ιδιαίτερα φιλικές τιμές - είναι μία διαδικασία στην οποία ο χρήστης οφείλει να βρίσκεται συνεχώς ένα βήμα μπροστά.

Οι συνεχώς αυξανόμενες ταχύτητες των ευρυζωνικών συνδέσεων, οι οποίες παρέχουν πρόσβαση σε όλο και μεγαλύτερα αρχεία εφαρμογών και πολυμέσων (καθώς και το μέγεθος των προσωπικών ψηφιακών συλλογών, το οποίο αυξάνεται δραματικά χρόνο με το χρόνο) ωθούν τους χρήστες στην αγορά περισσότερων και μεγαλύτερων αποθηκευτικών μέσων. Αυτά, τις περισσότερες φορές, έρχονται με τη μορφή εξωτερικών σκληρών δίσκων και στην πορεία καταλήγουν συνήθως σε κάποιο συρτάρι, καθώς η χρησιμότητα τους περιορίζεται στην μεταφορά και όχι στην περαιτέρω αξιοποίηση των αρχείων που φιλοξενούν.

Για τους πιο “ψαγμένους” υπάρχει - εδώ και χρόνια - μία πιο αποτελεσματική λύση για την αποτελεσματικότερη αποθήκευση και διαχείριση των δεδομένων τους, αυτή της δημιουργίας ενός οικιακού διακομιστή (server), δηλαδή ενός εφεδρικού υπολογιστικού συστήματος με ειδικά διαμορφωμένο λειτουργικό σύστημα το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως αποθηκευτικό κέντρο της ψηφιακής μας υπόστασης, με δυνατότητα πρόσβασης από οποιαδήποτε συσκευή ή υπολογιστή από οπουδήποτε στο οικιακό σας δίκτυο, αλλά και από το Διαδίκτυο.

Και επειδή η δημιουργία ενός τέτοιου συστήματος προϋποθέτει την αγορά ή την ύπαρξη ενός 2ου μηχανήματος, την εγκατάσταση και διαμόρφωση του λειτουργικού και φυσικά τον απαραίτητο (φυσικό) χώρο, στον οποίο θα πρέπει να φυλάσσεται η μονάδα μακριά από εξωγενείς παράγοντες (βλ. παιδιά, σκυλιά κοκ.), οι εταιρείες τεχνολογίας δημιούργησαν εδώ και μερικά χρόνια μία σειρά εξειδικευμένων εμπορικών συστημάτων τα οποία μπορούν να φιλοξενήσουν συστοιχίες αποθηκευτικών μέσων αλλά και να επικοινωνούν με τον “έξω κόσμο” μέσω του δικτύου.

Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε στον κόσμο των δικτυακών σκληρών δίσκων (Network Attached Storage).

Συνεχής εξέλιξη

Η ιστορία των NAS (Network Attached Storage) ξεκινάει κάπου στο 1980, όταν διάφορες εταιρείες, εμπνευσμένες από την εμπορική επιτυχία των συστημάτων File Server των Novell, IBM και Sun αποφασίζουν να δημιουργήσουν ολοκληρωμένες και ανεξάρτητες μονάδες αποθήκευσης - το κόστος των οποίων ήταν μικρότερο από εκείνο των μεγαλύτερων “αδερφών” τους αλλά απλησίαστο για τον τελικό καταναλωτή.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μία ομάδα νέων κατασκευαστών αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τις τρέχουσες τεχνολογικές εξελίξεις και δώσει νέα πνοή στα συστήματα NAS, τα οποία από το 2012 και μετά (χάρη στους επεξεργαστές ARM και τις φτηνότερες πλέον μνήμες RAM) άρχισαν να αποκτούν αποκλειστικά λειτουργικά συστήματα, εφαρμογές και εξελιγμένα χαρακτηριστικά, τα οποία τα μετέτρεψαν σε ικανότατους διακομιστές πολυμέσων και σε P2P Clients - υποστήριζοντας τα δημοφίλεστερα δικτυακά πρωτόκολλα όπως Andrew File System (AFS), Apple Filing Protocol (AFP), Server Message Block (SMB/CIFS), File Transfer Protocol (FTP), Hypertext Transfer Protocol (HTTP), Network Block Device (NBD), Network File System (NFS), SSH File Τransfer Ρrotocol (SFTP) και Universal Plug and Play (UPnP).

 

O All-In-One Multimedia NAS Server N2810 της Thecus (1) αποτελεί κλασικό αντιπροσωπευτικό δείγμα συστήματος με δύο αποθηκευτικές θυρίδες (bays), στις οποίες ο χρήστης αποκτά πρόσβαση από μπροστά με το πάτημα ενός πλήκτρο και να τοποθετήσει με ιδιαίτερη ευκολία τους HDDs της αρεσκείας του. Οι θυρίδες κλειδώνουν, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν “ατυχήματα” και να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των δίσκων.

Στο μαύρο, μεταλλικό του σασί, η κατασκευάστρια επέλεξε να τοποθετήσει έναν διπύρηνο Intel “Braswell” Celeron N3050 (χρονισμένος στα 1.6GHz, Burst Mode στα 2.16GHz), τον οποίο η αμερικανική εταιρεία έχει χρησιμοποιήσει στη δημοφιλή σειρά μίνι υπολογιστών NUC. H επεξεργαστική του ισχύς, επαρκέστατη για την αναπαραγωγή 4Κ βίντεο (30 καρέ ανά δευτερόλεπτο, σε συνδυασμό με το εξαιρετικά χαμηλό TDP των 4W, καθιστούν το Ν2810 ένα ενεργειακά ισορροπημένο σύστημα (σε λειτουργία “Stand By” η κατανάλωση δεν ξεπερνά τα 9W).

 

Όσον αφορά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, το Thecus N2810 ενσωματώνει 2GB μνήμης RAM DDR3 (επεκτάσιμη στα 4GB ή 8GB με τη χρήση 1 x SO-DIMM), διαθέτει δύο θύρες RJ45 Gigabit Ethernet LAN, τρεις θύρες USB 3.0 (μία μπροστά και δύο στο πίσω μέρος) και μία έξοδο εικόνας HDMI 1.4b.

 

Η διαχείριση του συστήματος γίνεται μέσω του ThecusOS 7 και μίας σειράς iOS/Android εφαρμογών (T-OnTheGo, T- Dashboard, FTPManager και ES File Explorer), οι οποίες, ανάλογα με το τι θέλει να κάνει ο χρήστης, προσφέρουν τοπική αλλά και απομακρυσμένη προσβασιμότητα στα αποθηκευμένα αρχεία.

 

Εγκατάσταση δίσκων και αρχικοποίηση

Η Thecus έχει φροντίσει ώστε η εγκατάσταση των αποθηκευτικών μονάδων να γίνεται εύκολα, χωρίς τη χρήση εργαλείων, καθώς ο χρήστης πρέπει απλά να πιέσει τα πλήκτρα που βρίσκονται στο πορτάκι κάθε αποθηκευτικής θυρίδας, απελευθερώνοντας το αντίστοιχο ορθογώνιο πλαίσιο τοποθέτησης των 3.5” - στις πλευρές του οποίο υπάρχουν μικρές πλαστικές προεξοχές.

Αυτές υποχωρούν αριστερά και δεξιά του πλαισίου (σταθερές και αργές κινήσεις, ειδικά αν είστε άπειρος χρήστης) και αναλαμβάνουν να σταθεροποιήσουν τη μονάδα. (8) Μόλις οι μονάδες (αν θέλετε μπορείτε να τοποθετήσετε ακόμα και έναν HDD) τοποθετηθούν και ασφαλιστούν στο εσωτερικό του N2810, μπορείτε να συνδέσετε το NAS στο μόντεμ/ρούτερ σας, να το ενεργοποιήσετε και να ξεκινήσετε τη διαδικασία αρχικοποίησης των δίσκων (Initial Formatting).

 

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι υποστηρίζονται και τεχνολογίες Hot Swap/Hot Spare, μέσω των οποίων μπορούμε να αντικαταστήσουμε μία μονάδα δίσκου “εν θερμώ” (όσον αφορά την πρώτη) ή να προλάβουμε την κατάρρευση της (όσον αφορά τη δεύτερη).

Η Thecus έχει φροντίσει να συμπεριλάβει στη συσκευασία του Ν2810 (εκτός από το εγχειρίδιο χρήσης, το μετασχηματιστή τροφοδοσίας (48W), το καλώδιο Ethernet και τέσσερα κλειδάκια για τις θυρίδες του) ένα CD-ROM, στο οποίο περιλαμβάνεται ένας οδηγός εγκατάστασης για MS Windows και Mac OS X.

Μόλις το σύστημα ενεργοποιηθεί πλήρως θα λάβει αυτόματα τη διεύθυνση (IP) 192.168.1.100, την οποία θα δώσετε στο URL του προγράμματος περιήγησης (Chrome, Safari, Firefox, Edge κα.) που χρησιμοποιείτε, προκειμένου να αποκτήσετε πρόσβαση στο περιβάλλον χρήσης. Ο κωδικός είναι admin/admin αλλά στη συνέχεια θα σας ζητηθεί να τον αντικαταστήσετε με έναν δικό σας.

 

Μόλις αποκτήσετε πρόσβαση, θα εκτελέσετε τον οδηγός εγκατάστασης και αυτός με τη σειρά του θα σας καθοδηγήσει βήμα βήμα, αφού πρώτα σκανάρει το δίκτυο σας για άλλες δικτυακές συσκευές αποθήκευσης, σας προτείνει να του δώσετε μία στατική IP και προχωρήσει σε μορφοποίηση των δίσκων, σε EXT4/EXT3/XFS ή BTRFS φορμά, σε RAID 0,1 και JBOD με δυνατότητα AES 256-bit κρυπτογράφησης των δεδομένων σας.

Η διάρκεια της διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα αλλά εξαρτάται άμεσα από τη χωρητικότητα των δίσκων.

ThecusOS 7 και Management Console

Ένα NAS είναι συνήθως όσο ευέλικτο είναι και το περιβάλλον χρήσης του, μέσω του οποίου ο χρήστης (διαχειριστής) αποφασίζει για τους τρόπους αποθήκευσης και διαμοίρασης των αρχείων, καθώς και για τους λογαριασμούς τρίτων χρηστών, με περιορισμένη προσβασιμότητα και διαφοροποιημένο interface.

Τα περισσότερα σύγχρονα περιβάλλοντα έρχονται σε επαφή με ένα ευρύτερο (cloud) οικοσύστημα εφαρμογών, οι οποίες επεκτείνουν τις δυνατότητες των μικροσκοπικών αυτών συστημάτων, φροντίζουν για την ομαλή λειτουργία και τη συντήρηση των δίσκων και σας προειδοποιούν για τυχόν σφάλματα ή για ενδεχόμενες αποτυχημένες απόπειρες πρόσβασης, μέσω ενός λεπτομερούς ημερολογίου (log), όπως ακριβώς συμβαίνει και στους κανονικούς διακομιστές.

Η κατασκευάστρια εταιρεία είναι περήφανη για την έκδοση 7 του ThecusOS και το N2810 είναι μία από τις πρώτες υλοποιήσεις που ενσωματώνουν το συγκεκριμένο λογισμικό, στο περιβάλλον του οποίου ο χρήστης χρησιμοποιεί έναν κεντρικό πάνελ (ένα συννεφάκι στην επάνω αριστερή γωνία) το οποίο αποκαλύπτει μία καρτέλα με υποκατηγορίες ρυθμίσεων (εικονίδια), μέσω των οποίων ελέγχονται όλες οι λειτουργίες του NAS.

 

Δίπλα από το Control Panel υπάρχει το εικονίδιο του Thecus App Center (13), το οποίο προσφέρει πρόσβαση σε περισσότερες από 700 εφαρμογές (modules) επεκτείνοντας τις δυνατότητες του N2810 (όπως Plex, Kodi, VLC, Apache, CouchPotato, Dropbox, CrashPlan, MiniDLNA, Payload, OracleJRE8, Google Drive, Nagios κα.), τρίτος στη σειρά είναι ο File Manager της συσκευής και τέλος, το Photo Center, μέσω του οποίου μπορούμε να δούμε τα αρχεία των εικόνων μας αλλά και κάθε λεπτομέρεια που τα αφορά (ακόμα και το EXIF).

Στην δεξιά γωνία υπάρχουν πέντε μονόχρωμα (μαύρα) εικονίδια, τα Feedback (email client της Thecus), System Log (ημερολόγιο ενεργειών), Resource Monitor (επίβλεψη πόρων του NAS), Power Management (shutdown/reboot) και Thecus (Γλώσσα, Κωδικός Πρόσβασης και Logout).

Backup και ασφάλεια

Όσον αφορά τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας, το Thecus N2810 είναι σε θέση να δημιουργήσει είδωλα του εαυτού του σε άλλες μονάδες NAS, μέσω της πλατφόρμας Thecus System Failover, ικανοποιώντας ακόμα και τους πιο απαιτητικούς. Μπορεί επίσης να εκτελέσει backup σε Cloud υπηρεσίες (βλ. Dropbox, Amazon Web Services, ElephantDrive κα.) αλλά και να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες του Acronis True Image Personal 2015 for PC (συγνώμη OS X users), δημιουργώντας είδωλα και σε φορητές αποθηκευτικές μονάδες.

Το N2810 μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως FTP Server, TFTP Server, WebDAV ή Web Server (αρκεί να υπάρχει το απαραίτητο υπόβαθρο), υποστηρίζει προσβασιμότητα μέσω iTunes, SNMP, VPN και uPNP, δύναται να αξιοποιηθεί ως Windows Server Active Directory και τέλος, εκμεταλλευόμενο τις δυνατότητες iSCSI LUN και Thin Provisioning, να εντοπίσει και να συνεργαστεί δηλαδή με οποιαδήποτε ελεύθερη αποθηκευτική συσκευή υπάρχει στο δίκτυο.

Το BTRFS φορμά επιτρέπει την δημιουργία “snapshots” (όπως κάνουν οι Mac-άδες με το Time Machine), μέσω των οποίων μπορείτε να επαναφέρετε τα δεδομένα σας σε κάποια προηγούμενη μορφή τους, σε περίπτωση που έχουν αλλοιωθεί ή ακόμα χειρότερα, διαγραφεί από το σύστημα. Τέλος, στα Core Apps της Thecus περιλαμβάνεται δε και η εφαρμογή VirusScan της McAfee, η οποία ελέγχει τα δεδομένα που φυλάσσονται στις αποθηκευτικές μονάδες, ώστε να μην αποφύγετε την μεταφορά μολυσμένων αρχείων.

HDMI και αναπαραγωγή πολυμέσων

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, το N2810 είναι εφοδιασμένο με μία έξοδο εικόνας HDMI 1.4b, για την εκμετάλλευση της οποίας απαιτείται η εγκατάσταση της εφαρμογής (module) Local Display από το ηλεκτρονικό κατάστημα της Thecus. Η εφαρμογή έχει αποτύπωμα εγκατάστασης 644MB και ενσωματώνει το γνωστό περιηγητή Firefox, μέσω του οποίου θα μπορείτε να σερφάρετε και να αναπαράγεται βίντεο από το Διαδίκτυο.

Η εγκατάσταση της εφαρμογής σας επιτρέπει να συνδέσετε πληκτρολόγιο και ποντίκι, ελέγχοντας ευκολότερα το σύστημα και την εισαγωγή δεδομένων, καθώς και να εκμεταλλευτείτε τις απεριόριστες δυνατότητες του Kodi, ενός δωρεάν Media Player ανοιχτού κώδικα, ο οποίος αναπτύσσεται από το XBMC Foundation και μπορεί να μετατρέψει το NAS σε ένα κανονικό Media Center PC.

 

Η εγκατάσταση του Kodi σας ανοίγει την πόρτα σε δεκάδες add-ons, τα οποία με τη σειρά τους θα σας βοηθήσουν να παραμετροποιήσετε το σύστημα στα μέτρα σας αλλά και να αποκτήσετε πρόσβαση σε διαδικτυακά κανάλια, σειρές και ταινίες (απαιτείται λίγο ψάξιμο αλλά το αποτέλεσμα σίγουρα θα σας ανταμείψει).

Εδώ οφείλουμε να κάνουμε και δυο μικρές παρατηρήσεις.

Σε πρώτη φάση οφείλουμε να αναφερθούμε στις δυνατότητες αναπαραγωγής αρχείων βίντεο 4Κ από τον διπύρηνο Intel Celeron N3050 επεξεργαστή, του οποίου, το ενσωματωμένο υποσύστημα γραφικών δείχνει να τα πηγαίνει εξαιρετικά με τις τυπικές εργασίες και την αναπαραγωγή 720p/1080p αρχείων. Σε υψηλότερες όμως αναλύσεις δείχνει να ζορίζεται, ανεβάζοντας θερμοκρασία και θέτοντας σε υψηλότερες στροφές τον μοναδικό ανεμιστήρα των 70mm που βρίσκεται στο πίσω μέρος του NAS, δημιουργώντας ένα ελαφρώς ενοχλητικό αποτέλεσμα - υπακούοντας προφανώς σε συγκεκριμένα προφίλ θερμοκρασιών που έχει ορίσει η κατασκευάστρια.

Παρόλα αυτά, η αναπαραγωγή 4K εκτελείται κανονικά (στα πλαίσια που ορίζει ο κατασκευαστής), ειδικά αν η συμπίεση των αρχείων έχει γίνει σωστά ή αν πραγματοποιείται μέσω υπηρεσιών όπως πχ. το YouTube. Το Thecus N2810 υποστηρίζει αναμετάδοση σε συσκευές Apple TV, Chromecast και ανάγνωση αρχείων από εξωτερικά μέσα αποθήκευσης (HDDs/USB sticks).

Σε δεύτερη φάση παρατηρήσαμε σε κατά την πρόσβαση μας σε ογκωδέστατες συλλογές ταινιών (μέσω του Plex στην συγκεκριμένη περίπτωση), η εφαρμογή χρειάστηκε αρκετή ώρα προκειμένου να εμφανίσει τη λίστα, το οποίο εικάζουμε ότι οφείλεται στη χαμηλή ποσότητα της μνήμης RAM - η οποία ευτυχώς αναβαθμίζεται.

Επιδόσεις

Σε γενικές γραμμές, η εμπειρία μας με το N2810 ήταν απροβλημάτιστη, καθώς εκτός από τις ικανοποιητικές επιδόσεις του, τόσο κατά την αναπαραγωγή πολυμέσων αλλά και κατά την ανάγνωση/εγγραφή αρχείων, το NAS συμπεριφέρθηκε άψογα διατηρώντας τη στάθμη του παραγόμενου θορύβου σε αποδεκτά επίπεδα (κάτω από 40dB) - μπορείτε εύκολα να το τοποθετήσετε ακόμα και δίπλα στο γραφείο σας, καθώς οι περιβαλλοντικοί θόρυβοι θα καλύψουν τη λειτουργία του.

 

Εκμεταλλευόμενο πλήρως τις δυνατότητες των Gigabit LAN διεπαφών του και σε φορμά EXT4, το Thecus Ν2810 κατάφερε να αγγίξει ταχύτητες ανάγνωσης μεταξύ 90ΜΒ/s ~ 105ΜΒ/s (FTP non-encrypted σε RAID1) και εγγραφής 80MB/s ~ 100ΜΒ/s (FTP encrypted σε RAID1). Σε BTRFS φορμά, το σύστημα πέτυχε παρόμοιες ταχύτητες, όσον αφορά αρχεία χωρίς κρυπτογράφηση, αλλά χαμηλότερες επιδόσεις (ακόμα και 69ΜΒ/s) όταν χρειάστηκε να διαχειριστεί κρυπτογραφημένα αρχεία (FTP encrypted). Οι επιδόσεις σε SMB (Server Message Block) παρουσίασαν ελάχιστες αποκλίσεις αλλά στην περίπτωση του BTRFS ήταν υψηλότερες, ακόμα και στα κρυπτογραφημένα αρχεία, σημειώνοντας ~99ΜΒ/s κατά την εγγραφή.

Σημειώστε ότι το Ν2810 υποστηρίζει εφτά διαφορετικά επίπεδα Link Aggregation ή LAG (Balance, Failover, 802.3ad, Balance-XOR, Balance-TLB, Balance-ALB και Broadcast), μέσω των οποίων μπορείτε να συνδυάσετε τις δύο Gigabit LAN θύρες του και να αυξήσετε την ταχύτητα μετάδοσης των δεδομένων - αρκεί να υποστηρίζεται και από την υποδομή του δικτύου και των συσκευών σας.

Τέλος, μέσω της USB 3.0 θύρας (μέσω της οποίας μπορείτε να εκτελέσετε και backup σε τρίτο αποθηκευτικό μέσο) και τοποθετώντας συμβατό, εξωτερικό HDD δίσκο μετρήσαμε έως και 110MB/s ανάγνωση και 107MB/s εγγραφή σε φορμά NTFS, ενώ σε φορμά FAT32 οι επιδόσεις έπεσαν στα 109MB/s κατά την ανάγνωση και 80MΒ/s κατά την εγγραφή. Εδώ διαπιστώσαμε ότι το Thecus Ν2810 δεν παρέχει επιλογή για την μορφοποίηση εξωτερικών μέσων.

 

* Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήθηκαν 2 x SATA 6 Gb/s δίσκοi WD Red των 2TB HDD (με NASware firmware και 64ΜΒ cache), καθώς και τα λογισμικά HELIOS LanTest (OS X), Intel NASPT (Windows).

Συμπεράσματα

Το Thecus N2810 είναι ένα αρκετά ισχυρό 2-bay NAS, με ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, όπως τον ικανότατο Intel επεξεργαστή του, τη δυνατότητα αναβάθμισης της μνήμης RAM (έως και 8GB), το εξελιγμένο περιβάλλον χρήσης ThecusOS 7 και τη δυνατότητα κρυπτογράφησης των δεδομένων του χρήστη.

Στα θετικά προσθέστε: τη στιβαρή μεταλλική κατασκευή, τρεις θύρες USB 3.0, υποστήριξη πολλαπλών πρωτοκόλλων επικοινωνίας και φορμά (EXT4/BTRFS), την εύκολη προσβασιμότητα των δίσκων από το μπροστινό μέρος (με δυνατότητα αντικατάστασης hot-swap) αλλά και την ασφάλιση τους με κλειδί, τη χαμηλή κατανάλωση ισχύος (~12.5W), τη παρουσία εξόδου εικόνας HDMI, το Link Aggregation, τη δυνατότητα εγκατάστασης Printer Server και τη δυνατότητα μεταφοράς δεδομένων στο Cloud - τα οποία προσδίδουν στο σύστημα έναν σχεδόν “επαγγελματικό” χαρακτήρα, καθιστώντας το ιδανικό για χρήση στο σπίτι (ακόμα και ως Multimedia Server) αλλά και στο γραφείο (SOHO).

 

Οι χρήστες που χρησιμοποιούν το Kodi ή το Plex θα το λατρέψουν, ενώ οι εξοικειωμένοι με το χώρο των δικτυακών μέσων θα διαπιστώσουν ότι το νέο περιβάλλον χρήσης της Thecus τους επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις (αν και σε μερικά μενού “σκάνε” μύτη ορισμένες γερμανικές λέξεις).

Μοναδικό ίσως αρνητικό στοιχείο που εντοπίσαμε από την επαφή μας με το N2810 είναι το σύστημα ψύξης του, με το ανεμιστηράκι των 70mm, τη συμπεριφορά του οποίου η Thecus οφείλει να “τιθασεύσει” με κάποια μελλοντική αναβάθμιση του firmware.

Παρήγορο, σε αυτή την περίπτωση, είναι το γεγονός ότι ενεργοποιείται μόνο όταν το σύστημα ζορίζεται αρκετά, οπότε υπό κανονικές συνθήκες δε θα σας εμποδίσει από το να σχηματίσετε μία ιδιαίτερα θετική εικόνα για το συγκεκριμένο μοντέλο, η τιμή λιανικής του οποίου - στην ελληνική αγορά - ξεκινά από τα 310€.

 

Μας άρεσε:

 

- Χαμηλή κατανάλωση ρεύματος (Idle Mode)
- Διεπαφές USB 3.0 (3x)
- Έξοδο εικόνας HDMI,
- Υποστήριξη Kodi και Plex
- Στιβαρή κατασκευή,
- Hot-Swappable συρτάρια, εύκολη πρόσβαση στο σύστημα
- Εύκολη εγκατάσταση

Δεν μας άρεσε:

- Υψηλά επίπεδα θορύβου σε υψηλές στροφές του ανεμιστήρα
- Το περιβάλλον του ThecusOS 7 ενδέχεται να αποδειχτεί περίπλοκο για τον αρχάριο χρήστη

Ευχαριστούμε θερμά το/την NetConnect για την παραχώρηση του προϊόντος της δοκιμής

Ένας γνωστός λέει “υπάρχουν δύο τύποι χρηστών, εκείνοι που κρατάνε backup και εκείνοι που δεν την έχουν πατήσει ακόμα” και μην μου πείτε ότι δεν σας έχει τύχει έστω και μία φορά να θρηνήσετε την απώλεια κάποιων σημαντικών αρχείων, είτε αυτά ήταν αποθηκευμένα στο δίσκο του συστήματος, ο οποίος “έσκασε” και σας πήρε μαζί του φωτογραφίες, έγγραφα, ταινίες και εκείνη την ογκωδέστατη συλλογή με τους τίτλους του Steam - θα πείτε ψέματα.

Το backup των προσωπικών αρχείων και των δεδομένων ενός υπολογιστή οφείλει είναι μία από τις σημαντικότερες προτεραιότητες κάθε χρήστη, κάτι το οποίο σε μεγάλο βαθμό δεν ισχύει, καθώς πολλοί θεωρούν ότι το backup των δεδομένων είναι μία βαρετή και χρονοβόρα διαδικασία (μέχρι την πρώτη στιγμή που θα χάσουν ένα μεγάλο σημαντικό κομμάτι των αρχείων τους, που δεν θα μπορέσουν να ανακτήσουν ποτέ ξανά).

Σήμερα, υπάρχουν πολλές διαφορετικές επιλογές για την αποθήκευση των δεδομένων, σε σύγκριση με το παρελθόν, οι οποίες ποικίλουν ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός, αν και ο στόχος παραμένει κοινός για όλους: η ασφάλεια των δεδομένων.

Οι εξωτερικοί σκληροί δίσκοι αποτελούν σήμερα μία από τις επικρατέστερες μεθόδους για την αποθήκευση προσωπικών αρχείων και δεδομένων του υπολογιστή, αφού η χωρητικότητα τους ξεπερνά πλέον ακόμα και τα 3TB, που σημαίνει ότι ταινίες, μουσική, φωτογραφίες και λοιπά αρχεία μπορούν να διατηρηθούν με ασφάλεια σε μία εφεδρική, εξωτερική αποθηκευτική μονάδα… με την προϋπόθεση ότι δεν θα “σκάσει” και αυτή, κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον.

Τo Cloud, το οποιο τα τελευταία χρόνια έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αποθήκευση (βλ. Dropbox, OneDrive, Google Drive κα), παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα όσον αφορά τη διάρκεια και την αποτελεσματική διαφύλαξη των αρχείων μας, όμως δεν είναι λίγοι εκείνοι που αισθάνονται ότι τα αρχεία τους είναι “εκτιθέμενα” στις ορέξεις του καθενός, ακόμα και αν “αυτός” είναι μία πολυεθνική εταιρεία με εμπορική αξία αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αφήστε που η διαδικτυακή αποθήκευση ορισμένες φορές απαιτεί και την καταβολή συνδρομής, καθώς τα GBs μαζεύονται από το πουθενά με το πέρασμα του χρόνου.

“Χρυσή τομή” σε όλο αυτό το τεράστιο και δαιδαλώδες αποθηκευτικό “πλάνο” αποτελούν τα συστήματα δικτυακής αποθήκευσης NAS (Network Attached Storage), τα οποία στην ουσία αναλαμβάνουν να παίξουν το ρόλο ενός μικρού διακομιστή (server), μέσω του οποίου μπορούν να αποθηκευτούν και να προσπελαστούν αρχεία μέσα από ένα τοπικό ή ευρύτερο δίκτυο, προσφέροντας μάλιστα τη δυνατότητα δημιουργίας συστοιχιών από δίσκους (RAID) - μειώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες απώλειας των αρχείων και προσφέροντας παράλληλα επεκτασιμότητα, αξιοπιστία, διαθεσιμότητα και ενεργειακή απόδοση.

Η ιστορία των NAS (Network Attached Storage) ξεκινάει κάπου στο 1980, όταν διάφορες εταιρείες, εμπνευσμένες από την εμπορική επιτυχία των συστημάτων File Server των Novell, IBM και Sun αποφασίζουν να δημιουργήσουν ολοκληρωμένες και ανεξάρτητες μονάδες αποθήκευσης - το κόστος των οποίων ήταν μικρότερο από εκείνο των μεγαλύτερων “αδερφών” τους αλλά απλησίαστο για τον τελικό καταναλωτή.

Τα τελευταία χρόνια πάντως, το κόστος απόκτησης των συστημάτων NAS έχει μειωθεί αρκετά, καθιστώντας τα ιδανικά για οικιακή ή SOHO χρήση (Small Office Home Office), ενώ η προσθήκη mutimedia χαρακτηριστικών στα νεότερα μοντέλα έχει βοηθήσει σημαντικά την δημοτικότητα των μικρών αυτών “άτυπων” διακομιστών.

 

Συνεχής εξέλιξη

 

Η ιστορία των NAS (Network Attached Storage) ξεκινάει κάπου στο 1980, όταν διάφορες εταιρείες, εμπνευσμένες από την εμπορική επιτυχία των συστημάτων File Server των Novell, IBM και Sun αποφασίζουν να δημιουργήσουν ολοκληρωμένες και ανεξάρτητες μονάδες αποθήκευσης - το κόστος των οποίων ήταν μικρότερο από εκείνο των μεγαλύτερων “αδερφών” τους αλλά απλησίαστο για τον τελικό καταναλωτή.

 

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μία ομάδα νέων κατασκευαστών αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τις τρέχουσες τεχνολογικές εξελίξεις και δώσει νέα πνοή στα συστήματα NAS, τα οποία από το 2012 και μετά (χάρη στους επεξεργαστές ARM και τις φτηνότερες πλέον μνήμες RAM) άρχισαν να αποκτούν αποκλειστικά λειτουργικά συστήματα, εφαρμογές και εξελιγμένα χαρακτηριστικά, τα οποία τα μετέτρεψαν σε ικανότατους διακομιστές πολυμέσων και σε P2P Clients - υποστήριζοντας τα δημοφίλεστερα δικτυακά πρωτόκολλα όπως Andrew File System (AFS), Apple Filing Protocol (AFP), Server Message Block (SMB/CIFS), File Transfer Protocol (FTP), Hypertext Transfer Protocol (HTTP), Network Block Device (NBD), Network File System (NFS), SSH File Τransfer Ρrotocol (SFTP) και Universal Plug and Play (UPnP).

 

Asustor AS3102T

 

Εμφανισιακά το Multimedia NAS Server AS3102T της Asustor, η οποία ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στο χώρο των αποθηκευτικών λύσεων και των συστημάτων επόπτευσης χώρων (με ψηφιακή καταγραφή εικόνας) το 2011, ακουλουθεί τις γνώριμες σχεδιαστικές γραμμές της ταϊβανέζικης εταιρείας, με το “διαμαντένιο” μοτίβο στην πρόσοψη του.

 

Με την πρώτη κιόλας ματιά, η σχεδίαση του μαρτυρά πως πρόκειται για σύστημα το οποίο δεν διαθέτει ανοιγόμενες θυρίδες (bays) για τα δύο αποθηκευτικά μέσα που φιλοξενεί, οι οποίες ως γνωστόν συντελούν στην ευκολότερη τοποθέτηση ή επεκτασιμότητα τους - οπότε αυτομάτως αφαιρούμε από τη λίστα μας τη δυνατότητα για “hot-swapping”. Παρόλα αυτά, η εγκατάσταση των HDDs γίνεται εύκολα, χωρίς τη χρήση εργαλείων, αφαιρώντας δύο “thumbscrews” τα οποία βρίσκονται στο πίσω μέρος του μαύρου μεταλλικού σώματος της συσκευής.

 

Τροφοδοτείται από έναν διπύρηνο Intel “Braswell” Celeron N3050 (χρονισμένο στα 1.6GHz, Burst Mode στα 2.16GHz),
ο οποίος είναι συμβατός με την τεχνολογία Intel VT (Virtualization Technology) και υποστηρίζει το σύνολο εντολών AES-NI, για την πληρέστερη κρυπτογράφηση (AES-256) και ταχύτερη μεταφορά των δεδομένων.

 

H επεξεργαστική του ισχύς είναι επαρκέστατη για την αναπαραγωγή 4Κ βίντεο, ενώ το εξαιρετικά χαμηλό του TDP (καθώς πρόκειται για υλοποίηση των 14nm με παθητική ψύξη) καθιστά το AS3102T ένα ενεργειακά ισορροπημένο σύστημα, ιδανικό για εκείνους που αναζητούν μία 24/7 λειτουργική πρόταση.

 

Όσον αφορά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, το Asustor AS3102T ενσωματώνει 2GB μη-αναβαθμίσιμης μνήμης RAM DDR3 (διαθέτει οκτώ τσιπάκια Samsung τα οποία είναι κολλημένα στο PCB), μία θύρα RJ45 Gigabit Ethernet LAN (με ελεγκτή από την Broadcom), τρεις θύρες USB 3.0 (μία μπροστά και δύο στο πίσω μέρος) και μία έξοδο εικόνας HDMI 1.4b.

 

Η διαχείριση του συστήματος γίνεται μέσω του λειτουργικού συστήματος ADM (έκδοση 2.6.3.R7I3), με τη συνδρομή βοηθητικών εφαρμογών (Backup Plan, Control Center, Download Assistant), οι οποίες, ανάλογα με το τι θέλει να κάνει ο χρήστης, προσφέρουν ευκολότερη διαχείριση του NAS και απομακρυσμένη προσβασιμότητα στα αποθηκευμένα αρχεία. Από το οικοσύστημα της Asustor δεν θα μπορούσαν φυσικά να απουσιάζουν και οι iOS/Android εφαρμογές, μέσω των οποίων μπορείτε να εκμεταλλευτείτε στο έπακρο τις δυνατότητες του AS3102T.

“Κερασάκι” στην τούρτα, το οποίο δυστυχώς δεν περιλαμβάνεται στη συσκευασία, είναι το IR τηλεχειριστήριο AS-RC10 (μιας και το σύστημα διαθέτει και θύρα υπερύθρων) το οποίο πωλείται ξεχωριστά και προσδίδει στο NAS έναν ακόμα πιο “multimedia” χαρακτήρα - αν και οι λειτουργίες του καλύπτονται επί το πλείστον από τις αντίστοιχες εφαρμογές της Asustor.

 

Εγκατάσταση δίσκων και αρχικοποίηση

 

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το AS3102T έχει στο πίσω μέρος του δύο μεγάλες βίδες, η αφαίρεση των οποίων οδηγεί στο εσωτερικό του, όπου και τοποθετούνται οι δύο HDDs που δύναται να φιλοξενήσει, υποστηρίζοντας διαμορφώσεις Single Disk, JBOD, RAID 0 και RAID 1.

 

Με προσεκτικές κινήσεις και τοποθετώντας το NAS στο πλάι (ακουμπώντας σε μία από τις δύο μεγαλύτερες πλαϊνές του έδρες), σπρώχνουμε απαλά το πλαϊνό κάλυμμα μέχρι το σημείο που μας υποδεικνύει η κατασκευάστρια (8) και το εσωτερικό του συστήματος αποκαλύπτεται - όπως και οι δύο θέσεις στις οποίες θα τοποθετηθούν, η μία πάνω από την άλλη, οι HDDs της αρεσκείας μας (σύμφωνα με την Asustor “βλέπει” έως και 2x 8TB) με τη βοήθεια οκτώ “thumbscrews” οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στη συσκευασία.

 

Αφού οι μονάδες τοποθετηθούν και ασφαλιστούν στις αντίστοιχες θέσεις, το NAS συνδέεται στο μόντεμ/ρούτερ και ξεκινά η διαδικασία αρχικοποίησης των δίσκων (Initial Formatting), μέσω μίας ιδιαίτερα αποτελεσματικής και σχετικά σύντομης διαδικασίας, όπου ακόμα και ο πιο άπειρος χρήστης αντιλαμβάνεται άμεσα τα βήματα που ακολουθεί.

Η κατασκευάστρια έχει συμπεριλάβει στη συσκευασία του AS3102T (εκτός από το εγχειρίδιο χρήσης, το μετασχηματιστή τροφοδοσίας (48W), το καλώδιο Ethernet και τις οκτώ βίδες για τη στήριξη των HDDs) ένα CD-ROM, στο οποίο περιλαμβάνονται ο οδηγός εγκατάστασης για MS Windows και Mac OS X, καθώς και οι εφαρμογές Control Center και Download Assistant.

 

Η εφαρμογή ACC (Asustor Control Center) είναι και εκείνη που χρησιμοποιείται για την εγκατάσταση και παραμετροποίηση του NAS, η οποία εντοπίζει αυτόματα το σύστημα στο τοπικό δίκτυο (ΙΡ) και είναι υπεύθυνη για την επικοινωνία μας με αυτό, θέτοντας άμεσα σε κίνηση το μηχανισμό αρχικοποίησης.

Εκεί δηλώνουμε το όνομα με το οποίο θέλουμε να εμφανίζεται στο δίκτυο ο server, ορίζουμε τον κωδικό πρόσβασης και επιλέγουμε τη διαμόρφωση των αποθηκευτικών μονάδων (το AS3102T ακολουθεί το φορμά ΕΧΤ4 ενώ παράλληλα μπορεί να διαβάσει κανονικά εξωτερικές αποθηκευτικές μονάδες με FAT32, NTFS, EXT3, EXT4, HFS+).

Η διάρκεια της διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα αλλά εξαρτάται άμεσα από τη χωρητικότητα των δίσκων.

 

Εκεί παρέχεται και η δυνατότητα δημιουργίας ενός ASUSTOR ID και καταγραφής της συσκευής στο ASUSTOR Cloud, με την προϋπόθεση ότι η συγκεκριμένη είναι και η πρώτη μας Asustor συσκευή και δεν διαθέτουμε ήδη τα ανάλογα “διαπιστευτήρια”.

 

ASUSTOR Data Master (ADM)

 

Το λειτουργικό σύστημα ή αν θέλετε το περιβάλλον διαχείρισης, το οποίο δημιούργησε η Asustor για την διαχείριση των συστημάτων της, ονομάζεται ADM, είναι Linux-based και προσβάσιμο μέσω των προγραμμάτων περιήγησης που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση (Firefox, Chrome, Safari, Microsoft Edge).

 

Μέσω αυτού πραγματοποιούνται οι απαραίτητες ενέργειες για τους τρόπους αποθήκευσης και διαμοίρασης των αρχείων, η δημιουργία λογαριασμών για τρίτους χρήστες, η ενεργειακή διαχείριση, το κατέβασμα των εφαρμογών και ο ιδιαίτερα χρήσιμος έλεγχος για τυχόν ενημερώσεις του λειτουργικού, μέσω της λειτουργίας Live Update.

 

Η αρχική οθόνη φιλοξενεί 11 μεγάλα εικονίδια (Access Control, Activity Monitor, App Central, Online Help, Backup & Restore, External Devices, File Explorer, Services, Settings, Storage Manager και System Information), τα οποία οδηγούν στις αντίστοιχες καρτέλες ρυθμίσεων. Στο επάνω μέρος υπάρχει μία μπάρα, στην οποία μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τις ανοικτές καρτέλες, ενώ στην πάνω δεξιά γωνία υπάρχει το εικονίδιο του διαχειριστή και ένα μικρό μενού με βασικές λειτουργικές επιλογές.

 

Για να επεκτείνουμε τις δυνατότητες του AS3102T και να αξιοποιήσουμε πλήρως τα υποσυστήματα του, δεν έχουμε παρά να ενεργοποιήσουμε το ηλεκτρονικό κατάστημα της Asustor (App Central) και μέσα από μία μεγάλη γκάμα εφαρμογών (modules) να επιλέξουμε αυτές που ικανοποιούν τις ανάγκες μας (από Ρ2Ρ clients μέχρι Python, Node.js και docker frameworks).

 

Μάλιστα, χρησιμοποιώντας την εφαρμογή ASUSTOR Portal η οποία μεταμορφώνει το NAS σε έναν πληρέστατο Multimedia Server, ουσιαστικά καταργείται και η ανάγκη παρουσίας κανονικού υπολογιστικού συστήματος στο χώρο, εκτός από άμεση πρόσβαση στο δημοφιλές KODI (με ότι αυτό συνεπάγεται), παρέχεται και δυνατότητα πλοήγησης στο Διαδίκτυο μέσω μίας ενσωματωμένης έκδοσης του Google Chrome. Στην προκειμένη περίπτωση απαιτείται βέβαια η χρήση USB πληκτρολογίου και mouse.

 

Αλλά και για τους πιστούς οπαδούς του Plex, η Asustor έχει εξασφαλίσει την απαραίτητη συμβατότητα του AS3102T με την πλατφόρμα, οπότε, εν ολίγοις, όσον αφορά την αναπαραγωγή πολυμέσων είμαστε απόλυτα καλυμμένοι.

 

* Το περιβάλλον του ADM υποστηρίζει περίπου 20 γλώσσες αλλά όχι ελληνικά.

 

HDMI και αναπαραγωγή πολυμέσων

 

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, το AS3102T είναι εφοδιασμένο με μία έξοδο εικόνας HDMI 1.4b, οπότε για να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες της θα χρειαστούμε ένα συμβατό HDMI καλώδιο, μία HDTV και αρκετό χρόνο προκειμένου να παραμετροποιήσουμε το KODI στα μέτρα μας.

 

Η εγκατάσταση του KODI παρέχει πρόσβαση σε δεκάδες add-ons, τα οποία με τη σειρά τους μας βοηθήσουν να αποκτήσουμε πρόσβαση σε διαδικτυακά κανάλια, σειρές, ταινίες (απαιτείται λίγο ψάξιμο αλλά το αποτέλεσμα σίγουρα θα σας ανταμείψει) αλλά κατά κύριο λόγο στις συλλογές πολυμέσων που υπάρχουν στους δίσκους μας. Το Asustor AS3102T υποστηρίζει αναμετάδοση σε συσκευές Apple TV, Chromecast και ανάγνωση αρχείων από εξωτερικά μέσα αποθήκευσης (HDDs/USB sticks). Και αυτή τη φορά οφείλουμε να κάνουμε μία παρατήρηση, όσον αφορά την αναπαραγωγή αρχείων υπερυψηλής ανάλυσης.

 

Για άλλη μία φορά στις δυνατότητες αναπαραγωγής αρχείων βίντεο 4Κ του διπύρηνου Intel Celeron N3050 επεξεργαστή, του οποίου, το ενσωματωμένο υποσύστημα γραφικών δείχνει να τα πηγαίνει εξαιρετικά με τις τυπικές εργασίες και την αναπαραγωγή 720p/1080p αρχείων, δείχνει να ζορίζεται με αποτέλεσμα το CPU utilization να ξεπερνά ακόμα και το 90% των δυνατοτήτων του (ειδικά στην περίπτωση του Plex).

 

Ωστόσο, αν η συμπίεση των αρχείων έχει γίνει σωστά και πραγματοποιείται μέσω υπηρεσιών συνεχούς ροής όπως πχ. το YouTube, του KODI ή του ASUSTOR LooksGood Player (απαιτείται εγκατάσταση από το App Central, παράλληλα με το VLC Web Plugin 2.2.1 στο πρόγραμμα περιήγησης), η αναπαραγωγή 4K εκτελείται κανονικά - στα πλαίσια που ορίζει ο κατασκευαστής.

 

Ιδιαίτερα αποτελεσματική αποδείχτηκε και η θερμική διαχείριση της συσκευής, με τον ανεμιστήρα των 70 χιλιοστών να “ακούγεται” αλλά μην ενοχλεί, παρά μόνο όταν o επεξεργαστής στρεσάρεται υπερβολικά και για αρκετή ώρα.

Backup και ασφάλεια

 

Όσον αφορά τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας, το AS3102T είναι σε θέση να δημιουργήσει είδωλα του εαυτού του σε τρίτες αποθηκευτικές μονάδες ή στο Cloud Backup από και προς την πλατφόρμα Amazon S3, να εκτελέσει Remote Sync, FTP Backup, καθώς και αμφίδρομο One Touch Backup, μέσω της θύρας USB 3.0. Καλύπτοντας ακόμα και τους πιο απαιτητικούς, είναι σε θέση να τρέχει προγραμματισμένα - προληπτικά - Bad Block και S.M.A.R.T Scans, ελέγχοντας την “υγεία” των αποθηκευτικών μονάδων.

 

Εντυπωσιακή είναι και η υποστήριξη για Online RAID Level Migration, μία λειτουργία η οποία μας επιτρέπει να αναπτύξουμε την διαμόρφωση των δίσκων μας σε μία τρίτη αποθηκευτική διάταξη, ακόμα και αν αυτή αποτελείται από διαφορετικούς σε μέγεθος δίσκους, δημιουργώντας ένα πιστό αντίγραφο των δεδομένων μας - σε περίπτωση που θέλουμε να κάνουμε “scale” του αποθηκευτικού μας χώρου ή ακόμα και να καταργήσουμε το συγκεκριμένο σύστημα.

 

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Windows, Mac OS X, NFS, FTP Server, WebDAV, Web Server, MariaDB Server, Terminal, Rsync Server, TFTP Server, and SNMP (αρκεί να υπάρχει το απαραίτητο υπόβαθρο), υποστηρίζει πρωτοκόλλα TCP/IP (IPv4 & IPv6), Jumbo Frame (MTU), VPN (PPTP ή OpenVPN), DDNS και EZ-Router (απαιτείται συμβατό ρούτερ), καθώς και Wake-on-LAN λειτουργία.

 

Εκμεταλλευόμενο την τεχνολογία iSCSI LUN μπορεί να εντοπίσει και να συνεργαστεί με οποιαδήποτε ελεύθερη αποθηκευτική συσκευή υπάρχει στο δίκτυο (LUN Mapping), δημιουργώντας έως και 256 LUN snapshots (είδωλα) του εαυτού του, με την προϋπόθεση ότι παρέχεται και η κατάλληλη υποδομή.

 

Τέλος, η Asustor συνδυάζει την εφαρμογή ADM Defender με ένα τείχος προστασίας (firewall), μέσω των οποίων μπλοκάρονται ψηφιακές επιθέσεις αλλά και ΙΡs, για τις οποίες ενημερώνεστε με ειδοποιήσεις, όπως και για κάθε άλλο “critical event” του NAS.

 

Επιδόσεις

 

Σε γενικές γραμμές, η εμπειρία μας με το Asustor AS3102T ήταν απροβλημάτιστη, καθώς εκτός από τις ικανοποιητικές επιδόσεις του, τόσο κατά την αναπαραγωγή πολυμέσων αλλά και κατά την ανάγνωση/εγγραφή αρχείων, το NAS συμπεριφέρθηκε άψογα διατηρώντας τη στάθμη του παραγόμενου θορύβου σε ικανοποιητικά επίπεδα (κάτω από 38dB), οπότε οι περιβαλλοντικοί θόρυβοι καλύπτουν άνετα τη στάθμη θορύβου της λειτουργίας του.

 

Εκμεταλλευόμενο πλήρως τις δυνατότητες της μοναδικής Gigabit LAN θύρας του και σε φορμά EXT4, το Asustor AS3102T κατάφερε να αγγίξει ταχύτητες ανάγνωσης/εγγραφής μεταξύ 93ΜΒ/s ~ 112ΜΒ/s (non-encrypted σε RAID 1) και 90MB/s ~ 120ΜΒ/s (non-encrypted σε RAID 0). Όσον αφορά τα κρυπτογραφημένα αρχεία, οι ταχύτητες χαμηλώνουν ελαφρώς, αγγίζοντας τα 70~105 ΜΒ/s (encrypted RAID 1) και 79~109 MB/s (encrypted RAID 0) σε ανάγνωσης/εγγραφής αντίστοιχα.

 

Τέλος, μέσω της USB 3.0 θύρας (μέσω της οποίας μπορείτε να εκτελέσετε και backup σε τρίτο αποθηκευτικό μέσο) και τοποθετώντας συμβατό, εξωτερικό HDD δίσκο μετρήσαμε έως και 95MB/s ανάγνωση και 94MB/s εγγραφή σε φορμά NTFS, ενώ σε φορμά EXT4 οι επιδόσεις κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα.
* Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήθηκαν 2x SATA 6 Gb/s δίσκοi WD Red των 2TB HDD (με NASware firmware και 64ΜΒ cache), καθώς και τα λογισμικά HELIOS LanTest (OS X), Intel NASPT (Windows).

 

Συμπεράσματα

 

Το AS3102T είναι ένα NAS δύο θέσεων με όμορφη σχεδίαση και ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, όπως έναν ικανότατο Intel επεξεργαστή του, το εξελιγμένο περιβάλλον χρήσης AMD και τη δυνατότητα κρυπτογράφησης των δεδομένων του χρήστη.

 

Στα θετικά θα προσθέσετε την εντυπωσιακή του εμφάνιση, τη στιβαρή μεταλλική κατασκευή, τις τρεις θύρες USB 3.0, την εξαιρετικά χαμηλή κατανάλωση ισχύος (~14W) , την παρουσία εξόδου εικόνας HDMI και τέλος, τη δυνατότητα χρήσης του ως καταγραφικό (Surveillance Center), καθώς η Asustor σας παρέχει τέσσερις άδειες χρήσης για την τοποθέτηση αντίστοιχων ΙΡ καμερών (υποστηρίζονται μοντέλα από εταιρείες όπως Axis, ACTi, ASUS, AVTECH, AirLive, Brickcom, Compro, D-Link, FaceID, LevelOne, Panasonic, PLANET, SONY, VIVOTEK, Y-Cam, ZAVIO κα.).

 

Αναμφίβολα οι σινεφίλ και γενικότερα όσοι ασχολούνται με την αποθήκευση και αναπαραγωγή πολυμέσων θα το βρουν ιδιαίτερα χρηστικό, ενώ οι πιο “ψαγμένοι” δεν θα απογοητευτούν από τις δυνατότητες του, οι οποίοι θα χρειαστεί να περιηγηθούν για αρκετή ώρα στα υπομενού του συστήματος, προκειμένου να αναδείξουν την πιο “επαγγελματική” του πλευρά.

 

H τιμή λιανικής του Asustor AS3102T για την ελληνική αγορά ξεκινά ελάχιστα κάτω από τα €300, καθιστώντας το μία από τις πιο προσιτές λύσεις της αγοράς, η οποία δεν κάνει συμβιβασμούς όσον αφορά την απόδοση (αν και μας στεναχώρεσε λίγο η απουσία των εμπρόσθιων αποσπώμενων trays).

 

Μας άρεσε:

 

• Χαμηλή κατανάλωση ρεύματος
• Διεπαφές USB 3.0 (3x)
• Έξοδο εικόνας HDMI
• Αναπαραγωγή 4Κ αρχείων
• Υποστήριξη KODI και Plex
• Περιβάλλον ADM
• Στιβαρή κατασκευή
• Εύκολη εγκατάσταση
• Εξαιρετικές “in-house” εφαρμογές από την Asustor
• Θύρα IR
• Δυνατότητα καταγραφής (Surveillance Mode)

 

Δεν μας άρεσε:

 

• Μη αναβαθμίσιμη RAM
• Απουσία αφαιρούμενων συρταριών για άμεση πρόσβαση στους δίσκους
• Οι σέρβερς της Asustor “κλείνουν” τακτικά για συντήρηση
• To Power Button βρίσκεται στο πίσω μέρος

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα για τις απαραίτητες διακοπές του καλοκαιριού επανερχόμαστε δριμύτεροι με ακόμα μια ψύκτρα η οποία πρόκειται να ανέβει στον πάγκο δοκιμών του Insomnia.gr για να δοκιμαστεί και να αξιολογηθεί.

Πρόκειται για την Silverstone AR07 η οποία αποτελεί μέρος της σειράς Argon και πρακτικά είναι ένα από τα μοντέλα εκείνα με τα οποία η εταιρεία προσπαθεί να συνδυάσει ορισμένα καλά χαρακτηριστικά με ελκυστική τιμή ώστε να παράσχει μια αποδοτική λύση σε όλους τους τομείς. Η εν λόγω ψύκτρα έρχεται με τρία heatpipes τα οποία έρχονται σε απευθείας επαφή με τον επεξεργαστή και συνοδεύεται από έναν αρκετά μεγάλο ανεμιστήρα ο οποίος σύμφωνα με την εταιρεία είναι σχεδόν αθόρυβος.
Ταυτόχρονα είναι συμβατή με πολλά sockets και οι επιδόσεις όπως ισχυρίζεται η Silverstone είναι ανώτερες των μοντέλων που υπάρχουν στην συγκεκριμένη οικονομική κατηγορία.

Πάμε να δούμε λοιπόν τι ακριβώς συμβαίνει με την AR07 μέσα από τις ενότητες της παρουσίασης που ακολουθεί, η οποία όπως πάντα θα ξεκινήσει με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του υπό δοκιμή προϊόντος.

Τεχνικά χαρακτηριστικά, συσκευασία & παρελκόμενα

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ψύκτρας που θα μας απασχολήσει στο πλαίσιο της σημερινής μας δοκιμής:



Ακολουθούν δύο συγκριτικά διαγράμματα για να δούμε που ακριβώς τοποθετείται η ψύκτρα σε σχέση με άλλα μοντέλα που έχουμε δοκιμάσει τόσο ως προς το υποστηριζόμενο TDP αλλά και ως προς το κόστος απόκτησης.







H ψύκτρα της σημερινής δοκιμής, έρχεται σε μια μέσου μεγέθους συσκευασία η οποία έχει το ίδιο μπλε ανοιχτό χρωματικό μοτίβο με το μικρότερο αδερφάκι της που είδαμε πρόσφατα, την Argon AR08. Πάνω στη συσκευασία υπάρχουν διάφορες αρκετά κατατοπιστικές φωτογραφίες της ψύκτρας, ένας πίνακας με τα κυριότερα τεχνικά της χαρακτηριστικά καθώς ορισμένες πληροφορίες σε διάφορες γλώσσες από τις οποίες ωστόσο απουσιάζει για μια ακόμη φορά η ελληνική.


Ανοίγοντας τη συσκευασία βρίσκουμε μέσα την ψύκτρα προσεκτικά τοποθετημένη έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλειά της ανεξαρτήτως συνθηκών μεταφοράς.


Τα παρελκόμενα της ψύκτρας αποτελούνται από διάφορα σετ βιδών για τα υποστηριζόμενα sockets, ένα εγχειρίδιο οδηγιών, τα απαραίτητα retention kits καθώς και τα λαμάκια στήριξης των ανεμιστήρων.

Φωτογραφίες

Πριν τοποθετήσουμε την ψύκτρα στο σύστημα δοκιμών για τις απαραίτητες μετρήσεις δεν θα μπορούσαμε όπως πάντα άλλωστε, να μην την τοποθετήσουμε για μερικά κλικ, κάτω από το φωτογραφικό φακό.


Ξεκινάμε με μια γενική φωτογραφία της ψύκτρας, το φινίρισμα της οποίας, στη μεγάλη πλευρά σχηματίζει και ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο.


Από τη μικρή πλευρά η οποία είναι κάπως πιο λιτή ως προς την εμφάνισή της.


Μια ακόμη λήψη της μεγάλης πλευράς, από πιο χαμηλά όμως αυτή τη φορά, ώστε να πάρουμε μια καλύτερη εικόνα για την πυκνότητα του φινιρίσματός της Argon AR08.



Κοιτώντας την ψύκτρα από το πλάι έχουμε πλέον μια πολύ καλύτερη εικόνα του πώς ακριβώς είναι διαμορφωμένο το φινίρισμα. Παράλληλα βλέπουμε στην κορυφή τις απολήξεις των τριών heat pipes καθώς και τις εσοχές στη μικρή πλευρά οι οποίες λίγο αργότερα θα μας χρησιμεύσουν για την εγκατάσταση του συνοδευτικού ανεμιστήρα.


Μια κοντινή ματιά στην πάνω πλευρά της βάσης


Η βάση της ψύκτρας προστατεύεται όπως πάντα με ένα αυτοκόλλητο το οποίο έχει πάνω τη σχετική επισήμανση για αφαίρεση πριν την τοποθέτηση ενώ βλέπουμε πως τα heatpipes έρχονται σε απευθείας επαφή με τον επεξεργαστή για την καλύτερη απαγωγή της εκλυόμενης θερμότητας.


H διαμόρφωση του φινιρίσματος όπως αυτή φαίνεται από την κάτω πλευρά της AR07.


Η βάση της ψύκτρας μας έχοντας πλέον αφαιρέσει το προστατευτικό αυτοκόλλητο.


Κάπου εδώ πλησιάζει η στιγμή της εγκατάστασης του ανεμιστήρα ο οποίος όπως βλέπουμε δεν έχει το κλασσικό τετράγωνο σχήμα και διαθέτει μεγάλο αριθμό πτερυγίων. Αυτό μας κάνει να ανυπομονούμε να ελέγξουμε το θόρυβο που παράγει.



O ανεμιστήρας τοποθετείται με τη χρήση μεταλλικών ελασμάτων όπως ακριβώς είχαμε δει και στην AR08 και "αγκαλιάζει" την ψύκτρα αρκετά σφιχτά χωρίς να αφήνει κατά τα φαινόμενα περιθώριο κραδασμών. Αυτό ωστόσο είναι κάτι που θα δούμε αν ισχύει λίγο αργότερα.

Σύστημα δοκιμών, μεθοδολογία μετρήσεων και monitoring software

Για τη μέτρηση των επιδόσεων της ψύκτρας που βλέπουμε στη σημερινή δοκιμή θα χρησιμοποιήσουμε το σύστημα που μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα:

 

Για την καλύτερη καταγραφή της συμπεριφοράς της ψύκτρας θα πραγματοποιήσουμε δύο σειρές μετρήσεων. Η πρώτη θα γίνει σε κατάσταση ηρεμίας και μετέπειτα σε πλήρες φόρτο με τον επεξεργαστή στην εργοστασιακή του συχνότητα (3.5 GHz) ενώ η δεύτερη με τον επεξεργαστή στα 4.5 GHz με τάση 1.2 V. Aν και η τάση αυτή δεν είναι απαραίτητη για την επίτευξη αυτής της συχνότητας, θα ανεβάσει ωστόσο σημαντικά το θερμικό φορτίο του επεξεργαστή που είναι και το ζητούμενο σε αυτού του είδους τις δοκιμές. Για να φέρουμε τον επεξεργαστή σε 100% load χρησιμοποιήσαμε τη γνωστή εφαρμογή AIDA 64 Extreme Edition. Αρχικά τρέξαμε ένα συνδυασμένο φορτίο (CPU + FPU stress) και στη συνέχεια μόνο του το FPU stress test το οποίο φέρνει κυριολεκτικά στα όρια του τον επεξεργαστή ανεβάζοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία του. Το πρώτο τεστ είχε διάρκεια 15 λεπτών ενώ το δεύτερο διήρκεσε 10 λεπτά. Μεταξύ των μετρήσεων υπήρξε ένα διάστημα 15 λεπτών ηρεμίας (idle) και σε κάθε περίπτωση μετρήθηκε το peak της θερμοκρασίας.


Παράλληλα για να διατηρήσουμε τις μετρήσεις μας όσο γίνεται πιο καθαρές από πλευράς σφαλμάτων οι ανεμιστήρες θα δουλεύουν στο 100% των στροφών τους συνδεδεμένοι στα 12V του τροφοδοτικού καθ'όλη τη διάρκεια των δοκιμών.

Ακόμη, επειδή ουσιαστικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας σε σχέση πάντα με το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, στα διαγράμματα των αποτελεσμάτων θα παρουσιάσουμε τη διαφορά (delta) μεταξύ της θερμοκρασίας του επεξεργαστή και της θερμοκρασίας του χώρου στον οποίο έγιναν οι δοκιμές (ambient). Έτσι θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι μπορεί να καταφέρει η ψύκτρα και φυσικά μπορεί να προσαρμόσει ο καθένας από εμάς τα συμπεράσματά του με βάση το χώρο στον οποίο λειτουργεί το σύστημά του.

Τέλος, η μέτρηση του θορύβου που παράγουν οι ανεμιστήρες θα πραγματοποιηθεί από ένα ντεσιμπελόμετρο μεγίστης ευαισθησίας 30db(A) στημένο σε τρίποδο σε απόσταση ενός μέτρου.

Αποτελέσματα μετρήσεων

Στα διαγράμματα που ακολουθούν παρατίθενται τα αποτελέσματα όλων των μετρήσεων που λάβαμε σύμφωνα με την παραπάνω μεθοδολογία:

 

 

 

 

 

 

 

Αν και στη αρχή τα αποτελέσματα μας δημιούργησαν ένα σχετικό προβληματισμό η ψύκτρα έδειξε τις πραγματικές δυνατότητες της στην πρώτη δοκιμή των 4.5 GHz και βρέθηκε τελικά μπροστά από την κατά πολύ μικρότερή της Arctic Freezer i32 αποδεικνύοντας πως τελικά ευσταθεί ο ισχυρισμός της εταιρείας που την παρουσιάζει ως μια ιδιαίτερα value for money λύση. Στο γεγονός αυτό έπαιξε βέβαια καθοριστικό ρόλο πέρα από το μέγεθος της και η συμβολή του σημαντικά μεγαλύτερου και προφανώς αποδοτικότερου ανεμιστήρα ο οποίος παρόλα αυτά, λειτουργώντας στο 100% των στροφών του έκανε απλώς αισθητή και όχι ενοχλητική την παρουσία του με την οθόνη του ντεσιμπελόμετρου να δείχνει 38.7 db(A).

Επίλογος - Συμπεράσματα

Στο τέλος της η σημερινή μας παρουσίασης η Silverstone Argon AR07 κατεβαίνει από τον πάγκο δοκιμών έχοντας αφήσει αρκετά καλές εντυπώσεις καθώς μπόρεσε να πετύχει τουλάχιστον ικανοποιητικές επιδόσεις για την κατηγορία της έχοντας ταυτόχρονα μια από τις χαμηλότερες τιμές που έχουμε δει μέχρι στιγμής.

Η αρκετά προσεκτική δουλειά που έχει γίνει από την εταιρεία στο σχεδιασμό του φινιρίσματος, η άμεση επαφή των heat pipes με τον επεξεργαστή αλλά και ο παρεχόμενος ανεμιστήρας δημιουργούν ένα ιδιαίτερα αποδοτικό σύνολο το οποίο τελικά μπορεί να προσφέρει αρκετά για τα χρήματα που απαιτούνται για την απόκτησή του. Μπορεί η εν λόγω ψύκτρα να μην κατάφερε να ανταποκριθεί όπως ήταν αναμενόμενο στην τελευταία δοκιμή των 4.5GHz ωστόσο έδειξε πως εάν το απαιτήσουν οι συνθήκες θα μπορέσει να ανταπεξέλθει με επιτυχία ακόμη και σε overclocking εντός λογικών πάντα ορίων.

Η μόνη διαφοροποίηση που εντοπίσαμε σε σχέση με τις εργοστασιακές προδιαγραφές αφορά τον ανεμιστήρα ο οποίος δεν είναι μεν ενοχλητικός αλλά δεν είναι και αθόρυβος όπως τον παρουσιάζει η εταιρεία αναφέροντας τον παραγόμενο θόρυβο στα 30.8 db(A).

Κλείνοντας λοιπόν ας δούμε συνοπτικά όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στην Silverstone Argon AR07 κατά την διάρκεια της ενασχόλησής μας με αυτή:

Πλεονεκτήματα:

• Καλός λόγος απόδοσης/τιμής
• Εύκολη εγκατάσταση
• Αποδοτικός ανεμιστήρας
• Συμβατότητα με πολλά sockets
• Δυνατότητα να αντεπεξέλθει ακόμη και σε κατάσταση υπερχρονισμού

Μειονεκτήματα:

• Ο ανεμιστήρας δεν είναι αθόρυβος όπως τον παρουσιάζει η εταιρεία
• Δεν συνοδεύεται από θερμοαγώγιμη πάστα

Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά η Silverstone AR07 είναι :

 

Σύνταξη: Ζαννής Σκουλάξινος
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Καραγιάννης, crmaris